Fotografia wykonana w atelier zakładu fotograficznego "Góral" w Łodzi, przedstawia kobietę w ciemnej sukni siedzącą na fotelu, na jej kolanach siedzi dziecko w ubranku z białym żabotem, z boku stoi dziewczynka w ciemnej sukience w kratkę. Z tyłu namalowane tło: ozdobna kolumna, wazon z kwiatami i ściana z boazerią. Zakład fotograficzny "Góral" funkcjonujący przy ulicy Piotrkowskiej 269, w lokalu po byłym zakładzie "Rubens". Swoją działalność prowadził w drugiej dekadzie XX wieku.
Fotografia portretowa wykonana w atelier zakładu "J. Kulik" w Łodzi, przedstawiająca siedzącą kobietę, u której stóp leży pies, a obok niej stoją trzy dziewczynki. Fotografię wykonano na tle tapety imitującej krajobraz z motywami przyrody. Właścicielem zakładu był prawdopodobnie Jan Kulik. Od 1886 roku prowadził swój zakład w Pabianicach. W 1900 roku prosił o zgodę na założenie zakładu w Łodzi w związku ze zbyt dużą konkurencją na terenie Pabianic. Zgodę otrzymał w 1901 roku.
Fotografia wykonana w atelier zakładu fotograficznego "L. Zoner" w Łodzi, przedstawia pięcioosobową rodzinę. Dwoje dorosłych - kobieta w bogato zdobionej, ciemnej sukni i mężczyzna w garniturze, z dewizką, siedzą na krzesłach. Dwójka dzieci - dziewczynka w ciemnej sukience i chłopiec w szkolnym mundurku stoją między nimi. Mężczyzna obejmuje trzeciego chłopca w jasnym garniturze opartego o rzeźbiony stolik. Prawdopodobnie na zdjęciu widoczny jest Jan Kuhn, późniejszy pracownik fabryki kapeluszy na ulicy Targowej w Łodzi (czytaj...), wraz z rodzicami i rodzeństwem - Marią i Leonem. Dominik Zoner - ojciec Leopolda Zonera był właścicielem najstarszego zakładu fotograficznego w Łodzi, prawdopodobnie założonego w 1861 roku przy ulicy Konstantynowskiej 3 (parcela 328, dzisiaj ulica Legionów). Przypuszcza się, że najstarsza fotografia Nowego Rynku (dziś pl. Wolności) pochodząca z lat 50. XIX stulecia jest jego autorstwa. Zasady dagerotypii poznał po 1840 roku w Wiedniu. Następnie pracował jako wędrowny fotograf na terenie Galicji i Rosji. W latach 1844-1847 w Krakowie miał pracownię w pałacu Steinkellera. W latach 50. i 60. XIX wieku jeździł po Polsce organizując "pokaz miniatur z wyobrażeniami przedmiotów, krajobrazów i gmachów przedstawionych za pomocą optycznego przyrządu". Prawdopodobnie w 1861 roku osiedlił się w Łodzi i otworzył zakład fotograficzny. Jak mówią ogłoszenia z lat 60. XIX wieku, jego zakład zajmował się wyrabianiem fotografii bez retuszu w różnych rozmiarach i biletów wizytowych.
"Lodzer Zeitung" 1867.
Usługi świadczył w ogrzewanym pawilonie w godzinach od 9 rano do 2 po południu. Do lat 80. XIX wieku jego zakład należał do największych w Łodzi. Około 1880 roku przeniósł się do Krakowa, gdzie kupił dom. Jego syn Leopold Zoner uzyskał zgodę na prowadzenie działalności w 1863 roku. Od około 1880 roku do 1901 był właścicielem zakładu przejętego po ojcu, w którym pracował od jego założenia. W 1881 roku przeniósł zakład z ulicy Konstantynowskiej 3 do nowo wybudowanej kamienicy F. Meyera przy Nowym Rynku 6 (dzisiaj pl. Wolności). Na trzecim piętrze wybudowano oszklone atelier, pięć pokoi zajmowała pracownia, poczekalnia i mieszkanie. W 1886 roku dysponował pięcioma aparatami fotograficznymi. Wykonywał wyłącznie portrety, gównie zamożnych klientów. W 1894 roku wybudował dom przy ulicy Dzielnej 13 (dzisiaj ul. Narutowicza). Na parterze mieszkał z rodziną, na piętrze urządził zakład fotograficzny, natomiast w oficynie mieściło się wydawnictwo, magazyny książek i zakład litograficzno-drukarski. Prowadził szereg pobocznych działalności: wydawał i redagował gazety "Lodzer Tageblatt" i "Lodzinskij Listok", kierował drukarnią, księgarnią, sprzedawał fortepiany. Przez pewien czas był też właścicielem zakładu przy Piotrkowskiej 108, który sprzedał w 1900 roku.
W 1875 roku Leopold Zoner był współzałożycielem ochotniczej straży pożarnej i jej długoletnim działaczem.
Fotografia wykonana w atelier "London" w Łodzi, przedstawia siedzących przy stoliku kobietę i mężczyznę w średnim wieku oraz stojących za nimi młodzieńca i chłopca w mundurku szkolnym. Zakład fotograficzny "London" działał przy ulicy Średniej 5 (dzisiaj ulica Pomorska). W 1914 roku były czynne dwa zakłady o tej nazwie, przy Konstantynowskiej 14 (dzisiaj ulica Legionów) i Średniej 5 (ulica Pomorska). W 1928 roku zakład przy Pomorskiej działał pod numerem 7. Firma reklamowała się w następujący sposób: "Dlaczego można dostać najtaniej tuzin fotografji artystycznie wykonanych w zakładzie fotograficznym "LONDON" Średnia Nr.5? Bo zakład sprowadza wprost z pierwszego źródła materyały w większej ilości. Przy zakładzie pracownia broszek, szpilek, oddział portretowy".
Fotografia portretowa rodzinna wykonana w atelier zakładu fotograficznego "S. Piotrowicz" w Łodzi, mieszczącym się przy Nowym Rynku 6 (dzisiaj pl. Wolności). Na fotografii znajdują się kobieta i mężczyzna w średnim wieku (prawdopodobnie małżeństwo) oraz chłopiec, dziewczynka i małe dziecko. Kobieta i mężczyzna ubrani są w ciemne stroje, dzieci w białe. Zakład fotograficzny przy Nowym Rynku 6 (dzisiaj pl. Wolności) został założony w 1893 roku. Należał do rodziny Piotrowiczów i skoligaconej z nimi poprzez małżeństwo Marii Piotrowicz i Antoniego Piotrowskiego, rodziny Piotrowskich. W obrębie tych rodzin zakład często zmieniał właścicieli. Funkcjonował w latach 1893-1939, a fotografie w nim wykonane były sygnowane w następujący sposób: "A. Piotrowski", "Piotrowski", "S. Piotrowicz". Jeden z właścicieli zakładu posiadał również filię w Pabianicach w "Hotelu Budzyńskiego". Budynek, w którym mieścił si e zakład fotograficzny powstał w 1880 roku, według wskazówek Dominika Zonera jednego z pierwszych łódzkich fotografów. Zbudowana kamienica posiadała na poziome trzeciego piętra oszkloną altanę stojącą na wykuszu poza bryłą. Altana ta przeznaczona na atelier dawała niezwykle dużo światła niezbędnego w pracy fotografa.
Fotografia portretowa wykonana w atelier zakładu fotograficznego "Sandmeer" w Łodzi, przedstawiająca stojącą kobietę oraz siedzących: mężczyznę w średnim wieku i dziewczynkę z lalkami w rękach, na tle tapety imitującej krajobraz z elementami architektury. Jaków (Jakub) Sandmeer (Zandmeer) był fotografem od 1855 roku. Swój zakład prowadził w Łodzi od chwili otrzymania zezwolenia gubernatora piotrkowskiego w dniu 19 lutego 1890 roku. Przy Konstantynowskiej 3 (dzisiaj ulica Legionów) w roku 1890 powstał parterowy budynek jego zakładu fotograficznego. Został wzniesiony według planów architekta Gustawa Landau-Gutentegera na nieruchomości Nusena Bergera. Kolejny właściciel budynku w roku 1894 nadbudował na istniejącym budynku zakładu fotograficznego pierwsze piętro i nowe pomieszczenia na atelier (według planów architekta Franciszka Chełmińskiego). W maju 1895 roku prasa opisywała pokaz wykonanych przez niego fotografii na porcelanie, które oglądane w sztucznym świetle sprawiały wrażenie barwnych. Dnia 25 września 1896 roku uzyskał ważne przez rok zezwolenie na wykonywanie fotografii na terenie guberni piotrkowskiej. O podobne, obejmują gubernię radomską starał się bez powodzenia około 1901 roku. Prawdopodobnie wcześniej wykonywał na jej terenie zdjęcia bez pozwolenia, ponieważ w podaniu pisał, że "jego usługi znalazły uznanie wśród miejscowej ludności". Zakład zlikwidowany został po 1920 roku.
Fotografia portretowa rodzinna wykonana w zakładzie fotograficznym "Studio" w Łodzi. Fotografia przedstawia kobietę siedzącą na krześle, trzymającą na kolanach małe dziecko, obok niej siedzi chłopiec w ciemnym stroju, za nimi stoi mężczyzna w ciemnym garniturze z małym chłopcem. A adnotacji na odwrocie fotografii wynika, że jest to rodzina Borków, gdzie oboje dorośli pracowali jako tkacze bawełniani w fabryce Geyera. Zdjęcie zostało wykonane przed 1914 rokiem. Zakład fotograficzny "Studio" funkcjonował przy ulicy Piotrkowskiej 284 w okolicach Górnego Rynku (dzisiaj pl. Reymonta).
Fotografia portretowa rodzinna wykonana w atelier zakładu fotograficznego "Wreschtschagin" w Łodzi, przedstawiająca stojącego mężczyznę w średnim wieku i siedzące: kobietę w średnim wieku oraz dziewczynę, a także stojącego chłopca z piłką w dłoni na tle tapety imitującej wnętrze mieszkalne. Zakład fotograficzny "Wereszczagin" (na niektórych fotografiach zniemczona nazwa "Wereschtschagin") funkcjonował w latach 1901-1919 przy ulicy Widzewskiej 130 (obecnie ulica Kilińskiego). Został otwarty przez J. Millera, fotografa-amatora, na podstawie zezwolenia wydanego 24 lutego 1901 roku. W sierpniu 1908 roku zakład został sprzedany Oskarowi Krauze, który prowadził go dalej pod tą samą nazwą do około 1919 roku.
Fotografia portretowa wykonana w atelier zakładu fotograficznego "Wereszczagin" w Łodzi, przedstawiająca kobietę, mężczyznę oraz dziecko w ciemnych strojach. W tle tapeta fotograficzna imitująca wnętrze mieszkalne. Dziecko stoi na krześle, przed nim znajduje się zabawkowy konik. Wyjątkowe na tym zdjęciu jest dziecko, które nie zachowuje portretowej powagi, tylko szczerze się uśmiecha.
Fotografia portretowa wykonana w atelier zakładu fotograficznego "Wereszczagin" w Łodzi, przedstawiająca siedzącą kobietę, stojącego mężczyznę oraz dziewczynkę.
PORTRETY ŁODZIAN/ zbiory Muzeum Miasta Łodzi.
Przeczytaj jeszcze:
