Fabryka taśm gumowych Emila Wicke, założona w 1887 roku przy ówczesnej ulicy Milscha 28/32 (nr hip. 821), należała od początku do największych fabryk tej branży w kraju.
"Tydzień", rok 1884.
Swój skład (możliwe, że także produkcję) fabryka miała także w Warszawie, jeszcze przed powstaniem budynków fabrycznych przy ulicy Milscha (Milsza) w Łodzi.
"Führer durch Lodz", 1893.
"Führer durch Lodz", 1893.
Fabryka zatrudniała 150 robotników, a wartość produkcji w 1893 roku wynosiła 400 tysięcy rubli.
"Führer durch Lodz", 1898.
"Führer durch Lodz", 1898.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1910.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1910.
Po rekwizycjach maszyn i wyrobów w latach I wojny światowej firma podjęła starania o przywrócenie dawnego poziomu produkcji.
"Lodzer Informations und Hause Kalender", 1914.
Podręczny Rejestr Handlowy, rok 1926.
W 1928 roku powołano spółkę akcyjną Tkacko-Gumowa Manufaktura "Emil Wicke", z kapitałem 500 tysięcy złotych, podzielonym na tysiąc akcji.
Tygodnik "Prawda", rok 1928.
"Głos Kupiectwa", rok 1929.
"Ilustrowana Republika", rok 1929.
Nie przyniosło to spodziewanego efektu i w 1930 roku spółka ogłosiła upadłość.
"Ilustrowana Republika", rok 1930.
"Głos Poranny", rok 1930.
"Hasło Łódzkie", rok 1930.
"Ilustrowana Republika", rok 1931.
Postępowanie umorzono w 1933 roku, po zakupie nieruchomości na licytacji przez Kasę Emerytalno-Pożyczkową Pracowników Kolei Elektrycznej Łódzkiej (tramwaje miejskie).
Nowy własciciel wydzierżawił budynki fabryce przędzy glansowanej, tasiem i sznurowadeł, należącej do sukcesorów Arona Kreutzberga. Fabryka produkowała tkaniny podszewkowe, batysty gorsetowe, sznurowadła i tasiemki i zatrudniała 200 robotników.
W 1936 roku fabryka osiągnęła wartość sprzedaży około 700 tysięcy złotych.
W latach okupacji utworzono tu obóz przesiedleńczy dla dzieci przeznaczonych do germanizacji.
Czytaj w baedekerze:
"Głos Kutnowski", rok 1947.
Po 1945 roku fabryka została upaństwowiona. Mieściły się tu zakłady konfekcyjne, a od 1956 roku Zakład Produkcji Kołder.
Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Łodzi, rok 1964.
Obecnie zabudowania wykorzystywane są przez firmy usługowe.
W budynku biurowym mieści się Centrum Usług Wspólnych Oświaty.
źródło:
Jacek Kusiński, Ryszard Bonisławski, Maciej Janik. Księga fabryk Łodzi.
Przeczytaj jeszcze:
Fot. archiwalne ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Fot. współczesne Monika Czechowicz
