wtorek, 26 lutego 2013

Teofilu, jedziemy do Łodzi!

Może już mało kto pamięta piosenkę o Łodzi śpiewaną niegdyś przez Vicky Leandros…


„Theo, wir fahr'n nach Lodz" – czyli Teofilu, jedziemy do Łodzi to popularna niemieckojęzyczna piosenka o Łodzi.
Piosenka ta znana była głównie w wersji zaśpiewanej przez niemiecką piosenkarkę greckiego pochodzenia – Vicky Leandros. Singel ukazał się na płycie winylowej w Niemczech w lipcu 1974 roku i od razu osiągnął rekordową liczbę sprzedanych egzemplarzy, nie schodząc z pierwszego miejsca najlepiej sprzedających się płyt przez kilkanaście tygodni.

Theo, wir fahr'n nach Lodz
Theo, wir fahr'n nach Lodz
Steh auf Du faules Murmeltier
Bevor ich die Geduld verlier
Theo, wir fahr'n nach Lodz
Theo, wir fahr'n nach Lodz
Theo, wir fahr'n nach Lodz
Ich habe diese Landluft satt
Will endlich wieder in die Stadt
Theo, wir fahr'n nach Lodz

Gott verlass'nes Dorf
Nur Heu und Torf
Stets der gleiche Trott
Nur hüh und hott
Im Stall die Kuh macht muh
Die Hähne kräh'n dazu
Das hält keiner aus
Ich will hier raus

Theo, wir fahr'n nach Lodz
Theo, wir fahr'n nach Lodz
Da fassen wir das Glück am Schopf
Und hauen alles auf den Kopf
Theo, wir fahr'n nach Lodz

Dies verdammte Nest
Gibt mir den Rest
Ich fühl mich zu jung
Für Mist und Dung
Ich brauch' Musik und Tanz
Und etwas Eleganz
Gib Dir einen Stoß
Und dann geht's los

Theo, wir fahr'n nach Lodz
Theo, wir fahr'n nach Lodz
Dann feiern wir ein großes Fest
Das uns die Welt vergessen läßt
Theo, wir fahr'n nach Lodz

Dann kann ich leben, dann bin ich frei
Und auch die Liebe ist mit dabei

Theo, wir fahr'n nach Lodz
Theo, wir fahr'n nach Lodz
Komm mit, die Pferde warten schon
Steig ein und sei mein Postillon
Theo, wir fahr'n nach Lodz

Naprawdę piosenka ta jest dużo starsza niż wersja w wykonaniu Vicky Leandros. Tekst wywodzi się jeszcze z czasów dynamicznego rozwoju Łodzi przemysłowej, która właśnie wtedy stała się domem dla setek tysięcy ludzi o różnym pochodzeniu i kulturze. Miasto było zamieszkiwane wówczas m.in. przez Polaków, Niemców, Żydów, Rosjan i Czechów. Okolice Łodzi były wtedy słabo rozwinięte i stanowiły kontrast dla rosnącej metropolii, stąd konwencja utworu: pochwała dla nowoczesnej Łodzi i krytyka zacofanego życia wiejskiego.
Pierwszą wersję piosenki stworzyli podłódzcy Żydzi, oddając w niej swoją tęsknotę za zabawą i życiem we włókienniczej metropolii. Początkowo refren brzmiał:
- Itzek, komm mit nach Lodz... (Icek, chodź ze mną do Łodzi...)
Potem znane były również inne przeróbki tekstu, np:
- Leo, wir geh'n nach Lodz, wir bau'n ein Haus und eine Fabrik... (Poldek, jedziemy do Łodzi zbudować dom i fabrykę...)
Ta skoczna muzyka z ironicznym tekstem była bardzo popularna na początku XX wieku wśród łódzkich Żydów. Podczas swojej drugiej młodości w latach 70-tych XX wieku dzięki interpretacji Vicky Leandros piosenka zaskarbiła sobie również serca Niemców. Piosenka ta połączyła i wpisała się w życie Żydów, Niemców i Polaków, a nawet Greków za sprawą pochodzenia piosenkarki, nawiązując tym samym do wielokulturowej tradycji przedwojennej Łodzi.
W marcu 2009 roku film turystyczno-reklamowy Theo, wir fahr'n nach Łódź zdobył II nagrodę w kategorii Turystyka miejska na odbywających się w Berlinie Międzynarodowych Targach Turystycznych ITB. W konkursie udział wzięły 94 filmy z 43 krajów. Oceniało je 40-osobowe międzynarodowe jury złożone z przedstawicieli ambasad, organizacji turystycznych i filmowców.
Film promujący miasto Łódź:
Dodam jeszcze, że możecie obejrzeć tu w jednej z głównych ról śliczną i obdarzoną cudownym głosem łodziankę – Anię Dzionek (dziewczyna o rudych włosach).

Produkcja Info Express, reżyseria Wojciech Bruszewski, zdjęcia i montaż Jacek Kościuszko.