baedeker łódzki: PARK 3 MAJA - sportowo i rekreacyjnie.

Park 3 Maja – zabytkowy łódzki park ulokowany w rejonie ulic Kopcińskiego i Małachowskiego, od południa ograniczony przez tereny należące do łódzkiej kolei obwodowej (linia Łódź Fabryczna - Koluszki) a od wschodu przez Park Baden-Powella (dawniej: Park Rozrywkowy).

Park został założony w 1915 roku i jest pozostałością po lesie miejskim, stanowiącym w przeszłości element Puszczy Łódzkiej w obrębie leśnym Zagajniki oraz Skrzynczyska.

Dawny las miejski zajmował trzykrotnie większy teren niż obecnie: od południa sięgał on aż do ulicy Rokicińskiej.

Podczas I wojny światowej większość drzew ulokowanych na południe od poprowadzonej w 1864 roku linii kolejowej padła ofiarą mieszkańców poszukujących drewna na opał. Po zakończeniu wojny leżącą na północ od torów resztkę lasu przekształcono w park (według projektu L. Kołaczkowskiego), nazywano go Laskiem Widzewskim lub Polesiem Widzewskim.

"Godzina Polski", rok 1916.

Część leśną pozostawiono bez zmian, natomiast zaczęto przekształcać fragment od frontu tj. od ulicy Kopcińskiego, oraz część przeznaczoną w projekcie pod tereny sportowe. Na początku lat 20-stych XX wieku w części środkowej parku, urządzono plac zabaw i boisko dla młodzieży szkolnej.

"Łódzkie Echo Wieczorne", rok 1928.

"Hasło Łódzkie", rok 1930.

Jego zachodnią część gruntownie przebudowano, budując m.in. młodzieżowe boisko piłkarskie oraz plac zabaw.

"Panorama", dodatek tygodniowy "Ilustrowanej Republiki", rok 1935.

Zmieniona została również jego wschodnia część, wzbogacona o liczne obiekty sportowe (m.in. bieżnię, korty tenisowe oraz boiska piłkarskie). Począwszy od 1923 roku aż do wybuchu II wojny światowej park pełnił liczne funkcje rekreacyjne (organizowano tam półkolonie dla okolicznej młodzieży) oraz sportowe.

W 1928 roku park wzbogacił się o staw.

Staw pełni bardzo ważną funkcję na terenach zurbanizowanych. Podnosi wilgotność powietrza, stanowi rezerwuar pożywienia dla organizmów żywych, wodopój dla ptaków i drobnych ssaków, miejsce rozrodu dla płazów i owadów, jest również atrakcyjnym elementem wzbogacającym krajobraz...

W parku 3 Maja jest piękny, mieszka tu dzikie ptactwo i rosną... lilie wodne, czyli nenufary.

Na północnym krańcu stawu znajduje się kilka głazów narzutowych. Zostały one przetransportowane na obszar Polski środkowej ok. 180 tysięcy lat temu, w czasie zlodowacenia warciańskiego. Leżą tu głównie granity zbudowane z drobnych minerałów o różnych kolorach: różowych i szarych skaleni, białego lub przeźroczystego kwarcu i czarnego biotytu oraz granitognejsy zawierające na swojej powierzchni różnobarwne smugi.

W latach 20. XX wieku zbudowano w parku również ogród jordanowski (zlikwidowany na początku lat dziewięćdziesiątych) i kolejny plac zabaw dla dzieci. Na kolejne zmiany trzeba było czekać aż do 1955 roku: znajdujące się we wschodniej części parku obiekty sportowe zostały ogrodzone, usypano również nasyp na trybuny.

Wycięto wówczas około 100 dębów okazałych rozmiarów.

"Dziennik Łódzki", rok 1961.

Na początku XXI wieku oddano do użytku nowoczesną halę sportową Centrum Zajęć Sportowo-Rekreacyjnych.

Klasyczna fontanna z niecką wodną, powstała na przełomie lat 50./60. XX wieku.

Park zawsze pełnił funkcje sportowo-rekreacyjne: liczne obiekty sportowe (korty tenisowe, boiska piłkarskie, bieżnia) i rekreacyjne (m.in. sztucznie usypana górka dla saneczkarzy, miasteczko ruchu drogowego) oraz alejki spacerowe są miejscem wypoczynku i rekreacji okolicznych mieszkańców.

Przez wiele lat boisko główne Łodzianki w Parku 3 Maja należało do najlepszych w Łodzi. Gra na równej, dobrze utrzymanej murawie była czystą przyjemnością. Te czasy się skończyły, a później obiekt został wyłączony z użytkowania. Szybko zadomowiły się na nim chwasty, które błyskawicznie ukryły wszelkie ślady sportowej przeszłości...

Na szczęście Łodzianka dostaje drugie życie i nie podzieli losu wielu zapomnianych boisk i stadionów.

Trwają intensywne prace - w przyszłym roku obiekt będzie wyglądał zupełnie inaczej. Powstają m.in. trzy pełnowymiarowe boiska piłkarskie, dwustronna trybuna, plac treningowy dla bramkarzy, boisko do piłki plażowej oraz nowy obiekt szatniowy. Spółka Saltex Europa za niespełna 12 milionów złotych przebuduje obiekt zarządzany obecnie przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Łodzi.

Na Łodziance będą trzy pełnowymiarowe boiska różniące się rodzajem nawierzchni. Oprócz płyty naturalnej pojawią się place z murawami syntetyczną i hybrydową. Przy instalacji tej ostatniej Saltex zamierza wykorzystać doświadczenia skandynawskie. Murawy hybrydowe, będące kompozycją włókien syntetycznych z trawą naturalną, są równie przyjazne dla zawodników jak naturalne. Te drugie zwykle można jednak eksploatować tylko 200-250 godzin w roku. Hybrydowe dają się użytkować trzy, cztery razy dłużej.

Boisko z hybrydową nawierzchnią będzie jednak tylko częścią zmodernizowanego obiektu w Parku 3 Maja. Zgodnie z projektem przebudowy obok hybrydy ma się znaleźć płyta naturalna. Pomiędzy tymi boiskami stanęła już zadaszona, dwustronna, przenośna trybuna mogąca pomieścić prawie 820 osób (po 414 miejsc na każdą stronę). Infrastrukturę piłkarską uzupełnia pełnowymiarowe boisko syntetyczne, plac treningowy dla bramkarzy, boisko do beach soccera oraz istniejący już Orlik.

Na terenie jest też już prawie gotowy nowoczesny, parterowy budynek socjalno-szatniowy oraz zewnętrzna siłownia.

Obecnie park pełni podobne funkcje jak w chwili jego założenia. Zajmuje powierzchnię 23,5 hektarów, dwa rosnące w nim drzewa uznano za pomniki przyrody.

Park ma kształt nieregularnego czworokąta wydłużonego w kierunku wschód-zachód. Od strony południowej przylega do linii kolejowej. Północną jego granicę wyznacza ulica Małachowskiego. Od wschodu ograniczony jest ulicą Niciarnianą, a od zachodu Kopcińskiego - tu znajduje się główne wejście do parku. Park ma charakter sportowo-rekreacyjny, obok licznych terenów sportowych i placów zabaw znajdują się tu tereny typowo leśne.