W tym budynku znajdowało się łódzkie kino
Pokój – przy
zbiegu ulic św. Kazimierza i Niciarnianej.
Gmach
kina zbudowano w 1929 roku jako dom parafialny. Inicjatorem budowy był ksiądz
Romuald Brzeziński (ówczesny proboszcz parafii św. Kazimierza).
Wynajmowanie
głównej sali na przyjęcia i na projekcje filmowe umożliwiało zbieranie
funduszy zasilających budowę pobliskiego kościoła parafialnego. Do roku
1939 kino działało pod nazwą „Bratnia Strzecha”, a pokazywano w nim przede
wszystkim filmy edukacyjne i dydaktyczne.
"Echo", rok 1929.
Po II wojnie światowej wznowiło
funkcjonowanie jako kino Pokój. Było
tanim kinem robotniczym, wyświetlającym filmy poprzedzone Polską Kroniką Filmową. W budynku funkcjonowała również stołówka.
Ulica św. Kazimierza. Fot. Foto Polska
Ulica św. Kazimierza dzisiaj.
Modernistyczny budynek
założony na planie prostokąta powstał blisko skrzyżowania ulic św. Kazimierza i
Niciarnianej, z głównym wejściem od południowej strony (Kazimierza) i wyjściem
ewakuacyjnym od wschodu (Niciarniana).
Tak wygląda budynek "Bratniej Strzechy" dzisiaj.
Jest to budynek dwukondygnacyjny składający
się z członu głównego (z dwuspadowym dachem) i części bocznych, niższych o
pół kondygnacji.
Budynek kina po częściowej rozbiórce miał zostać wkomponowany, wbudowany w nowy blok mieszkalny. I tak
się stało. Nowy budynek jakby otacza dawne kino, stał się jego częścią.
Budynek został zmodernizowany na potrzeby usługowe, na piętrze znajdują się mieszkania. I…
wygląda naprawdę dobrze. Może szkoda, że już nie zobaczymy tu żadnej projekcji
filmowej, ale i tak cieszy jego nowe, jasne oblicze…
Fot. Monika Czechowicz
Fot. dawne: Foto Polska
Polska Niezwykła
źródła:
Joanna
Olenderek. Łódzki modernizm i inne nurty przedwojennego budownictwa.
Obiekty użyteczności publicznej.
Joanna
Podolska, Jakub Wiewiórski. Spacerownik. Łódź filmowa.
lodzfilmowa.pl