Od 1827 roku w Zgierzu swoją manufakturę posiadał ojciec Ludwika Grohmana - Traugott Grohmann. Po narodzinach Ludwika, założyciel rodu Grohmanów przeniósł się wraz z rodziną w 1844 roku na stałe do Łodzi, wcześniej w 1842 roku przejął w wieczystą dzierżawę posiadło wodno-fabryczne na Księżym Młynie. Tu wybudowano fabrykę tkanin bawełnianych. Od XVI wieku w tym miejscu znajdował się młyn należący do biskupów włocławskich, nazywany Lamusem, od mieszczącego się w pobliżu lamusa na zboże. W 1825 roku tereny młyna zostały przekazane miastu, a w latach 40-tych XIX wieku przejęła je rodzina Grohmanów. Ludwik w miarę dorastania angażował się w działalność swojego ojca a po jego śmierci w 1874 roku objął kierownictwo i przekształcił zakłady w firmę "Ludwik Grohman".
Grohmanowie zamieszkali w 1845 roku w narożnym parterowym domu. Wybudowali manufakturę bawełnianą (niestety rozebrana) i okazalszy dom mieszkalny oraz domy dla robotników. Dalsza rozbudowa zakładu pomiędzy ulicą Tymienieckiego i stawem zwiększyła dochody Ludwika Grohmana, co stworzyło możliwość budowy okazalej rezydencji. Wzniósł ja w 1881 roku Hilary Majewski. Pałac otrzymał cechy budowli neorenesansowej i został Ludwik Grohman otoczony parkiem (…). Po drugiej stronie ulicy odnowiony budynek z czerwonej cegły był kiedyś domem dyrektorów fabryki. Wzdłuż ulicy targowej wybudowano w 1896 roku dużą tkalnię bawełny z monumentalną bramą, wykonaną w stylu neogotyckim (tzw. Beczki Grohmanowskie projektu architekta miejskiego Franciszka Chełmińskiego).
Brama jest dzisiaj jedynym elementem dawnej tkalni, resztę rozebrano, przygotowując teren pod inną inwestycję. W skutek rabunku i zniszczeń dokonanych w latach I wojny światowej przez Niemców zakład znacznie zmniejszył produkcję. Dla jej podtrzymania połączył się w 1921 roku z zakładami Karola Scheiblera, tworząc Zjednoczone Zakłady Przemysłowe K. Scheiblera i L. Grohmana S.A. Po 1945 roku zakłady upaństwowiono i nazwano ZPB im. Obrońców Pokoju „Uniontex”.
Po zaprzestaniu produkcji dawna posiadłość Grohmanów uznana została za strefę ekonomiczną przeznaczoną pod nowe inwestycje przemysłowe.
Ludwik Grohman zmarł w 1889 roku pozostawiając córkę i pięciu synów. W chwili śmierci, jego dzieci były przygotowane do przejęcia władzy i pokierowania rozwojem zakładów. Henryk Grohman przejął prowadzenie firmy po śmierci ojca.
TYMIENIECKIEGO 26
Przędzalnia bawełny Henryka Grohmana wzniesiona w 1889 roku w sąsiedztwie rodzinnej fabryki i w pobliżu rozległego zespołu budynków Scheiblerowskich. Produkowano tu przędzę bawełnianą, najcieńszą w Łodzi, przeznaczoną na materiały do haftu, na koronki i dzianiny. Fabryka zatrudniała początkowo 241 robotników, później pracowało w niej 580. Wykazywano roczny obrót w wysokości 1632 tysiące rubli (dane z 1902 roku).

źródło:
Księga fabryk Łodzi. Jacek Kusiński, Ryszard Bonisławski, Maciej Janik.
Rewitalizacja fabryki
Grohmana na terenie Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej:
Zabytkowa przędzalnia, należąca dawniej do imperium
Grohmana, doczekała się remontu.
Pochodząca z końca XIX wieku przędzalnia znajduje się przy ul. Tymienieckiego, na terenie Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. To właśnie ona jest inwestorem, bo w odremontowanym zabytku ma się znaleźć nowa siedziba strefy.
Pochodząca z końca XIX wieku przędzalnia znajduje się przy ul. Tymienieckiego, na terenie Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. To właśnie ona jest inwestorem, bo w odremontowanym zabytku ma się znaleźć nowa siedziba strefy.
Sama fabryka ma zachować w jak największym stopniu
XIX-wieczny wygląd, ale pojawią się też nowoczesne elementy. W środku budynek
ma już spełniać wymogi XXI wieku.
Wyremontowana fabryka będzie miała 3600 m. kw. powierzchni. Oprócz biur znajdzie się również miejsce na salę konferencyjną dla 250 osób. A ponieważ biura będą się znajdowały też w dawnej wieży ciśnień, na zewnątrz zamontowana ma być przeszklona winda, która umożliwi dostęp do nich. Szklane łączniki pojawią się też w innych częściach budynku. Nie lada atrakcją ma być taras zlokalizowany na szczycie wieży ciśnień.
Wyremontowana fabryka będzie miała 3600 m. kw. powierzchni. Oprócz biur znajdzie się również miejsce na salę konferencyjną dla 250 osób. A ponieważ biura będą się znajdowały też w dawnej wieży ciśnień, na zewnątrz zamontowana ma być przeszklona winda, która umożliwi dostęp do nich. Szklane łączniki pojawią się też w innych częściach budynku. Nie lada atrakcją ma być taras zlokalizowany na szczycie wieży ciśnień.
Zdjęcia - Paweł Nowak
Więcej szczegółów dotyczących budowy: TUTAJ
źródło:Oficjalna strona ŁSSE.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz