środa, 15 maja 2024

... u Simensa

Fot. Monika Czechowicz

wtorek, 14 maja 2024

Mia100 Gwiazd

Reżyser Jerzy Skolimowski, twórca takich filmów jak "Rysopis", "Ręce do góry", odsłonił dzisiaj swoją gwiazdę w Łódzkiej Alei Sław.
"To wyjątkowe wyróżnienie, bo to gwiazda dla łodzianina” - powiedział.
To już 100. gwiazda, zaprojektowana przez Andrzeja Pągowskiego, który również był obecny podczas dzisiejszej uroczystości, zorganizowanej przez Narodowe Centrum Kultury Filmowej oraz Łódź Miasto Filmu UNESCO.


Gwiazdy, zaprojektowane przez  Andrzeja Pągowskiego przyznaje kapituła Alei Gwiazd, która składa się z przedstawicieli Szkoły Filmowej, Muzeum Kinematografii oraz władz miasta. Do śmierci (w 2008 roku) zasiadał w niej również sam pomysłodawca – Jan Machulski.

Aleja sławy podkreśla filmowe tradycje miasta. W Łodzi znajduje się Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera, kształcąca obecnie na Wydziałach: Aktorskim, Reżyserskim, Operatorskim i Realizacji TV, Produkcji Filmowej i Telewizyjnej.
Absolwentami tej legendarnej uczelni są między innymi: Roman Polański, Andrzej Wajda, Krzysztof Kieślowski, Juliusz Machulski, Piotr Sobociński.
W Łodzi istnieje także Studio Se-ma-for Produkcja Filmowa, zajmujące się między innymi poklatkową animacją lalkową oraz Wytwórnia Filmów Oświatowych i Programów Edukacyjnych.
Hale dawnej Wytwórni Filmów fabularnych użytkuje TOYA STUDIOS.
Pamiątki związane z polskim filmem prezentuje Muzeum Kinematografii. Warto także dodać, że w sąsiedztwie Alei Sławy przy ulicy Moniuszki 2 znajdowała się w okresie powojennym słynna kawiarnia „Honoratka”, będąca ulubionym miejscem spotkań przedstawicieli łódzkiego świata filmu.


Wzorem słynnej hollywoodzkiej Alei Gwiazd, na ulicy Piotrkowskiej, między ul. 6 Sierpnia a Struga, zaczęto tworzyć łódzką Aleję Sławy. Przed hotelem, po obu stronach Piotrkowskiej można zobaczyć wmurowane gwiazdy z nazwiskami znanych ludzi filmu.


Inicjatorami jej powstania byli znany i ceniony aktor Jan Machulski oraz Henryk Kluba, rektor łódzkiej filmówki. Wzorowana na hollywoodzkiej „Walk of  Fame” upamiętnia polskich aktorów, reżyserów, scenografów i operatorów filmowych.


Projektantem gwiazd  jest Andrzej Pągowski. Po stronie parzystej (wschodniej) znajdują się gwiazdy reżyserów, operatorów i twórców muzyki filmowej, natomiast po stronie nieparzystej aktorów.


Pomysłodawcą Alei Sławy był znakomity polski aktor Jan Machulski, i miło mi pochwalić się, że baedeker łódzki (wraz z rodziną) ufundował Juliuszowi Machulskiemu.


Co roku odsłaniane są kolejne gwiazdy polskich artystów kina. Honorowani są aktorzy, reżyserzy i operatorzy, a także twórcy muzyki filmowej. 


Wśród filmowców, którzy mają swoje gwiazdy przed Grand Hotelem są: Jerzy Toeplitz - twórca szkoły filmowej,
reżyserzy: Krzysztof Kieślowski, Roman Polański, Krzysztof Zanussi, Wojciech Jerzy Has, Jerzy Kawalerowicz, Andrzej Wajda, Juliusz Machulski, Agnieszka Holland, Jerzy Hoffman, Zbigniew Rybczyński, Włodzimierz Puchalski, Aleksander Ford, Andzrej Munk, Jerzy Bossak, Jan Rybkowski,
operatorzy: Witold Sobociński, Stanisław Wohl, Piotr Sobociński, Jerzy Wójcik, Zygmunt Samosiuk,
scenograf: Anatol Radzinowicz,
kompozytor: Wojciech Kilar 
i wielu innych.
Pierwsza gwiazda została odsłonięta w 1977 roku z okazji 575 rocznicy nadania Łodzi praw miejskich. Odsłaniał ją Andrzej Seweryn, odtwórca roli Maksa Bauma w "Ziemi Obiecanej".

Fot. Monika Czechowicz
Przeczytaj w baedekerze:

poniedziałek, 13 maja 2024

Tragedia łódzkich strażaków.

"Express Wieczorny Ilustrowany", rok 1924.

"Republika", rok 1924.

Wiosną 1924 roku podczas wielkiego pożaru fabryki Angersteina przy ul. Benedykta (dzisiaj ulica 6 Sierpnia, dawne budynki "Polleny-Ewy") rozegrała się tragedia. Szalejący ogień odciął drogę trzem strażakom, którzy znajdowali się wewnątrz płonącego budynku. Próbowali oni rozbić toporkami żelazne kraty w oknach. W pewnej chwili przepalone sufity wraz z maszynami runęły w dół. W gorejącej fabryce spalili się żywcem: Wawrzyniec Kamiński, naczelnik V Oddziału Straży Ogniowej, oraz dwaj topornicy, Ludwig Boguś i Klemens Wasserling. 

"Republika", rok 1924.

"Republika", rok 1924.

"Republika", rok 1924.


Szczątki bohaterskich strażaków pochowano na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej. Na wspólnej mogile ze składek społeczeństwa łódzkiego wystawiono okazały nagrobek w postaci trzech strzaskanych kolumn.

"Republika", rok 1924.

"Express Wieczorny Ilustrowany", rok 1924.

"Republika", rok 1924.

Obok widoczny jest obelisk z czarnego marmuru wystawiony bohaterskim strażakom, którzy zginęli w pożarze w sierpniu 1904 roku:
Jan Dajwłowski
Józef Rabczyński
Gustaw Szmidt
Kazimierz Szwemberg
Rajmund Szmich
Jan Kotecki
Antoni Wojciechowski


"Express Wieczorny Ilustrowany", rok 1924.

Źródło:
Wacław Pawlak. W rytmie fabrycznych syren. Łódź między wojnami.
Wycinki prasowe pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Przeczytaj w baedekerze:

Fot. współczesne Monika Czechowicz

piątek, 10 maja 2024

II WOJNA ŚWIATOWA - kwiecień/maj 1944.


13 kwietnia
W obozie dla dzieci i młodzieży polskiej przy ulicy Przemysłowej zginął 17-letni więzień Zdzisław Kafarski. Okoliczności śmierci chłopca po wojnie opisał w swych zeznaniach współwięzień - Stanisław Bandrowski:
Razem ze mną był chłopiec o nazwisku Kafarski. Ukradł on któregoś dnia z kuchni kawałek chleba i podzielił między współtowarzyszy. Za to esesmani powiesili go za nogi w garażu, używając tak zwanego flaszencugu [rodzaj wyciągarki] za pomocą którego zaczęli opuszczać go głową do kanału, gdzie znajdowała się zużyta oliwa i smary. Chłopiec w dwa dni po tych torturach zmarł.
W akcie zgonu podano, iż zmarł na skutek zakażenia krwi.

Apel w części obozowej dla chłopców - obóz przy ulicy Przemysłowej w Łodzi, wiosna 1943.
(źródło: IPN w Łodzi)
Przeczytaj w baedekerze:

20 kwietnia
W dniu urodzin Adolfa Hitlera, w siedzibie komitetu miejskiego NSDAP, odbyła się uroczysta przysięga politycznego kierownictwa partii w Łodzi na wierność przywódcy Rzeszy Niemieckiej. Dzieci, które ukończyły 10 lat przyjmowano uroczyście do Hitlerjugend, a 18-letnich członków tej organizacji przyjmowano w szeregi NSDAP. W tym dniu cała Łódź była udekorowana flagami, w witrynach sklepów zostały umieszczone portrety Adolfa Hitlera.

"Litzmannstädter Zeitung", 1944.

"Litzmannstädter Zeitung", 1944.
23 kwietnia
W Warszawie został aresztowany urzędujący szef Biura Informacji i Propagandy (BIP) Okręgu Łódź AK, Jan Dłuski, pseudonimy "Adonis", "Dr. Jan", "Robert". Na tym stanowisku zastąpił go Mieczysław Piotrowicz, pseudonim "Kępa".

kwiecień
Do ośrodka zagłady w Chełmnie nad Nerem ponownie przybyło niemieckie komando śmierci. Tym razem obóz został zakwaterowany w barakach, położonych na leśnej polanie, blisko miejsca grzebania ofiar.

Załoga obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem.
Przeczytaj w baedekerze:

Ze sprawozdania dotyczącego stanu zdrowia dzieci z obozu przy ulicy Przemysłowej za miesiąc kwiecień:
Przeciętny stan więźniów - 1059. Zgonów - 23. Choroby zakaźne - 55, w tym: gruźlica płuc - 50, świerzb - 3, jaglica - 2. Pomoc ambulatoryjna - 635, w tym: obtarcia - 46, rany cięte przy pracy - 20, owrzodzenia i wrzody - 191, gnicie dziąseł - 10, zapalenie dziąseł, oczu, uszu - 410, odmrożenia i oparzenia - 48.

Makieta obozu. 
Można ją obejrzeć w Szkolnym Muzeum w pobliskiej Szkole Podstawowej nr 81 im. Bohaterskich Dzieci Łodzi.
Przeczytaj w baedekerze:

6 maja
Na podwórku więzienia przy ulicy Sterlinga (Robert-Koch-Strasse) wykonano wyrok śmierci przez powieszenie na trzech chłopcach: Henryku Dembińskim, Bolesławie Pawelczyku i Stefanie Podlesinie, pseudonimy "Czarny", "Andrzej". Wszyscy byli oskarżeni o przynależność do AK. ich aresztowanie nastąpiło na skutek donosu. Dziewczyna Henryka Dembińskiego pochwaliła się koleżance w pracy, że jej chłopiec należy do podziemnej organizacji. Na drugi dzień zostali aresztowani wraz z całymi rodzinami.

Budynek dawnego więzienia przy ulicy Sterlinga 16. 

8 maja
W dwóch łódzkich przedsiębiorstwach Niemcy zorganizowali spotkanie robotników z wziętymi do niewoli polskimi żołnierzami 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i 2. Korpusu Polskiego.

12 maja
Został aresztowany Teofil Katra za prowadzenie przez cztery lata tajnego nauczania w Łodzi. Zorganizował wraz z żoną 25 tajnych kompletów, do których zwerbował wielu nauczycieli. 

Teofil Katra z rodziną.

Teofil Katra z synami.
Teofil Katra (1901-1983)
- nauczyciel geografii w łódzkich gimnazjach i liceach, krajoznawca, opiekun młodzieży zajmującej się krajoznawstwem i turystyką.

Teofil Katra, Krynica 1931.
(Fot. zbiory Muzeum Oświaty Ziemi Łódzkiej)

Po aresztowaniu Katra był więziony i torturowany w zakładzie karnym przy ulicy Sterlinga 16 (Robert-Koch-Strasse). Następnie został przewieziony do więzienia na Radogoszczu, skąd trafił do obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Po wojnie powrócił do Łodzi.

Budynek dawnego więzienia przy ulicy Sterlinga 16. 
Przeczytaj w baedekerze:
oraz:

Przeczytaj w baedekerze:

Ze wspomnień Teofila Katry:
W komplecie nie mogło być więcej osób niż 5-6, więc musiało się tworzyć nowe zespoły. Udało mi się zwerbować dwie polonistki, historyka (zginął później w Oświęcimiu), matematyka, fizyka, chemika, łacinnika, do języka niemieckiego, inżyniera chemika. Lekcje mieliśmy od 7 rano do 21 wieczór, czyli do godziny policyjnej. W największym nasileniu obejmowaliśmy 120 młodzieży obojga płci.
Lekcje odbywały się w oficynie przy Piotrkowskiej 269, na piątym piętrze. Ale trzeba było zachować ostrożność i zbierać się ciągle gdzie indziej. Wybierano domy uczniów, w których Niemcy mieli jakieś instytucje.

Jedna z nauczycielek, Jadwiga Michalska, wspomina, że w mieszkaniu państwa Katrów odbywały się co dwa tygodnie spotkania nauczycieli, na których były omawiane plany pracy na najbliższy okres, były to jakby ciche rady pedagogiczne.

23 maja
Gestapo aresztowało Halinę Kłąb - asa wywiadu łódzkiej organizacji AK. Mimo brutalnego śledztwa do niczego się nie przyznała i nikogo nie wydała. 

Osadzono ją z wyrokiem śmierci w więzieniu dla kobiet przy ulicy Gdańskiej 13 (Danzinger Strasse). W trakcie ewakuacji więzienia 17 stycznia 1945 roku zbiegła wraz z koleżanką w okolicach Pabianic.

W 2021 roku przed budynkiem dawnego więzienia przy ulicy Gdańskiej 13 stanął pomnik Haliny Kłąb-Szwarc. Dzisiaj siedziba Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi.
Przeczytaj w baedekerze:

Na Bałutach, przy ulicy Organizacji WiN 10, powstał mural, którego autorami są Piotr Chrzanowski i Alan Osiecki. Jest on dedykowany Halinie Szwarc, która niegdyś zamieszkiwała w tym domu. Projekt powstał z inicjatywy społeczności lokalnej.
Przeczytaj w baedekerze:

25 maja
W obozie dla dzieci i młodzieży polskiej przy ulicy Przemysłowej zginął na skutek niedożywienia i brutalnego pobicia przez esesmana 13-letni więzień - Alojzy Magdans.
Okoliczności śmierci chłopca opisał w swych wspomnieniach współwięzień Kazimierz Stefański:
Magdans był tak głodny, że pożyczał pół pajdki chleba, a rano oddawał całą. Do pracy szedł o głodzie. Był tak dalece wyczerpany, że idąc do pracy przewrócił się. Esesman tak długo go kopał, aż zabił. Wrzucili go później na taczki i odwieźli go do trupiarni w areszcie obozowym.
W akcie zgonu podano, że zmarł na skutek gruźlicy płuc.

Przeczytaj w baedekerze:


25 maja - 10 czerwca
Gestapo dokonało licznych aresztowań żołnierzy AK w Łodzi, w tym prawie wszystkich oficerów II Oddziału Sztabu Okręgu, między innymi: rtm. Bogdana Sękowskiego, pseudonimy "Julian", "Wujek" - inspektor II Oddziału Sztabu Okręgu Łódź AK; por. Zbigniewa Glinickiego, pseudonim "Glina" - pełnił obowiązki szefa Biura Ewidencji i Analiz II Oddziału; ppor. Janusza Różewicza, pseudonimy "Bolesław", "Gustaw" - kierownik referatu wywiadu ofensywnego na Obwód Piotrków Trybunalski; ppor. Józefa Szewczyka, pseudonim "Jótek" - kierownik referatu wywiadu ofensywnego na Łódź; por. Stanisława Baranowskiego, pseudonim "Stanisław" - kierownik referatu wywiadu ofensywnego na Łódź Powiat.

rtm. Bogdan Sękowski

Budynek dawnego więzienia przy ulicy Sterlinga 16.

Portrety współwięźniów wykonane przez Bogdana Sękowskiego w więzieniu przy ulicy Sterlinga 16.

26 maja
Pełniącym obowiązki szefa Biura Informacji i Propagandy (PIP) Okręgu Łódź AK na terenie Kraju Warty został Jerzy Leski, pseudonim "Grot". Działał do stycznia 1945 roku. Uruchomił pracę wydawniczą w Okręgu, wydając na powielaczu kilka nowych pism, między innymi "Dziennik Żołnierza AK", "Informator Tygodniowy", "Trybunę Łodzi", "Wolność" i "Biuletyn Sieradzki".

Gestapo aresztowało trzynastu członków Polskiej Partii Robotniczej (PPR).

Minister spraw wewnętrznych Niemiec, Heinrich Himmler, zarządził likwidację Litzmannstadt Getto - ostatniego już na ziemiach polskich dużego skupiska ludności żydowskiej. W getcie mieszkało jeszcze 76 551 osób.

Heinrich Himmler (1900-1945)
- niemiecki polityk, jeden z głównych przywódców Niemiec nazistowskich, zbrodniarz wojenny, Reichsführer-SS, Komisarz Rzeszy do spraw Umacniania Niemieckości.
Szef kolejno: SS (od 1929), Gestapo (od 1934), niemieckiej policji (od 1936), przewodniczący Rady Ministrów III Rzeszy, ministerstwa spraw wewnętrznych (od 1943). Nazywany prawą ręką Hitlera.

Łódzkie getto.
(źródło fotografii: Bundesarchiv Bild/ domena publiczna/ Polska Agencja Prasowa SA (pap.pl)

29 maja
Kronika getta łódzkiego:
Przyczyny dzisiejszych zgonów: 17 gruźlica płuc, 1 gruźlicze zapalenie opon mózgowych, 1 zapalenie mózgu, 11 choroba serca, 1 samobójstwo.

maj
W Łodzi mieszkało 143 tysięcy Niemców - 25% ludności miasta. Od końca 1939 roku, w wyniku działań kolonizacyjnych i germanizacji, liczba osób narodowości niemieckiej zwiększyła się o 54 tysiące.

Ulica Piotrkowska, karta pocztowa z okresu okupacji niemieckiej 1939-1945.

źródło:
Andrzej Rukowiecki. Łódź 1939-1945. Kronika okupacji.

Fot. archiwalne pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi
oraz stron:
Bundesarchiv Bild/ domena publiczna/ Polska Agencja Prasowa SA (pap.pl)
Muzeum Oświaty Ziemi Łódzkiej

Przeczytaj w baedekarze:

Fot. współczesne Monika Czechowicz