wtorek, 17 grudnia 2024

Przedświąteczny ruch 🎅✨✨


"Dziennik Łódzki", rok 1885.

"Dziennik Łódzki", rok 1885.
Zbiory Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Fot. współczesna Monika Czechowicz 

Brak komentarzy:

sobota, 14 grudnia 2024

KINO CHARLIE


Kino-Galeria Charlie – kino założone w Łodzi przez Sławomira Fijałkowskiego specjalizujące się w prezentacji filmów europejskich, ambitnych, niszowych oraz organizacji wydarzeń artystyczno-filmowych.

Sławomir Fijałkowski
- założyciel kina Charlie, wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, prezes Stowarzyszenia Łódź Filmowa, właściciel Agencji Pro Cinema - Kino Charlie.


Kino znajduje się  na podwórzu kamienicy Tomaszowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu przy Piotrkowskiej 203/205. Powstało w 1994 roku w miejscu dawnej siedziby Łódzkiego Ośrodka Kształcenia Ideologicznego.


Od początku swojego istnienia prezentuje repertuar ambitny, studyjny, a także jest organizatorem wielu wydarzeń artystyczno-filmowych. 


Do najważniejszych imprez należą m.in.: Forum Kina Europejskiego „Cinergia” (od początku istnienia kina), Festiwal Twórców „Powiększenie” (od 1999 roku), Festiwal Kina Niezależnego „OFF jak gorąco” (od 2006 roku), Międzynarodowy Festiwal Animacji „ReAnimacja” (od 2004), Festiwal Zwiastunów Filmowych (od 2004).


Ponadto Kino Charlie współorganizowało bądź wciąż współorganizuje Międzynarodowy Festiwal Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage, „Rejsmisję”, „Kolorową Tolerancję”, Festiwal Człowiek w Zagrożeniu, „Filmostradę”, Nowe Horyzonty i wiele innych przeglądów organizowanych wspólnie z ambasadami, instytucjami kulturalnymi czy Filmoteką Narodową.


Od 1996 roku Kino Charlie należy do Sieci Kin Studyjnych (obecnie Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych).


Z inicjatywy Kina Charlie swoje „Gwiazdy” na Piotrkowskiej odsłonili Agnieszka Holland i laureat Oscara Zbigniew Rybczyński.
Przeczytaj w baedekerze:


W ramach organizowanych przez kino imprez, Łódź odwiedzili tacy twórcy jak John Malkovich, István Szabó, Tinto Brass, Andriej Konczałowski, Jerry Schatzberg, Michel Nyman (koncert w Teatrze Nowym współorganizowany z British Council), Ryszard Horowitz (wystawa w Galerii Willa i Muzeum Kinematografii), Terry Jones (Festiwal Filmów Monty Pythona), Jean-Luis Trintignant, Zbigniew Preisner, Krzysztof Kieślowski (premiera filmu „Trzy kolory. Czerwony” w ramach obchodów 100-lecia kina w Teatrze Wielkim), Ang Leei wielu innych gości.


Przy kinie działa Stowarzyszenie „Łódź Filmowa”, wspólnie z którym od 2000 roku kino realizuje szereg projektów filmowych i artystycznych, jak chociażby: „3 x Maestro Fellini”, „Przegląd Przedwojennego Kina Żydowskiego”, „Noc Reklamożerców”, „100 lat kinematografii Kolskiej”, „Międzynarodowy Festiwal Filmów Przyrodniczych” czy „Dni Portugalii”.


Wspólnie ze Stowarzyszeniem „Łódź Filmowa” Kino Charlie tworzy pierwsze w Polsce Archiwum Zwiastunów Filmowych.


Obecnie dla widzów przygotowane jest pięć sal kinowych wyposażonych w najnowocześniejszy sprzęt nagłośnieniowy Dolby Stereo SR, perełkowe ekrany oraz bardzo wygodne konferencyjne fotele.


Ponadto duża sala wyposażona jest w dodatkowe nagłośnienie (32 głośniki) zamontowane na suficie, które może służyć jako oddzielne nagłośnienie sali podczas konferencji lub jako wzmocnienie efektów dźwiękowych podczas oglądanych filmów.


Sale przystosowane są do obsługi imprez z udziałem najnowocześniejszych nośników audiowizualnych.
 

Widzowie czekający na filmy mogą zwiedzić Galerię Kina Charlie, w której wystawiane są prace głównie młodych artystów oraz napić się kawy w Filmowej Kawiarence.


W 2002 roku patronat honorowy nad kinem Charlie objęła PWSFTviT, dzięki czemu kino zyskało możliwość prezentacji dorobku łódzkiej „Filmówki” szerszej publiczności (Projektor Łódzki). Od 2004 roku Kino Charlie należy do Europejskiej Sieci Kin „Europa Cinemas”. W 2008 i 2009 roku kino znalazło się wśród nominowanych do dorocznych Nagród Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, a w 2009 roku zdobyło nagrodę w kategorii podmiot prowadzący kino.


Kino Charlie od 2002 roku przyznaje własną nagrodę Złoty Glan (związaną z Festiwalem Twórców „Powiększenie”), którą honoruje twórców niezależnych, przeciwstawiających się modom i trendom dominującym w kulturze popularnej, prześmiewcom i demaskatorom mitów i stereotypów tkwiących w masowej wyobraźni Polaków. Złotego Glana otrzymali m.in. John Malkovich, István Szabó, Tinto Brass, Andriej Konczałowski, Jerry Schatzberg, Guy Maddin, Ulrich Seidl, Jan Jakub Kolski, Krzysztof Zanussi, Lech Majewski, grupa Łódź Kaliska, Zdzisław Beksiński, Andrzej Czeczot, Leszek Mądzik, Zbigniew Libera, Tomasz Bagiński oraz Mariusz Wilczyński.


Kino jest organizatorem i współorganizatorem cyklicznych przeglądów i festiwali:
Forum Kina Europejskiego „Cinergia”
Międzynarodowy Festiwal Animacji ReANIMACJA
Festiwal Twórców „Powiększenie”
Festwiwal Kina Niezależnego „OFF jak gorąco”
Charlie Outside: Festiwal Zwiastunów Filmowych w Trzebnicy


Kino zainicjowało cykl imprez pod nazwą Charlie Outside. Pod tym szyldem odbyły się m.in. koncerty zespołów Dobranotch, Hedone, Kapela ze Wsi Warszawa, Jaume Vilaseca Quarter, Bright Blue Gorilla czy Czesława Mozila, występ kabaretu Hrabi, Antenna UK – pokaz brytyjskich teledysków, 2. Festiwal Filmów Afrykańskich – Afrykamera 2007 czy „Kino w tramwaju”, czyli projekcje filmowe odbywające się we wnętrzu zabytkowego, wyremontowanego tramwaju.


Bardzo dziękuję za zaproszenie i opowieści o miejscu przeze mnie bardzo lubianym. Gościł nas Sławek Fijałkowski, pomysłodawca i właściciel Kina Charlie – kultowego miejsca na mapie Łodzi.
Grała dla nas Alexandra Kędra - łodzianka, absolwentka Akademii Muzycznej w klasie fortepianu. Ola zajmuje się improwizacją fortepianową i ilustruje muzycznie filmy nieme.

Aleksandra Kędra, Sławek Fijałkowski i Sławek Maciaszczyk (fotograf i założyciel grupy fotograficznej Łódzki Hyde Park)

Przeczytaj w baedekerze:

Fot. Monika Czechowicz
Brak komentarzy:

piątek, 13 grudnia 2024

LUCJAN DĄBROWSKI - redaktor „Kuriera Łódzkiego” .

W ostatnich dniach 1924 roku do Łodzi dotarła wiadomość, że w Warszawie na skutek tragicznego wypadku zginął pierwszy prezes Syndykatu Dziennikarzy Łódzkich, niegdyś naczelny redaktor „Kuriera Łódzkiego” - Lucjan Dąbrowski.

Lucjan Dąbrowski (1890-1924)
- dziennikarz, publicysta, urzędnik państwowy, współzałożyciel i pierwszy prezes Syndykatu Dziennikarzy Łódzkich, redaktor naczelny „Kuriera Łódzkiego” i „Dziennika Wileńskiego”.
Fotografia wykonana w atelier Romana Borkenhagena, w rogu fotografii widoczny znak: RBŁ (Roman Borkenhagen Łódź), przeczytaj w baedekerze:

Lucjan Dąbrowski urodził się w 1890 roku w Łodzi. Był synem Henryka Dąbrowskiego i Władysławy z domu Ziemniewicz. Był handlowcem. Od 1917 roku pracował w Zarządzie Miejskim w Łodzi, m.in. jako kierownik Wydziału Dobroczynności Publicznej. Był jednym z czołowych działaczy Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Łodzi. Przyjaźnił się z Leopoldem Skulskim. Od 1 sierpnia do 13 grudnia 1919 był redaktorem naczelnym „Straży Polskiej”.

"Straż Polska", 1 sierpnia 1919 roku.

W 1920 roku działał w Sekcji Propagandy II Oddziału Dowództwa Okręgu Generalnego Łódzkiego pod redakcją Konrada Fiedlera, był redaktorem jednodniówki „Ochotnik”, promującej zaciąg do wojska.

Jednodniówka "Ochotnik", rok 1920.

W tym samym, 1920 roku Dąbrowski działał w komitecie organizacyjnym Syndykatu Dziennikarzy Łódzkich, będąc jego przewodniczącym. 14 kwietnia 1921 roku został wybrany pierwszym prezesem organizacji.

"Kurier Łódzki", rok 1920.

Od 15 lutego 1921 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego „Kuriera Łódzkiego”. Następnie wyjechał do Wilna, zostając redaktorem naczelnym „Dziennika Wileńskiego” oraz współorganizatorem „Expressu Wileńskiego”.
W latach 1921–1924 Dąbrowski był kierownikiem Inspektoratu Bankowego w Ministerstwie Skarbu w Warszawie. Był również redaktorem, wydawanego w latach-1922–1924 przez Adama Siedleckiego-Kwalczewskiego, „Tygodnika Łódzkiego”.

"Tygodnik Łódzki", rok 1924.

"Tygodnik Łódzki", rok 1924.

28 grudnia 1924 roku, o godzinie 4:20, po powrocie do domu ze spotkania świątecznego (prasa sugerowała, że było to spotkanie z kochanką...), oddał strzał samobójczy z rewolweru w klatkę piersiową w swoim mieszkaniu przy ul. Świętokrzyskiej 35 w Warszawie. Został przewieziony do warszawskiego szpitala św. Rocha, gdzie zmarł po dwunastu godzinach. 
"Echo Warszawskie", 29 grudnia 1924 roku.

"Rozwój", 1 stycznia 1925 roku.

Prawdopodobnie pochowany jest w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi. Na jego pogrzebie przemowę wygłosił ówczesny prezes Syndykatu Dziennikarzy Łódzkich – Czesław Gumkowski.

"Republika", styczeń 1925 roku.

źródła:
Wacław Pawlak. W rytmie fabrycznych syren. Łódź między wojnami.
Lucjan Dąbrowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Leszek Olejnik. Organizacje dziennikarskie w Łodzi (1916-1939).
Wiesława Kaszubina, Notatki o prasie łódzkiej, „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego”.

Wycinki prasowe pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi, Biblioteki Cyfrowej Uniwersytetu Warszawskiego
oraz strony Lucjan Dąbrowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Brak komentarzy:

Powoli zaczynamy odliczać czas...

 ... do Nowego Roku 2025 😊

Fot. Monika Czechowicz
Brak komentarzy:

niedziela, 8 grudnia 2024

Apteka „Pod Słońcem” 🌞 Narutowicza 6/ dawna Dzielna 4.


Apteka została otwarta w 1895 przez Bronisława Głuchowskiego.

"Łodzianin", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1899.

Bronisław Głuchowski był kierownikiem laboratorium i asesorem farmaceutycznym w urzędzie gubernialnym w Piotrkowie. Urzędy te piastował do 1899/1900 roku.

"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1900.

"Łódź w Ilustracji", dodatek niedzielny "Kuriera Łódzkiego", rok 1925.

Urodził się w Woli Blakowej niedaleko Piotrkowa. Ukończył tam szkołę średnią, studia uniwersyteckie odbył w Warszawie. Od 1892 roku starał się o pozwolenie otwarcia apteki w Łodzi, pierwszy raz otrzymał decyzję odmowną, ale w 1894 roku otrzymał taką zgodę i aptekę otworzył w roku 1895. Prowadził ją do końca życia. 


W 1898 roku w Łodzi było 11 aptek, w 1911 działało ich 26, a w roku 1924 już 35.

"Führer durch Lodz", 1898.

"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1900.

"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1911.

Kalendarz-Informator, rok 1924.

Głuchowski działał również w Izbach Aptekarskich, zajmował się też produkcją leków. Utworzył u siebie wytwórnię wód mineralnych, leków i maści. Za swoje preparaty otrzymał dwie nagrody – w Antwerpii i w Londynie. Był jednym z założycieli Muzeum Nauki i Sztuki w Łodzi i zasilał to muzeum cennymi eksponatami. Pracował w Macierzy Szkolnej i przez szereg lat piastował godność prezesa Łódzkiego Stowarzyszenia Aptekarzy. 

Kalendarz-Informator, rok 1924.

W czasie I wojny światowej zajmował stanowisko członka sekcji farmaceutycznej przy Komitecie Obywatelskim w Łodzi, był ławnikiem, zastępcą sędziego w Sądzie Pokoju, a po odzyskaniu niepodległości i restytucji państwa polskiego był ławnikiem w Sądzie Okręgowym i członkiem Miejskiej Rady Szkolnej. W 1919 roku zorganizował pierwszy Zjazd Aptekarzy Królestwa Polskiego.

"Łódź w Ilustracji", dodatek świąteczny "Kuriera Łódzkiego", rok 1938.

"Łódź w Ilustracji", dodatek świąteczny "Kuriera Łódzkiego", rok 1938.

Zmarł w 1934 roku, a aptekę przejął, po zakończeniu studiów w Wilnie jego syn, Włodzimierz. W czasie II wojny światowej Włodzimierz Głuchowski przebywał w Warszawie, pracował w zakładach produkujących proszki od bólu głowy. Aptekę mu odebrano.

Wycinki prasowe pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.

Brak komentarzy: