Glorieta - nadbudówka w postaci małego pawilonu z kolumnami lub arkadami, kopułką lub hełmem z latarnią, niekiedy otoczona galeryjką.
Kościół Św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Św. Jana Bosko
przy rondzie Solidarności.
Glorieta występowała w architekturze renesansowej, wieńcząc wieżę ratuszową, dzwonnicę lub najwyższą kondygnację budynku. W kościołach barokowych zastępowała niekiedy na fasadach narożne wieżyczki. Szczególnie bogate formy glorieta przybierała w XVIII wieku i w eklektycznej architekturze XIX i XX wieku.
Altana w formie gloriety.
Park im. Józefa Poniatowskiego.
Gloriety stawiano w ogrodach barokowych XVII i XVIII wieku oraz w ogrodach krajobrazowych XVIII i XIX wieku.
Fot. Monika Czechowicz
Źródło:
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, pod red. Krystyny Kubalskiej-Sulkiewicz, Moniki Bielskiej-Łach, Anny Manteuffel-Szaroty. Wydawnictwo Naukowe PWN.
