W Łodzi, zasilanej z każdym rokiem tysiącem przybyszów z różnych stron kraju, w spokojnym dotąd i prowincjonalnym mieście odnotowano rosnącą liczbę zbrodni i przestępstw. Występujące wówczas zjawiska patologiczne miały charakter podobne do tych, które rejestrowano w innych dużych miastach na zachodzie rosyjskiego imperium. Nic nie wskazuje na to, aby stan bezpieczeństwa w mieście odbiegał od ówczesnego poziomu przestępczości w Warszawie i na jej przedmieściach.
Dominującym rodzajem przestępstw były kradzieże i napady rabunkowe, nasilające się w okresach dekoniunktury i bezrobocia.
.png)
"Dziennik Łódzki", rok 1884.
"Dziennik Łódzki", rok 1885.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
Nagminne były bójki i zranienia podczas sprzeczek towarzyskich, często kończące się zabójstwem. Czynnikiem sprawczym był zazwyczaj alkohol, a dniem, w ktorym szczególnie często dochodziło do tego rodzaju zdarzeń - niedziela.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Rozwój", rok 1900.
Specyficznym dla Łodzi motywem zabójstw była zemsta robotnika, we własnym mniemaniu, skrzywdzonego przez bezwzględnego pracodawcę.
"Dziennik Łódzki", rok 1884.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
Różnych przykrości można było doznać w podróży.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
Okradane były magazyny fabryczne i składy przędzy.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
Kradzieże i wyłudzenia pieniędzy lub rzeczy były występkiem tak powszechnym, że wspominano o nich jedynie, gdy miały miejsce w niecodziennych okolicznościach.
"Dziennik Łódzki", rok 1884.
"Dziennik Łódzki", rok 1885.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1887.
Powszechną plagą były wymuszenia i kradzieże sklepowe. Niejeden sprzedawca miał za ladą schowany gruby kij, na wypadek gdyby ktoś chciał użyć przeciw niemu przemocy.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
Zdarzały się też poruszające społeczność łódzką, tajemnicze morderstwa.
"Tydzień", rok 1872.
"Dziennik Łódzki", rok 1884.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
Źródło:
Krzysztof R. Kowalczyński. Łódź przełomu wieków XIX/XX wieku.
Wycinki prasowe pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi/ wyszukał baedeker łódzki
Fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Łodzi.
"Dziennik Łódzki", rok 1884.
"Dziennik Łódzki", rok 1886.
"Rozwój", rok 1913.
BAEDEKER POLECA:
Krzysztof R. Kowalczyński. Łódź przełomu wieków XIX/XX wieku.
„Łódź
przełomu wieków” to książka ukazujące oblicze miasta w czasie
jego największego rozkwitu na przełomie XIX i XX wieku. Prezentuje
dynamiczny rozwój Łodzi, która z roku na rok stawała się coraz
bogatszym i potężniejszym miastem. Osada włókiennicza szybko
przekształcała się w ośrodek przemysłowy, oferujący swoim
klientom wysokiej jakości produkty włókiennicze.
Autor opisuje poszczególne dziedziny życia miasta: rozwój infrastruktury i warunki życia w mieście, władzę administracyjną. Prezentuje rozwój komunikacji lokalnej i połączeń kolejowych, a także działalność gospodarczą miasta, którą głównie tworzył przemysł włókienniczy. Korzystny wpływ na tempo zmian miała również praca instytucji finansowych. Wraz z rozwojem ekonomicznym miasto zyskiwało nowy wygląd. Wyznaczano nowe ulice, place, budowano pałace, kamienice, osiedla robotnicze, hotele, kościoły, szkoły i szpitale. Łódź zmieniała swoje oblicze, stając się ważnym ośrodkiem na mapie ówczesnej Europy.
Książkę wyróżnia atrakcyjna szata graficzna z mnóstwem starych fotografii dawnej Łodzi, zestawieniami danych świadczących o zmianach zachodzących w rozwijającym się mieście oraz licznymi ciekawostkami.
Autor opisuje poszczególne dziedziny życia miasta: rozwój infrastruktury i warunki życia w mieście, władzę administracyjną. Prezentuje rozwój komunikacji lokalnej i połączeń kolejowych, a także działalność gospodarczą miasta, którą głównie tworzył przemysł włókienniczy. Korzystny wpływ na tempo zmian miała również praca instytucji finansowych. Wraz z rozwojem ekonomicznym miasto zyskiwało nowy wygląd. Wyznaczano nowe ulice, place, budowano pałace, kamienice, osiedla robotnicze, hotele, kościoły, szkoły i szpitale. Łódź zmieniała swoje oblicze, stając się ważnym ośrodkiem na mapie ówczesnej Europy.
Książkę wyróżnia atrakcyjna szata graficzna z mnóstwem starych fotografii dawnej Łodzi, zestawieniami danych świadczących o zmianach zachodzących w rozwijającym się mieście oraz licznymi ciekawostkami.
Autor
opisuje poszczególne dziedziny życia miasta: rozwój infrastruktury
i warunki życia w mieście, władzę administracyjną. Prezentuje
rozwój komunikacji lokalnej i połączeń kolejowych, a także
działalność gospodarczą miasta, którą głównie tworzył
przemysł włókienniczy. Korzystny wpływ na tempo zmian miała
również praca instytucji finansowych. Wraz z rozwojem ekonomicznym
miasto zyskiwało nowy wygląd. Wyznaczano nowe ulice, place,
budowano pałace, kamienice, osiedla robotnicze, hotele, kościoły,
szkoły i szpitale. Łódź zmieniała swoje oblicze, stając się
ważnym ośrodkiem na mapie ówczesnej Europy.
Książkę
wyróżnia atrakcyjna szata graficzna z mnóstwem starych fotografii
dawnej Łodzi, zestawieniami danych świadczących o zmianach
zachodzących w rozwijającym się mieście oraz licznymi
ciekawostkami.
