niedziela, 7 lipca 2024

Magazyny przy ulicy Niciarnianej i bawełna z Uzbekistanu.


Historia 9 hektarowej działki przy ulicy Niciarnianej 50/52 w Łodzi sięga roku 1949, kiedy to Minister Przemysłu i Handlu powołał w Łodzi przedsiębiorstwo „Textilimport”, a Minister Handlu Zagranicznego – przedsiębiorstwo „CeTeBe”.

"Dziennik Łódzki", rok 1963.

"Dziennik Łódzki", rok 1963.



Ogromny magazyn przeznaczony dla bawełny wraz całą infrastrukturą, gotowy był już w 1953 roku, a towar zaczęto sprowadzać głównie ze Związku Radzieckiego (z Uzbekistanu).

"Dziennik Łódzki", rok 1950.

"Dziennik Łódzki", rok 1960.


W 1971 roku w wyniku fuzji przedsiębiorstw "Textilimport" i "CeTeBe", powstało Zjednoczone Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „TEXTILIMPEX”.


"Dziennik Łódzki", rok 1979.

"Dziennik Łódzki", rok 1983.


Bawełna, która tutaj trafiała, docierała później do wszystkich, prężnie się wówczas rozwijających, zakładów włókienniczych w Łodzi. Najpierw do przędzalń bawełny i zakładów wytwarzających bawełniane tkaniny i dzianiny, a później do fabryk wytwarzających z niej już gotowe produkty np. koszule i obrusy.

"Dziennik Łódzki", rok 1984.


Gmach przy ul. Niciarnianej składa się z dwóch bliźniaczych budynków o łącznej powierzchni blisko 40 tysięcy mkw. 


Budynki są ze sobą połączone przez piwnice (za pomocą dwóch tuneli, każdy o długości około 50 m) oraz na wysokości pierwszego piętra.

"Dziennik Łódzki", rok 1985.


Bezpieczeństwo pracowników w razie zagrożenia miały zapewnić wyjścia ewakuacyjne. Od strony zachodniej znajdują się dwa takie wyjścia połączone z piwnicami magazynu.

"Dziennik Popularny", rok 1977.


Ówczesne władze uznały nieruchomość za strategiczną, mogącą pełnić funkcję zapasowego dworca kolejowego, dlatego przy Niciarnianej 50/52 wybudowano ośmiotorową bocznicę kolejową.

Między budynkami były dawniej tory i cztery perony. To właśnie na nie wjeżdżały pociągi z bawełną. Dziś już je rozebrano, ale po sąsiedzku, tuż za ogrodzeniem obiektu są nadal tory, po których jeżdżą pociągi relacji Łódź-Warszawa.

"Dziennik Popularny", rok 1980.

Właścicielem terenu i budynków jest nadal spółka Textilimex. Obecnie potężny gmach pełni głównie funkcje magazynowe. 


W jego ogromnych salach przechowuje się m.in. rekwizyty teatralne, sprowadzany z Brazylii kokosowy sznurek służący do produkcji materacy oraz przesyłki kurierskie.


Ze względu na architekturę i zabytkowy charakter, budynek jest wykorzystywany w produkcjach filmowych i wydarzeniach artystycznych. 


Był planem zdjęciowym, np. dla potrzeb filmu „Komisarz Alex”. Organizowano tutaj pokazy mody, czy ostatnio RAVEKJAVIK | Festiwal Muzyki Elektronicznej i Sztuk Wizualnych.


O budynku krąży kilka niepotwierdzonych opowieści, z których jedna jest wyjątkowo ciekawa. Z budynku magazynowego znajdującego się przy ul. Niciarnianej 50/52, prowadzi podobno tunel do budynków po przeciwnej stronie ulicy Niciarnianej- do firmy PREXER (dawna Wifama), zajmującej się w przeszłości produkcją uzbrojenia (produkowano w nich oprócz krosien także obrotnice do czołgów i szable dla wojska). Tunel jest podobno na tyle duży, że może się tam poruszać wózek widłowy...

Źródło:
ul. Niciarniana - Schrony w Łodzi (schronywlodzi.pl)
Dworzec kolejowy na wszelki wypadek | Express Ilustrowany


Fot. archiwalne pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi oraz strony:
Garaż ilustracji książkowych: Etykiety Textilimpexu / CeTeBe w Łodzi - I (garazilustracji.blogspot.com)

Fot. współczesne Monika Czechowicz