Kilka
dni temu, nieco zmarznięty, szedł sobie baedeker ulicą 6 Sierpnia… Na
ścianie bardzo zniszczonego budynku (określenie kamienica nie wchodzi w grę), i
chyba zupełnie opuszczonego dostrzegam tablicę:
Tutaj,
w budynku pod nr 26 urodził się Zdzisław Studziński. Wspomnienia niezbyt
odległe, a trochę… nie na czasie? Ale to też historia naszego miasta i wiedza o nim.
Zdzisław
Studziński (urodził się 14 sierpnia 1922 roku, zmarł 7
marca 1976) – polski wiceadmirał, morski oficer pokładowy
oraz oficer polityczny; dowódca Marynarki Wojennej, zastępca szefa
Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego.
W
latach 1945–1949 Zdzisław Studziński ukończył Centralną Szkołę Oficerów
Politycznych w Warszawie oraz Oficerską Szkołę Marynarki
Wojennej w Gdyni. Był również absolwentem Wyższego Kursu
Akademickiego w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR w Leningradzie (1958).
Po
promocji oficerskiej został wyznaczony dowódcą okrętu - trałowca
bazowego ORP "Mors". Od 1950 do 1952 dowodził niszczycielem
ORP "Błyskawica".
Niszczyciel
(kontrtorpedowiec) ORP "Błyskawica" był bliźniaczym okrętem ORP
"Grom". Były to wyprodukowane w Wielkiej Brytanii nowoczesne
"superniszczyciele" (z uwagi na silne uzbrojenie artyleryjskie oraz
przeciwlotnicze jak na tamten czas).
"Błyskawica"
opuściła wody Morza Bałtyckiego w sierpniu 1939 roku w ramach ewakuacji części
floty przed wybuchem wojny - w ramach planu "Peking" (zdjęcie ze strony
Do
dzisiaj można podziwiać okręt w Gdyni, gdyż pełni on funkcję muzeum. Poniżej:
baedeker wizytuje „Błyskawicę”.
Od
1952 Zdzisław Studziński służył w Dowództwie Marynarki Wojennej w
Gdyni. Początkowo zajmował stanowisko zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej ds.
liniowych, a w latach 1955–1969 pełnił funkcję dowódcy Marynarki Wojennej. Na
czas jego pobytu w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR (1956–1958) czasowo
pełniącym obowiązki dowódcy Marynarki Wojennej został wyznaczony szef Sztabu
Głównego – zastępca dowódcy kontradmirał Jan Wiśniewski. Od 1969
wiceadmirał Zdzisław Studziński był zastępcą szefa Sztabu Zjednoczonych Sił
Zbrojnych Układu Warszawskiego.
Wiceadmirał Zdzisław Studziński, dowódca Marynarki Wojennej w latach 1955 – 1969
(fot. ARCHIWUM p. Krzysztofa Rosińskiego)
Należał
do pokolenia tzw. szybkich admirałów. Byli to oficerowie pierwszej powojennej
promocji w Marynarce Wojennej, którzy mieli przejąć najwyższe stanowiska po
oficerach przedwojennych i radzieckich. Szybko obejmowali kolejne funkcje, a
awanse na następne stopnie wojskowe otrzymywali nawet po kilka razy w roku. Sam
Zdzisław Studziński jest jak do tej pory najwcześniej awansowanym na
kontradmirała i najmłodszym dowódcą w powojennej historii.
Od
1945 był członkiem Polskiej Partii Robotniczej, a po zjeździe zjednoczeniowym
w 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1952 roku został
wybrany posłem na Sejm i zasiadał w nim przez kilka kolejnych
kadencji (I, III, IV i V). W czasie IV (1964) i V Zjazdu
Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1968) był wybierany na zastępcę
członka Komitetu Centralnego. Zmarł nagle 7 marca 1976 w Gdyni. Pochowany jest
na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.
Zdzisław
Studziński ma w Łodzi (osiedle Radogoszcz) ulicę nazwaną swoim imieniem:
źródła:
"Przegląd
Morski" nr 3, Gdynia 1976
Janusz
Królikowski. Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990.
pl.wikipedia.org
Fot.
archiwalne ze strony
Fot.
współczesne Monika Czechowicz
