Ferdynand
Wspaniały stanął na rogu al. Piłsudskiego i Sienkiewicza. Ma 164 cm wzrostu,
garnitur, kapelusz i laskę. Wykonany został z pokrytego patyną brązu przez
rzeźbiarzy Marcina Mielczarka i Magdalenę Walczak. W uroczystości odsłonięcia
wziął udział Krzysztof Kern, syn Ludwika Jerzego Kerna, autora wydanej w 1963
roku książki o Ferdynandzie Wspaniałym. Były też 11-letnie prawnuczki autora:
Lyanne i Noelia. Jak podkreślał Krzysztof Kern, jego urodzony w Łodzi ojciec
zawsze czuł się związany z miastem. Ferdynand Wspaniały jest kolejnym pomnikiem
Łodzi Bajkowej, która przedstawia bohaterów filmów animowanych Studia Małych
Form Filmowych Se-ma-for. Jest też pierwszym pomnikiem sfinansowanym przez
prywatnego inwestora.
Ferdynand
Wspaniały jest naprawdę wspaniały - cechuje go niebanalny szyk. Jest elegancki
i dystyngowany, jak na słynnego „psa w garniturze” przystało…
Bohater książki dla
dzieci autorstwa Ludwika Jerzego Kerna, wydanej po raz pierwszy w 1963
roku.
Treścią
książki „Ferdynand Wspaniały” są przygody psa, który marzy,
by zostać człowiekiem.
"Ferdynand Wspaniały" (czołowka) - animowany serial dla dzieci (1975-1977).
źródło: YouTube.pl
Ferdynanda powołał do życia Ludwik
Jerzy Kern - poeta, satyryk, dziennikarz, tłumacz literatury pięknej, autor
tekstów piosenek. Urodził się 29 grudnia 1921 w Łodzi, zmarł 29 października
2010 w Krakowie.
Mistrz
pierwszorzędnego żartu ubranego w poetyckie słowa. Autor popularnych utworów
dla dzieci, jak "Ferdynand Wspaniały" czy "Proszę
słonia", na podstawie których powstały znane dobranocki.
"Proszę słonia", odcinek pt. "Witaminki".
źródło: YouTube.pl
Ludwik Jerzy Kern z urodzenia był łodzianinem. Uważał, że dwa imiona, którymi
się posługiwał, lepiej brzmiały, zwłaszcza gdy się miało krótkie, jednosylabowe
nazwisko. Poza tym odróżniał się w ten sposób od ojca, Ludwika Kerna, który był
nauczycielem łaciny. Syn Ludwika i Marii z domu Gertner, maturę zdał w Liceum
Humanistycznym im. Aleksego Zimowskiego w Łodzi. Debiutował w 1938 roku jako
poeta w "Ilustrowanym Kurierze Codziennym". Brał udział w kampanii
wrześniowej. Lata wojenne spędził w Warszawie, utrzymując się z pracy fizycznej.
Po upadku powstania warszawskiego trafił do Krakowa.Pierwsze utwory satyryczne opublikował w "Szpilkach" (1945). W 1947
roku wrócił do rodzinnej Łodzi i podjął pracę w Agencji Prasowej
"Polpress" (później Polska Agencja Prasowa PAP). Podjął też studia
aktorskie w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Nie ukończył
ich jednak, bo w 1948 roku przeniósł się na stałe do Krakowa, dołączając do
zespołu tygodnika "Przekrój".
Redagował w nim między innymi "Rozmaitości", ostatnią stronę pisma, od której obowiązkowo zaczynało się jego lekturę. Stworzył rubryki: "O Wacusiu" i "Prosimy nie powtarzać". Publikował okazjonalne wiersze, niekiedy układające się w cykle: "Gry i zabawy ludu polskiego", "Imiona nadwiślańskie" czy "Świąteczny bukiet".
Redagował w nim między innymi "Rozmaitości", ostatnią stronę pisma, od której obowiązkowo zaczynało się jego lekturę. Stworzył rubryki: "O Wacusiu" i "Prosimy nie powtarzać". Publikował okazjonalne wiersze, niekiedy układające się w cykle: "Gry i zabawy ludu polskiego", "Imiona nadwiślańskie" czy "Świąteczny bukiet".
W
zespole "Przekroju" był w latach 1948-1982, traktując go jako
"najmilszy uniwersytet świata".
Po przejściu na emeryturę Kern współpracował z pismem nadal, przez następnych dwadzieścia lat.
W 2000 roku (drugie wydanie - 2003) ukazała się jego książka "Moje abecadłowo", tom wspomnień o nieprzeciętnych ludziach, których napotkał na drodze swego życia. Był to przede wszystkim kreator "Przekroju" Marian Eile i jego zespół: Konstanty Ildefons Gałczyński, Stefan Kisielewski, Zbigniew Lengren, Eryk Lipiński, Daniel Mróz, Edmund Osmańczyk, Leopold Tyrmand, Jerzy Waldorff. Doskonałe anegdoty okraszały reminiscencje spotkań autora z Antonim Słonimskim i Antonim Uniechowskim, z Adolfem Dymszą, z Tadeuszem Łomnickim i Marią Bojarską.
W 2002 roku ukazały się z kolei "Pogaduszki", czyli rozmowy Kerna o środowisku literacko-artystycznym Krakowa z Tadeuszem Bazylewiczem, Jerzym Grohmanem, Janem Kalkowskim, Marią Koterbską, Zbigniewem Lengrenem, Zbigniewem Karolem Rogowskim, Tadeuszem Sapińskim, Christą Vogel, żeby ograniczyć się do osób wcześniej niewymienionych. Ich znakomite portrety tworzą poczet niezwykłych ludzi, którzy sprawili, że powojenne dziesięciolecia wspominamy znacznie mniej ponuro, niż na to zasługiwały.
Z
języka angielskiego robił Kern przekłady Uri Orleva czy Isaaca Bashevisa
Singera. Z Władysławem Krzemińskim podjął się pisania dla teatru widowisk
muzycznych "Jaśnie pan Nikt" - z Lope de Vegi
i "Lord z walizki" - według "Brata
marnotrawnego" Oscara Wilde'a.
Publikował
Kern ponadto w tygodniku "Świat" oraz popularnych pismach
młodzieżowych: "Płomyczku" i "Płomyku". Wielkim wzięciem
cieszyły się piosenki z jego tekstami ("W kalendarzu jest taki
dzień", "Lato, lato", "Wojna
domowa", "Nie bądź taki szybki Bill","Cicha
woda"), wykonywane przez Mieczysława Fogga, Marię Koterbską, Halinę
Kunicką, Zbigniewa Kurtycza i innych.
Szlagierami stawały się głównie te utwory, które trafiały do filmów ("Tajemnica dzikiego szybu", 1956; "Szatan z siódmej klasy", 1960) i seriali ("Wojna domowa", 1965).
Szlagierami stawały się głównie te utwory, które trafiały do filmów ("Tajemnica dzikiego szybu", 1956; "Szatan z siódmej klasy", 1960) i seriali ("Wojna domowa", 1965).
Był również współautorem autorskich programów satyrycznych nadawanych w
telewizji ("Kernalia", 1965; "Trzy tysiące sekund z
Ludwikiem Jerzym Kernem", 1965; "Kuchenny walc",
1967; "Karnawał ante portas", 1968; "U
fotografa", 1968; "Na plaży", 1970;"Porachunki
małżeńskie", 1974; "Kwadrans pod psem. Wiersze i piosenki",
1982;"Kernalia, czyli cztery łapy", 1994).
Ludwik
Jerzy Kern o powstaniu historii o Ferdynandzie:
"Miałem suczkę Farsę, która leżała
przy moich nogach i bardzo grzecznie się zachowywała. Za to we śnie szczerzyła zęby,
przebierała łapami i powarkiwała. Kiedyś pomyślałem sobie, iż pewnie śni się
jej, że jest człowiekiem. Wziąłem długopis. Zapisałem to, co pies
wymyślił."
Bokserka
Farsa zainspirowała go do napisania "Ferdynanda
Wspaniałego" - wielkiego sukcesu wydawniczego także poza krajem: powstało
kilkanaście przekładów w tym na japoński, estoński, ormiański i hebrajski.
Był członkiem Związku Zawodowego Dziennikarzy RP (1945-1951) i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1951-1982), Związku Literatów Polskich (1953-1983),Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1989-2010).
źródła:
wikipedia.pl
Tadeusz
Januszewski Słownik pisarzy i lektur dla szkół podstawowych.
Przeczytaj
jeszcze:
SZLAKIEM BAJOWEJ ŁODZI - MAURYCY i HAWRANEKWRÓBELEK ĆWIREK PRZED ŁÓDZKĄ PALMIARNIĄ
SZLAKIEM BAJKOWEJ ŁODZI - Bonifacy i Filemon
ŁÓDŹ BAJKOWA - PLASTUŚ W PARKU SIENKIEWICZA
SZLAKIEM BAJKOWEJ ŁODZI - "ZACZAROWANY OŁÓWEK"
SZLAKIEM BAJKOWEJ ŁODZI - MIŚ USZATEK
SZLAK ŁODZI BAJKOWEJ - PINGWINEK PIK-POK
Fot. Monika Czechowicz