Anna
Scheiblerowa z Wernerów (1835 – 1921), towarzyszka życia Karola Wilhelma Scheiblera,
„króla bawełny”, twórcy przemysłowego imperium w XIX-wiecznej Łodzi. Pochodziła ze znanej, spolonizowanej w XVIII wieku rodziny ziemiańskiej przybyłej z Saksonii. Była
kobietą surowej urody i takich samych obyczajów. Miała okrągłe policzki,
wydatny nos, męskie rysy twarzy. Ubierała się w szczelnie okrywającą ciało
suknię, której jedyną ozdobą były koronki, a na głowę zakładała czepek lub
ciemny szal.
Bazylika archikatedralna pw. św. Stanisława Kostki, Plac Jana Pawła
II.
Przeczytaj w baedekerze:
Przeczytaj w baedekerze:
Anna urodziła trzy córki i czterech synów, a po śmierci męża wystawiła mu na
cmentarzu ewangelickim ogromną neogotycką kaplicę-mauzoleum:
Przeczytaj w baedekerze:
Dużo inwestowała. W Warszawie przy ul. Trębackiej 4, obok Krakowskiego Przedmieścia,
wystawiła kamienicę ze składem tkanin. Dziś ma tam siedzibę Krajowa Izba
Gospodarcza. W Blumenrode (dziś Kwietno koło Środy Śląskiej) wybudowała
rezydencję - bajkowy pałac z wieżyczkami i wykuszami:
Dzięki
jej staraniom powstała rezydencja Scheiblerów przy Wodnym Rynku (dzisiaj Plac Zwycięstwa 1). Obecnie swoją siedzibę ma tutaj Muzeum Kinematografii:
Komitet Łódzkiego Chrześcijańskiego Towarzystwa Dobroczynności
Przeczytaj w baedekerze:
"Rozwój", rok 1911.
"Rozwój", rok 1921.
"Rozwój", rok 1921.
"Rozwój", rok 1921.
źródło:
Michał
Matys. Gazeta Wyborcza.
Fot.
archiwalne FotoPolska, Archiwum Państwowe w Łodzi, Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Łodzi
Przeczytaj jeszcze:
Pałac w Blumenrode jest dziełem Anny z Grohmanów Scheibler synowej Anny z Wernerów Scheibler.
OdpowiedzUsuń