Zastępca szefa policji wydał zarządzenie zabraniające Żydom prowadzenia wszelkiego rodzaju transportu na drogach publicznych.
10 grudnia
Pojawił się pierwszy tajny okólnik prezesa kaliskiej rejencji Friedricha Übelhöra mówiący o konieczności utworzenia getta w Łodzi.
| Łódź,
10 grudnia 1939 ściśle poufne TAJNE!
Założenie getta w m. Łodzi
Liczbę
Żydów zamieszkujących dzisiaj w mieście Łodzi szacuje się na blisko 320 000.
Wszystkich ich nie da się ewakuować jednocześnie. Wszechstronna analiza
sytuacji przeprowadzona przez odnośne władze wykazała, że niemożliwe jest
skoncentrowanie wszystkich w jednym zamkniętym getcie. Tymczasowo kwestię
tych Żydów rozwiązuje się następująco:
1. Wszyscy
Żydzi zamieszkujący na północ od linii wytyczonej przez ulicę 11 listopada,
plac Wolności i ulicę Pomorską muszą być ulokowani w zamkniętym getcie w taki
sposób, aby, po pierwsze, silne niemieckie centrum wokół placu Wolności
zostało tym samym odżydzone oraz, po drugie, aby getto objęło także te
północne części miasta, które już teraz są zamieszkałe prawie wyłącznie przez
Żydów.
2. Zdolnych
do pracy Żydów mieszkających w innych częściach Łodzi zorganizuje się w
specjalne oddziały robocze i ulokuje w barakach pozostających pod ścisłym
nadzorem.
Przygotowanie
i wykonanie tego planu należy do sztabu, w skład którego wejdą przedstawiciele
następujących organów:
1. NSDAP
(Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników)
2. Przedstawiciel
Łodzi przy prezydium rejencji w Kaliszu
3. Wydział
mieszkaniowy, wydział pracy i wydział zdrowia miasta Łodzi
4. Policja
porządkowa
5. Policja
bezpieczeństwa
6. SS-Totenkopf
(Oddziały Trupiej Główki)
7. Biura
przemysłu i handlu
8. Urząd
finansowy
Ponadto
winny być podjęte następujące wstępne kroki:
1. Oszacowanie,
jakich działań wymaga zamknięcie ulic i zatarasowanie wejść i wyjść z różnych
budynków, et cetera.
2. Oszacowanie,
czego trzeba do rozmieszczenia służby wartowniczej wzdłuż granic getta.
3. Zaopatrzenie
w materiały z urzędu miasta niezbędne do zamknięcia samego getta.
4. Działania
przygotowujące opiekę sanitarną w getcie, zwłaszcza pod kątem zapobiegania
epidemiom, tzn. sprowadzenie niezbędnych leków i sprzętu medycznego.
5. Przygotowanie
regulacji dotyczących usuwania z getta śmieci i odpadów oraz transportu zwłok
na cmentarz żydowski, lub założenie takiego cmentarza w obrębie getta.
6. Zaopatrzenie
w niezbędną ilość opału dla potrzeb getta.
Skoro
powyższe wstępne kroki zostaną podjęte i będę dysponował dostateczną liczbą
wartowników, wyznaczę datę założenia getta; to znaczy: wyznaczone wcześniej
granice o określonej porze obsadzi służba wartownicza, a ulice zostaną
odcięte drutem kolczastym i innymi zaporami. Jednocześnie fasady domów
zostaną zamurowane lub zablokowane w inny sposób przez robotników z wewnątrz
getta. W samym getcie zostanie powołany żydowski samorząd. W jego skład
wejdzie Przełożony Starszeństwa Żydów i poszerzony Zarząd Gminy [kehila].Łódzki wydział aprowizacji będzie zaopatrywać getto w żywność i opał, dostarczając je do specjalnych miejsc w getcie, gdzie je będzie przejmować administracja żydowska. Konieczna jest przy tym zasada, że getto płaci za żywność i opał wyłącznie towarami: tkaninami, wyrobami tekstylnymi itp. Tym sposobem wydrenujemy z Żydów wszystkie te dobra, które zgromadzili przez swoje malwersacje. Trzeba koniecznie przeszukać inne części miasta, tak aby wszyscy zdolni do pracy Żydzi mogli być przeniesieni na teren getta w momencie jego powstania albo zaraz potem. Umieści się ich w specjalnych oddziałach roboczych, w strzeżonych barakach, zbudowane przez władze miejskie i gestapo. W związku z powyższym trzeba sformułować następujący wniosek. W skład oddziałów roboczych wchodzą tylko Żydzi mieszkający poza gettem. Ci spośród Żydów ulokowanych w barakach, którzy okażą się niezdolni do pracy albo zachorują, muszą zostać przeniesieni do getta. Ci Żydzi z getta, którzy nadal są zdolni do pracy, wykonują roboty potrzebne w samym getcie. O tym, czy zdolni do pracy Żydzi mają być przeniesieni z getta do baraków, zadecyduję później. Założenie getta jest oczywiście rozwiązaniem tymczasowym. Zastrzegam sobie prawo do decyzji, kiedy i w jaki sposób miasto Łódź ma zostać oczyszczone z Żydów. tak czy inaczej, wszystko zmierza ku jednemu: ten ropiejący wrzód musi zostać raz na zawsze doszczętnie wypalony.
[podpisane]
Friedrich Übelhör
|
11 grudnia
Namiestnik kraju Warty Artur Greiser znowelizował poprzednie rozporządzenie o oznakowaniu ludności żydowskiej. Żydzi zamiast opaski mieli nosić żółtą gwiazdę Dawida - na piersi i plecach. Za nieprzestrzeganie zarządzenia groziła kara śmierci. Ukazało się też szereg innych zarządzeń, między innymi zabroniono Żydom spacerować po miejskich parkach i jeździć tramwajami.
12 grudnia
W ramach depolonizacji i "odżydzania" ziem wcielonych do Rzeszy rozpoczęły się akcje wysiedlania do Generalnego Gubernatorstwa.
20 grudnia
Zamknięcie polskich i żydowskich szkół oraz konfiskata ich majątku przez nazistów.
