Wola Cyrusowa - mała miejscowość należąca do gminy Dmosin, leżąca przy drodze powiatowej Niesułków-Kołacin, na terenie Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich. Jeden z najważniejszych ośrodków religijnych Mariawitów w Polsce.
Kościół
Starokatolicki Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej – to
kościół chrześcijański
nurtu katolickiego prawnie
działający na terenie Polski
i Francji. W
2019 roku
liczył 22691 wyznawców (w tym 27 duchownych) w 36 parafiach,
głównie na Mazowszu.
Siedzibą władz Kościoła jest Płock,
gdzie rezyduje biskup naczelny. Organem prasowym wspólnoty jest
kwartalnik „Mariawita”.
"Mariawita", kalendarz mariawicki z 1911 roku.
Mariawityzm
wyodrębnił się z polskiego Kościoła rzymskokatolickiego w 1906
roku. Powodem secesji było niezaakceptowanie przez hierarchię
polską i papieża w rzymie działalności Zgromadzenia Kapłanów
Mariawitów, które powstało na skutek objawienia Dzieła Wielkiego
Miłosierdzia, jakie otrzymała siostra zakonna św. Maria Franciszka
Kozłowska 2 sierpnia 1893 roku w Płocku.
Nazwa mariawityzm pochodzi od łacińskich słów Mariae vitam (imitantes), co w języku polskim oznacza Maryi życie (naśladujący). Nazwa ta wyraża naśladowanie życia Matki Bożej, jej pokory, miłości, czystości i modlitwy. Pochodzenie nazwy jest, według Marii Franciszki, uznawanej przez mariawitów za świętą, nadprzyrodzone i pochodzi z pierwszego objawienia w Dziele Wielkiego Miłosierdzia: „chcę aby powstało Zgromadzenie Kapłanów pod nazwą Maryawitów".
Kalendarz mariawicki, wydany nakładem ks. Jana Kowalskiego, rok 1909.
Po
rozłamie z Kościołem rzymskokatolickim, społeczność mariawitów
stała się Kościołem, przyjmując nazwę Kościół Katolicki
Mariawitów, zmienioną w późniejszych latach na Staro-Katolicki
Kościół Mariawitów, co było wyrazem przynależności do
Kościołów starokatolickich zrzeszonych w Unii Utrechckiej.W
wydanym 31 października 1967 statucie dokonano zmiany nazwy na
Kościół Starokatolicki Mariawitów.
W
języku potocznym dla rozróżnienia dwóch polskich nurtów w
mariawityzmie stosuje się określenie denominacja płocka lub
mariawityzm tradycyjny.
Więcej o ruchu mariawickim w regione łódzkim - w baedekerze tutaj:
W
1908 na potrzeby organizującej się parafii w Woli Cyrusowej zakupiono dwór
ziemski (obecnie
budynek plebanii mariawickiej) z ogrodem
i stawem oraz ok. 2 ha ziemi. We
dworze mieściła się ochronka dla dzieci, prowadzona przez siostry
mariawitki.
"Mariawita", kalendarz mariawicki, rok 1909.
Na
części zakupionej ziemi, przy drodze biegnącej przez Wolę
Cyrusową postanowiono wybudować murowany kościół parafialny. Aby
obniżyć koszty budowy, mieszkańcy wyznania mariawickiego w 1909
wybudowali własną cegielnię,
w której już rok później wypalano 100 tysięcy sztuk cegieł,
a na rok 1911 planowano wyprodukować dalsze 300 tysięcy sztuk.
"Mariawita", kalendarz mariawicki, rok 1911.
"Mariawita", kalendarz mariawicki, rok 1909.
Kaplica mariawicka w Woli Cyrusowej, przed rozpoczęciem budowy murowanego kościoła.
Rozpoczęcie budowy kościoła nastąpiło z inicjatywy ówczesnego
proboszcza parafii kapłana Romana Marii Cyryla Żmudzkiego.
"Mariawita", kalendarz mariawicki, rok 1909.
"Mariawita", kalendarz mariawicki, rok 1909.
Budowa
świątyni została zakończona w 1912 roku, zaś autorem projektu
był prawdopodobnie architekt Awill Jankau, autor projektu dawnego kościoła mariawitów przy ulicy Podleśnej 22 w Łodzi (obecnie kościół katolicki Archidiecezjalnego Duszpasterstwa Środowisk Twórczych, ulica M. Skłodowskiej-Curie, więcej w baedekerze tutaj: Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – Kościół Artystów.)
Alwill Jankau (Alwil, Albin) urodzony w 1859 roku w Rzeżycy, zmarł w 1916 roku w Łodzi
- architekt niemieckiego pochodzenia, jeden z najbardziej aktywnych architektów łódzkich przełomu XIX i XX wieku.
Więcej o nim w baedekerze tutaj:
Do budowy kościoła w Woli Cyrusowej zostały
wykorzystane cegły ze wspomnianej,
specjalnie na ten cel wybudowanej w 1909 roku miejscowej cegielni.
Kościół
nawiązuje stylem do tzw. krakowskiego neogotyku. To
strzelista trójnawowa budowla widoczna z
daleka, której nie sposób nie zauważyć.
Nawa
główna świątyni, o stropie
kolebkowym,
podtrzymywana jest przez kolumny
kompozytowe
wzorowane na kolumnach porządku
jońskiego i korynckiego. Dwie
ostatnie kolumny są podporą chóru.
Okna
i drzwi zakończone są półkoliście.
Na
froncie widoczne detale, między innymi
jeden z symboli Mariawitów - medalion z Monstrancją.
Świątynia
w roku 1970 została wyremontowana.
Parafia
Narodzenia Najświętszej Maryji Panny w Woli Cyrusowej - Kolonii
należy do diecezji Śląsko - Łódzkiej Kościoła
Starokatolickiego Mariawitów.
Kościół
parafialny znajduje
się w Woli Cyrusowej-Kolonii, w gminie
Dmosin.
Źródła:
Przeczytaj
jeszcze w baedekerze łódzkim:
Fot.
archiwalne pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej
w Łodzi.
Fot.
współczesne Monika Czechowicz
