"Odgłosy", rok 1985.
Wszystko
zaczęło się niepozornie. Lew Rywin, szef Poltelu, czyli Centralnej
Wytwórni Programów i Filmów Telewizyjnych, wyjechał w 1984 roku
na targi telewizyjne w Cannes, gdzie miał za zadanie zakupić na
potrzeby Telewizji Polskiej jakąś zapchajdziurę do wieczornej
ramówki na wtorek. W Cannes
polskie stoisko ustawiono obok brazylijskiego. Ponieważ Rywin nie
zawarł podczas targów żadnej umowy, postanowił dogadać się z
sąsiadami. W ten sposób Niewolnica Isaura trafiła do Polski i 19
lutego 1985 roku wyemitowano pierwszy odcinek.
"Dziennik Łódzki", 19 lutego 1985 roku.
Produkcję tę zaliczano do tzw. oper mydlanych popularnych wówczas w
Ameryce Południowej.
Tytułową rolę powierzono debiutującej w
filmie 19-letniej Lucélii Santos, a jej prześladowcą i zarazem
wielbicielem był serialowy Leoncio, czyli 45-letni Rubens de Falco.
Lucélia Santos, włśc. Maria Lucélia dos Santos
- urodzona w 1957 roku w Santo André, brazylijska aktorka i filmowiec.
Zasłynęła na arenie międzynarodowej dzięki występowi w telenoweli Rede Globo "Niewolnica Isaura" (Escrava Isaura, 1976) na podstawie scenariusza powieści Bernardo Guimarãesa Escrava Isaura, która była nadawana w ponad 80 krajach. W 1976 roku scenarzysta Gilberto Braga i reżyser telewizyjny Herval Rossano zaangażowali ją do roli głównej bohaterki niewolnicy Isaury/Elwiry, którą grała od 11 października 1976 roku do 5 lutego 1977. Serial ten odniósł największy sukces spośród wszystkich telenoweli w historii.
(źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/)
Rubens
de Falco, właśc. Rubens de Falco da Costa (urodzony w 1931 roku w São Paulo, zmarł w 2008 roku w São Paulo)
- brazylijski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. W Polsce znany przede wszystkim z telenoweli "Niewolnica Isaura" jako czarny charakter Leôncio Almeida, właściciel niewolników. W 2004 roku zagrał w serialu o tym samym tytule dona Almeidę, ojca Leôncia. Zaczął swoją karierę w lokalnym teatrze. W 1955 roku dołączył do grupy "Os Jograis" z São Paulo, zadebiutował na dużym ekranie w filmie "Apassionata" (1952). Zmarł São Paulo na atak serca z powodu zatoru, w wieku 76 lat.
(źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/)
Fabuła
filmu opowiada o dramatycznym życiu białej niewolnicy Isaury w
Brazylii pod koniec XIX wieku. Od emisji pierwszego odcinka słupki
oglądalności systematycznie rosły, osiągając poziom ponad 80%.
"Dziennik Łódzki", rok 1985.
Serial
często poprzedzały konferencje prasowe ówczesnego rzecznika rządu,
Jerzego Urbana. Naród, chcąc nie chcąc, w oczekiwaniu na film
musiał obejrzeć jeszcze wystąpienie rzecznika.
Do
czasopisma „Kobieta i Życie” przychodziły listy od fanek, m.in.
o takiej treści: Mój mąż pije i jest jak Leoncio.
"Dziennik Łódzki", rok 1985.
Gazety
donosiły również o oszuście, który zbierał po wsiach i
miasteczkach pieniądze na wykupienie Isaury z rąk prześladowcy. Powstały
też piosenki i wierszyki spisywane na kartkach, które Polacy
wymieniali między sobą z wielką ekscytacją.
"Dziennik Łódzki", rok 1985.
Wkrótce odnotowano w
Polsce nowe imię: Isaura – nadane w wersji oryginalnej 28 razy, a
w spolszczonej – Izaura – 38 razy.
"Dziennik Łódzki", rok 1985.
Nic
więc dziwnego, że po emisji ostatniego odcinka prezes Komitetu ds.
Radia i Telewizji oficjalnie zaprosił głównych aktorów do Polski.
Przylecieli w ostatnich dniach maja 1985 roku. Trasa wizyty
przebiegała przez Warszawę, Łódź, Skierniewice, Katowice,
Sosnowiec i Kraków.
"Dziennik Łódzki", rok 1985.
Wyjątkowa
była wizyta w Łodzi, mieście o bogatej filmowej tradycji.
Podróżującym po Polsce aktorom na sygnale towarzyszyła nie tylko
Milicja Obywatelska, ale i oddziały ZOMO.
"Dziennik Łódzki", rok 1985.
Aktorzy
pojawili się w naszym mieście 26 maja, rozentuzjazmowany tłum
czekał na nich przed Pałacem Sportu przy ulicy Worcella 21 (obecnie
ul. ks. Skorupki). Wejściówek, które były obowiązkowe,
wystarczyło dla 10 tysięcy osób. Gdy niebieski polonez z
oczekiwanymi gośćmi zatrzymał się na placu przed halą, tłum o
mało nie stratował porządkowych.
Jesteśmy zaskoczeni, ale też
i trochę przerażeni, tak aktorzy komentowali reakcje ludzi.
Powodem ich pojawienia się w Pałacu Sportu był m.in. konkurs, jaki
ogłosił „Express Ilustrowany”. Polegał on na wytypowaniu przez
czytelników gazety sobowtórów aktorów. Oni sami nie mogli
powstrzymać się od śmiechu, oglądając swoich naśladowców. Cały
czas przygrywała orkiestra kierowana przez Henryka Debicha,
ówczesnego szefa Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji w Łodzi.
Aktor Leszek Benke wykonał piosenkę skomponowaną specjalnie dla
Lucélii Santos.
Lucélia Santos w towarzystwie dziewcząt, które chciały być jak
Isaura.
Rubens de Falco ze swoim sobowtórem.
Ponieważ
dzień wizyty w Łodzi zbiegł się z Dniem Matki, głównym
bohaterom pokazano priorytetową inwestycję miejską, jaką był,
wówczas jeszcze w budowie, Pomnik Centrum Zdrowia Matki Polki.
Zapoznano ich z kolejnymi etapami budowy, a pracownicy złożyli na
ich ręce… zebrane przez siebie fundusze na tę inwestycję.
Chodziło o to, by aktorzy w imieniu załogi przekazali władzom
województwa zebrane pieniądze, tym samym, podnosząc rangę całego
wydarzenia. Grupa dzieci wręczyła im maskotki oraz bukiety
czerwonych róż…
.jpg)
Dantejskie
sceny działy się na zewnątrz. Napierający na bramę tłum wyłamał
ją i ruszył w stronę aktorów, ci zaś ratowali się ucieczką.
Lucélia Santos zasłabła i dopiero przy pomocy ochrony dotarła do
samochodu.
Milicjanci
zatrzymując najbardziej krewkich i zagorzałych fanów, dowiedzieli
się, że nie wszyscy przyszli tu z miłości do obojga aktorów.
Część z nich lżyła filmowego Leoncia, jeszcze inni pragnęli
wymierzyć mu sprawiedliwość za to, że… prześladował
niewolników 😊
"Niewolnica Isaura" (tyt. orginału Escrava Isaura), brazyliski serial obyczajowy, zrealizowany przez Rede Globo na podstawie powieści Bernardo Guimarãesa, światowa premiera odbyła się w 1976 roku. Serial ten odniósł największy sukces spośrod wszystkich telenowel w historii. Podbił najpierw Amerykę Łacińską, a potem Europę, Afrykę i Azję. Dubbingowane wersje serialu były wyświetlane z powodzeniem w 130 krajach. "Niewolnica Isaura" stała się najczęściej dubbingowanym i emitowanym produktem z gatunku telenoweli na świecie według sondażu amerykańskiego ptogramu Good Morning America.
Koniec
emisji serialu o perypetiach Isaury wywołał masę komentarzy. Jeden
jest znamienny: Nasze życie skończyło się, bo skończył się
serial Niewolnica Isaura – powiedziała tak po emisji
ostatniego odcinka noblistka Wisława Szymborska 😊
źródło:
Anna
Kulik, Jacek Perzyński. Sekrety Łodzi. Część 2.
"Dziennik Łódzki", rok 1985.
Wycinki
prasowe pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w
Łodzi.
Fotografie
pochodzą ze stron: