niedziela, 8 stycznia 2017

BIBLIOTEKA PUBLICZNA W ŁODZI


18 marca 1916 roku działające w Łodzi Towarzystwo Krzewienia Oświaty, prowadzące w mieście pięć bibliotek popularnych, postanawia założyć „bibliotekę centralną”. Prezes towarzystwa dr Mieczysław Kaufman i sekretarz zarządu dr Antoni Tomaszewski poinformowali o przekazaniu na ten cel czterech tysięcy tomów różnych dzieł (głównie historycznych i prawniczych) przez Bibliotekę Publiczną w Warszawie. 18 kwietnia 1916 roku w sali Muzeum Nauki i Sztuki przy ulicy Piotrkowskiej 91 odbyło się zebranie organizacyjne Towarzystwa Biblioteki Publicznej w Łodzi. Wystosowano odezwę do mieszkańców z prośbą o datki pieniężne i deklarowanie innego sposobu pomocy w organizowaniu pomocy w organizowaniu biblioteki.

"Nowy Kurier Łódzki", 18 kwietnia 1916.

30 maja 1916 roku powołano do życia Towarzystwo Biblioteki Publicznej w Łodzi, 25 sierpnia niemieckie prezydium policji zatwierdziło statut Towarzystwa.
15 października, półtora miesiąca po zatwierdzeniu przez Prezydium Policji statutu odbyło się walne zgromadzenie członków. Deklaracje członkowskie złożyło 10 organizacji i 267 osób fizycznych. Uchwalona składka wynosiła 50 rubli. Prezesem zarządu został dr Seweryn Sterling, zastępcą dyr. Eugeniusz Krasuski, sekretarzem mecenas Tadeusz Kamieński, skarbnikiem Oskar Gross.

"Nowy Kurier Łódzki", rok 1916.

Budynek Dawnego Towarzystwa Kredytowego, ulica Średnia 19 (dzisiaj ulica Pomorska).

"Gazeta Łódzka", rok 1916.

21 listopada, około północy umiera na zawał serca w swojej willi w Bolesławowie koło Andrzejowa 52-letni dr Mieczysław Kaufman, założyciel i prezes Towarzystwa Krzewienia Oświaty, jeden z inicjatorów powołania Muzeum Nauki i Sztuki oraz łódzkiej Biblioteki Publicznej.

 "Nowy Kurier Łódzki", 23 listopada 1916.

Mieczysław Kaufman  (1864-1916)

Mieczysław Kaufman urodził się w Krośniewicach, w 1864 roku. Polski lekarz, ginekolog, łódzki działacz społeczny. Był synem Juliana, powstańca styczniowego, więźnia Cytadeli warszawskiej. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie studiował w latach 1885–1891 medycynę na uniwersytecie w Dorpacie, potem w klinikach ginekologicznych w Dreźnie i Wiedniu odbył niezbędne praktyki. W 1892 zamieszkał na stałe w Łodzi i pracował w Żydowskim Szpitalu im. małżonków Izraela i Leony Poznańskich (obecnie Szpital im. Seweryna Sterlinga Uniwersytetu Medycznego w Łodzi przy ulicy Seweryna Sterlinga 1/3), później we własnej lecznicy ginekologiczno-położniczej przy ul. Benedykta (obecnie ul. 6 Sierpnia) 15.
Dr Kaufman ogłosił 22 prace naukowe z zakresu ginekologii, etyki lekarskiej, biologii i pedagogiki.
W 1906 roku w Łodzi, wraz z doktorem Sewerynem Sterlingiem, był założycielem Towarzystwa Krzewienia Oświaty (TKO) i został jego prezesem.
Kaufman przyczynił się do utworzenia Muzeum Nauki i Sztuki w Łodzi w 1912 roku.
Podczas I wojny światowej zabiegał o powołanie do życia biblioteki publicznej (m.in. na bazie zbiorów TKO), wchodził też w skład Towarzystwa Biblioteki Publicznej.
Był założycielem stowarzyszenia "Lokator", mającego na celu m.in. początkowo obronę robotników przed eksmisją z mieszkań, a potem budowę mieszkań spółdzielczych.

"Łodzianin", kalendarz informacyjno-adresowy na rok 1897.

Zmarł na zawał serca 21 listopada 1916 i został pochowany na cmentarzu ewangelickim (obecnie komunalnym) w Łodzi na Dołach.
W uznaniu jego zasług dla Łodzi Rada Miejska nadała jego imię ulicy przylegającej do cmentarza żydowskiego.


Wracamy do dziejów Biblioteki Publicznej w Łodzi. Już w początkach grudnia 1916 roku nowy gubernator wojskowy Łodzi, generał von Schmitt wydał zarządzenie o przekazywaniu egzemplarzy obowiązkowych wszystkich nowo ukazujących się wydawnictw do zbiorów organizującej się Biblioteki Publicznej.
Od pierwszych dni 1917 roku w budynku przy ulicy Piotrkowskiej 150 rozpoczęła się segregacja i katalogowanie czterech tysięcy tomów przekazanych organizowanej w Łodzi Bibliotece Publicznej przez Towarzystwo Biblioteki Publicznej w Warszawie oraz innych darczyńców, między innymi Akademię Umiejętności w Krakowie i lwowską Książnicę Polską.
W lutym 1917 roku w prasie łódzkiej ukazuje się ogłoszenie Towarzystwa Biblioteki Publicznej poszukującej osoby na stanowisko bibliotekarza, stanowisko to zostaje powierzone Janowi Augustyniakowi.
Jan Augustyniak urodził się 25 maja 1893 roku we wsi Chwalewice (pow. Turek). Z Łodzią związany od wczesnego dzieciństwa, gdzie rodzice przybyli w poszukiwaniu pracy – ojciec znalazł stałe zatrudnienie w Widzewskiej Manufakturze. W robotniczym środowisku Widzewa kształtowały się jego poglądy, zainteresowania i zamiłowania, by w dorosłym życiu przerodzić się w pasje społecznikowskie. Po ukończeniu szkoły elementarnej nie przerwał nauki, lecz kontynuował ją na drodze samokształcenia. W 1917 roku wygrał konkurs Towarzystwa Biblioteki Publicznej na stanowisko bibliotekarza. Wcześniej praktykował u Faustyna Czerwijowskiego w opracowaniu zbiorów TBP, a zdobyte doświadczenie miało wpływ na organizowanie w Łodzi sieci bibliotek publicznych, w tym pierwszych w Polsce bibliotek publicznych dla dzieci.
Zabiegał o fundusze na budowę gmachu Miejskiej Biblioteki w Łodzi, którą kierował w latach 1917-1939 i 1945-1963, do czasu przejścia na emeryturę, po upływie 47 lat pracy. W 1956 roku otrzymał zaszczytny tytuł profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Łódzkiego. W okresie I i II wojny światowej zapisał patriotyczną kartę. Walczył o wolność Polski działając w konspiracji, wykładał na kursach Armii Krajowej Służba Kobiet – Pomoc Żołnierzom, pomagał Żydom. Działał społecznie w wielu organizacjach, był aktywnym działaczem i wieloletnim prezesem Koła Łódzkiego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, współzałożycielem Towarzystwa Bibliofilów  i Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, członkiem zarządu Stowarzyszenia Dante Alighieri. Był organizatorem i wykładowcą kursów bibliotekarskich. Autorem ponad 100 publikacji: prac z zakresu bibliotekarstwa, czytelnictwa oraz oświaty dorosłych.
Za aktywny udział w ruchu bibliofilskim Łódzkie Towarzystwo Przyjaciół Książki nadało Mu godność honorowego przewodniczącego, a w 1963 roku otrzymał godność członka honorowego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Wielokrotnie nagradzany posiadał m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł 17 stycznia 1971 roku w Łodzi i został pochowany na Starym Cmentarzu przy ulicy Ogrodowej. Pamięć Jana Augustyniaka uhonorowano nadając jego imię jednej z ulic w osiedlu Koziny i Zespołowi Bibliotek w dzielnicy Polesie. 

"Gazeta Łódzka", rok 1917.

W październiku 1917 roku nastąpiło otwarcie Biblioteki Publicznej przy ulicy Piotrkowskiej 150. Lokal ofiarował kupiec Wilhelm Hordliczka (członek Komisji Rewizyjnej TBP ) w swojej kamienicy. Było to mieszkanie 4-pokojowe na pierwszym piętrze.
"Gazeta Łódzka", rok 1917.

W lipcu 1918 roku Biblioteka zostaje przeniesiona do wynajętych pomieszczeń na pierwszym piętrze w budynku przy ulicy Andrzeja 14. 

Ulica Andrzeja 14 (dzisiaj Andrzeja Struga).

W styczniu 1922 roku Biblioteka została przejęta przez magistrat Miasta Łodzi. Towarzystwo Biblioteki Publicznej przekazało Bibliotekę Gminie w drodze darowizny.


"Republika", rok 1923.

W marcu 1922 roku nastąpiło otwarcie filii Biblioteki Publicznej - I  Miejskiej Wypożyczalni Książek dla Dzieci i Młodzieży (ulica Piotrkowska 223) - pierwszej placówki tego typu w sieci bibliotek publicznych w Polsce.

"Republika", rok 1923.

W kwietniu 1928 roku Biblioteka przejmuje parter budynku przy ulicy Andrzeja 14 wynajęty przez Magistrat. 

"Ilustrowana Republika", rok 1928.

Księga Pamiątkowa 10-lecia Samorządu m. Łodzi 1919-1929.

"Ilustrowana Republika", rok 1929.

Budynek przy ulicy Andrzeja Struga 14. Dzisiaj siedziba Miejskiej Biblioteki Publicznej Łódź-Śródmieście im. Andrzeja Struga. Przed wejściem wmurowana tablica, poświęcona patronowi:


ANDRZEJOWI STRUGOWI
WYBITNEMU PISARZOWI
LAUREATOWI NAGRODY
LITERACKIEJ MIASTA
KTÓRY TWÓRCZOŚĆ SWĄ
I DZIAŁALNOŚĆ SPOŁECZNĄ
WIĄZAŁ Z ŁODZIĄ
W XXV ROCZNICĘ ŚMIERCI

PREZYDIUM RADY NARODOWEJ
M. ŁODZI

"Głos Poranny", rok 1931.

13 maja 1935 roku Związek Przemysłu Włókienniczego w Państwie Polskim,  dla uczczenia pamięci zmarłego kilka dni wcześniej Marszałka Józefa Piłsudskiego podejmuje decyzję o wybudowaniu w Łodzi  gmachu - pomnika, z przeznaczeniem na Bibliotekę Publiczną.  Realizacją projektu zajął się Społeczny Komitet Budowy Biblioteki Publicznej. 

"Głos Poranny", rok 1935.

Gmach powstałej w 1917 roku Miejskiej Biblioteki, w połowie lat 30., z powodu stale powiększającego się księgozbioru, okazał się zbyt ciasny. Władze miejskie, którym ów problem przedstawiono, w związku z brakiem możliwości finansowych, nie były w stanie wybudować nowej siedziby dla łódzkiej książnicy.
Po licznych staraniach, ówczesnego kierownictwa Biblioteki, a przede wszystkim jej dyrektora Jana Augustyniaka, udało się zainteresować ideą budowy gmachu Aleksandra Heimana-Jareckiego, łódzkiego przemysłowca. 


Heiman-Jarecki, sprawę budowy nowego gmachu, wniósł na forum Zarządu Związku Przemysłu Włókienniczego w Państwie Polskim. Dzięki jego wpływom, Związek okazał się skłonny pomóc Bibliotece. Okazją, dla uzyskania przychylnej decyzji w tej sprawie, stała się debata Zarządu Związku, nad formą uczczenia pamięci zmarłego w maju 1935 roku Józefa Piłsudskiego. Wniosek o postawienie pomnika Marszałka, został zmieniony kontrpropozycją Aleksandra Jareckiego, ufundowania nowego Gmachu-Pomnika Biblioteki. Propozycja została przyjęta. Realizacją projektu zajął się, utworzony specjalnie Społeczny Komitet Budowy Biblioteki Publicznej.
W 1936 roku Muzeum Sztuki w Łodzi przekazało Bibliotece księgozbiór historyków krakowskich J. i K. Bartoszewiczów zawierający cenne starodruki i czasopisma. 

"Głos Poranny", rok 1936.

W 1937 roku nastąpiło rozstrzygnięcie konkursu na projekt gmachu Biblioteki. Spośród 41 prac wybrano projekt inż. arch. Jerzego Wierzbickiego z Warszawy.

"Głos Poranny", rok 1937.

"Głos Poranny", rok 1938.

Jerzy Wierzbicki - urodził się w1906 roku w  Sankt Petersburgu (Rosja), zmarł w 1994 roku w Warszawie. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1930). Doktor nauk technicznych (1967). Projektant i kierownik odbudowy Górnego Mokotowa w BOS w Warszawie.
Niektóre prace:
- kamienice przy Al. Niepodległości 157 i ul. Asfaltowa 8 w Warszawie (1935-36);
- gmach Starostwa Krajowego Pomorskiego w Toruniu (1935-36);
- odbudowa i rozbudowa domu dochodowego Pocztowej Kasy Oszczędności przy ul. Filtrowej 70 w Warszawie (1946-47);
- Biblioteka Publiczna im. J. Piłsudskiego w Łodzi (1949);
- rozbudowa gmachu Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie - II etap (1961-63)..
Uczestnik Kampanii Wrześniowej 1939 roku.

Grupa znakomitych architektów, zwana "warszawskimi tygrysami", którą tworzyli: Wacław Kłyszewski, Jerzy Mokrzyński i Eugeniusz Wierzbicki. Przedwojenna fotografia architektów.


14 maja 1938  roku nastąpiło wmurowanie kamienia węgielnego pod nowy gmach  Biblioteki Publicznej  im. Józefa Piłsudskiego przy ulicy Gdańskiej 102. Na uroczystości obecny był ówczesny wicepremier Eugeniusz Kwiatkowski. Do wybuchu wojny gmach stanął w stanie surowym na rogu ulic Gdańskiej i Kopernika.
Zobacz tutaj:

"Głos Poranny", rok 1938.


Przed wybuchem wojny Biblioteka Publiczna posiadała już 9 filii: trzy Wypożyczalnie Książek dla Dorosłych i sześć Wypożyczalni dla dzieci i Młodzieży. Miejska Biblioteka dysponowała 70 tysiącami książek. W filiach było ponad sto tysięcy książek.

"Rozwój", rok 1907.

1 października 1939 roku niemieckie władze okupacyjne zamknęły Bibliotekę przy ulicy Andrzeja 14. W połowie października lokal został opieczętowany, a pracownicy zwolnieni. Miejsce kierownika zajął Niemiec – slawista, bibliotekarz Biblioteki Państwowej w Berlinie. Księgozbiór Biblioteki został przewieziony do niewykończonego gmachu przy ulicy Gdańskiej 102 i bezładnie zmagazynowany. Nowy gmach był przez władze niemieckie dewastowany.
W pomieszczeniach bibliotecznych przy ulicy Andrzeja 14 Niemcy zorganizowali centralę kompletów książek zaopatrujących biblioteki niemieckie. W styczniu 1940 roku Niemcy zamknęli 9 filii miejskich.


Po zakończeniu II wojny światowej, w pierwszych miesiącach 1945 roku rozpoczęły się prace porządkowe w Bibliotece przy ulicy Gdańskiej. Wybrane książki przewożono do pomieszczeń przy ulicy Struga. Ocalało około 70% książek i czasopism z przedwojennego księgozbioru Biblioteki Publicznej. Uratowano około 30 skrzyń z najcenniejszymi dziełami przeznaczonymi do wywiezienia w głąb Rzeszy.


28 maja 1945 roku Otwarto Miejską Bibliotekę Publiczną w lokalu przy ulicy Andrzeja Struga 14. Oddano do użytku czytelnię, opracowano i przygotowano do udostępnienia ponad 5 tysięcy książek z dawnych zasobów Biblioteki. W końcu 1945 roku księgozbiór  opracowany i udostępniony czytelnikom Miejskiej Biblioteki Publicznej liczył 25 624 tomy. Utrzymano podstawową zasadę prezencyjnego udostępniania zbiorów, czytelnia liczyła 84 miejsca i otwarta była 10 godzin dziennie (od 10.00 do 20.00). Po II wojnie światowej, w wyniku zmian ustrojowych, które wówczas nastąpiły, Bibliotece Miejskiej, decyzją Zarządu Miejskiego z dnia 30.12.1949 , nadano imię Ludwika Waryńskiego. Imię to Biblioteka nosiła do roku 1990.

"Dziennik Łódzki", rok 1947.

"Dziennik Łódzki", rok 1949.

"Dziennik Łódzki", rok 1949.

"Dziennik Łódzki", rok 1949.

1 marca 1950 roku nastąpiło otwarcie gmachu Miejskiej Biblioteki Publicznej przy ulicy Gdańskiej 102 dla czytelników.
W latach 1958-1961 w filiach MBP prowadzono prace reorganizacyjne mające na celu przejście z tradycyjnego systemu udostępniania (zza lady) na system wolnego dostępu do półek. Pierwszą wypożyczalnię z wolnym dostępem do półek uruchomiono w 1961 roku;  była to 22 Rejonowa Wypożyczalnia Książek przy ulicy Zachodniej 12.
W grudniu 1990 roku sieć bibliotek publicznych stanowiły: Miejska Biblioteka Publiczna oraz 24 Rejonowe Wypożyczalnie Książek dla Dorosłych, 15 Rejonowych Wypożyczalni dla Dzieci i Młodzieży. Od 1961 rozpoczęła się decentralizacja bibliotek rejonowych sieci miejskiej. Utworzono dzielnicowe Biblioteki Publiczne. Na mocy  uchwał Prezydiów Dzielnicowych Rad Narodowych powstały placówki kierujące pracą sieci bibliotecznej w obszarze jednej dzielnicy: Dzielnicowa Biblioteka Publiczna Łódź-Bałuty (ul. Boya-Żeleńskiego 15), Dzielnicowa Biblioteka Publiczna Łódź-Górna (ul. Rudzka 7), Dzielnicowa Biblioteka Publiczna Łódź-Polesie (ul. Zielona 75), Dzielnicowa Biblioteka Publiczna Łódź-Śródmieście (ul. A. Struga 14), Dzielnicowa Biblioteka Publiczna Łódź-Widzew (ul. Armii Czerwonej 54).  MBP udzielała Bibliotekom  Dzielnicowym pomocy w sprawach merytorycznych i opieki instrukcyjno-metodycznej oraz szkoleniowej. 
We wrześniu 1963 roku w wieku siedemdziesięciu lat na emeryturę odchodzi dyrektor Jan Augustyniak.
1 października 1963 roku dyrektorem zostaje Roman Kaczmarek, archiwista, regionalista, działacz Stronnictwa Demokratycznego, były dyrektor Archiwum Państwowego m. Łodzi i województwa łódzkiego, przed objęciem funkcji dyrektora Biblioteki - zastępca przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi.


W 1964 roku wprowadzono jednorazowe  wypożyczenia  poza  Bibliotekę dla osób studiujących, a w marcu 1965 wypożyczenia krótkoterminowe „na noc” dla studentów studiów dziennych i zaocznych. 
14 lipca 1965 roku na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów, Miejska Biblioteka Publiczna w Łodzi zostaje zaliczona do bibliotek naukowych.


W maju 1966 roku rozpoczęła się budowa gmachu magazynów MBP połączonego podziemnym korytarzem z dotychczasowym gmachem Biblioteki, uruchomiono także Wypożyczalnię Lektur, głównie dla czytelników studiujących zaocznie. We wrześniu 1967 roku oddano do użytku powiększoną Czytelnię Główną, nową Czytelnię Naukową i siedmiokondygnacyjny gmach magazynu (budynek „B”).


19 stycznia 1968 roku, w uznaniu zasług dla rozwoju kultury Biblioteka została odznaczona Honorową Odznaką m. Łodzi.


W roku 1970 oddano do użytku Biblioteki w budynku przy ulicy Gdańskiej 100 salę konferencyjno-kinową oraz pomieszczenia dla pracowni fotograficznej i reprograficznej.


W lipcu 1975 roku w związku ze zmianami administracyjnymi  i utworzeniem nowych województw, MBP otrzymuje status biblioteki wojewódzkiej miejskiego województwa łódzkiego. Pomimo przejęcia nowych funkcji nazwa Biblioteki nie ulega zmianie. Przejęto po byłej Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej budynek przy ulicy Curie-Skłodowskiej 28. W październiku tego samego roku w nowej formule organizacyjnej wznawia w MBP działalność Dyskusyjny Klub Filmowy.

"Dziennik Popularny", rok 1976.

W 1979 roku przeniesiono do jednopiętrowej starej willi przy ulicy Gdańskiej 96 Pracowni Zbiorów Regionalnych oraz warsztatów rzemieślniczych.
W 1980 roku na emeryturę odchodzi dyrektor Roman Kaczmarek, a dyrektorem zostaje Danuta Mikołajczyk (do 31 grudnia 1981). 15 lutego 1982 roku na stanowisko dyrektora  zostaje powołana Elżbieta Pawlicka.

"Dziennik Łódzki", rok 1987.


W maju 1990 roku odbyła się uroczystość przywrócenia Bibliotece imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego. Inicjatorem była organizacja zakładowa NSZZ „Solidarność”. Na początku 1990 roku Komisja Zakładowa NSZZ "Solidarność" przy MBP, wystosowała apel do władz miasta o "przywrócenie ciągłości historycznej, przerwanej przed 40 laty" i przywrócenie Książnicy imienia Piłsudskiego.
Uroczystość nadania imienia, zorganizowana przez Urząd Miasta, Solidarność przy MBP i Bibliotekę odbyła się  w ramach obchodów Dnia Bibliotekarza. Obchodom towarzyszyła wystawa "MBP w hołdzie Józefowi Piłsudskiemu" oraz odsłonięcie tablicy z nową nazwą.
W tym samym roku Miejska Biblioteka Publiczna została podporządkowana Urzędowi Wojewody Łódzkiego poprzez Wydział Infrastruktury Społecznej (wcześniej nadzór nad Biblioteką sprawował Prezydent m. Łodzi). Biblioteki  publiczne w dzielnicach  Łodzi podlegają Prezydentowi m. Łodzi, bezpośrednio zaś Wydziałowi Kultury i Sztuki. Biblioteki samorządowe w województwie podlegają odpowiednio wójtom i burmistrzom. 


Na początku 1991 roku nastąpiła zmiana statutu MBP i nazwy na:  Wojewódzka i Miejska  Biblioteka Publiczna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi. Zmiana nazwy nie spowodowała zmiany zadań Biblioteki. W nazwie usankcjonowano dotychczas pełnioną funkcję.
W 1991 roku rozpoczęły się prace nad budową lokalnej sieci komputerowej w Bibliotece, w 1992 roku w związku z wdrażaniem komputeryzacji zmieniono drogę książki. Zakupione  książki kierowane są nie jak do tej pory do Działu Magazynów lecz bezpośrednio do Działu Opracowania Zbiorów i dopiero po wprowadzeniu danych do katalogu komputerowego przekazywane są do magazynów. Katalog  książek  tworzono w programie MAK. 
W tym samym roku, z okazji z okazji 75-lecia Biblioteki, z inicjatywy dyrektor Elżbiety Pawlickiej zostaje ustanowiona honorowa Nagroda „Złoty Ekslibris Książnicy Miejskiej” dla najlepszej książki popularnonaukowej o Łodzi. 


Także w roku 1993 następuje adaptacja pomieszczenia po Czytelni Czasopism na Wypożyczalnię Długoterminową  (wejście od ulicy Kopernika), a w roku 1994 w sali katalogowej zainstalowano pierwsze dwa terminale dla czytelników, z których mogli uzyskiwać dane z tworzonych w Bibliotece komputerowych baz danych.
W 1996 roku WiMBP zostaje podłączona stałym łączem do Miejskiej Sieci Komputerowej LODMAN. Katalogi Bibliotek są widoczne w Internecie. Złożony zostaje „Projekt Automatyzacji WiMBP w Systemie Zintegrowanym HORIZON”  mający na celu otrzymanie grantu z amerykańskiej Fundacji Andrew Mellona i dołączenie do Międzyuczelnianego Zespołu Bibliotecznego w Łodzi grupującego biblioteki uczelniane miasta. Projekt zostaje zaakceptowany, a środki z grantu umożliwiły zakup większej ilości sprzętu i dalszą rozbudowę sieci lokalnej. W Internecie dostępna jest strona WWW Biblioteki:


W 1997 roku Zarząd Główny Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich przyznał Bibliotece medal Bibliotheca Magna Perenisque.


W 1997 roku Biblioteka przystąpiła wspólnie z bibliotekami naukowymi Łodzi do komputeryzacji opracowania zbiorów w systemie HORIZON.
4-5 grudnia odbyła się sesja z okazji jubileuszu 80-lecia Książnicy Miejskiej i 130 rocznicy urodzin Patrona Biblioteki.  Nastąpiło uroczyste nadanie Czytelni Głównej imienia Jana Augustyniaka. Utworzenie Czytelni Prawniczo-Ekonomicznej (wydzielonej z powierzchni sali katalogowej).


W latach 2001-2003 środki finansowe z budżetu centralnego zapisane w tzw. Kontrakcie Wojewódzkim wpływają na przyspieszenie komputeryzacji Biblioteki, przygotowanie systemu bibliografii regionalnej dla  bibliotek publicznych województwa łódzkiego oraz poprawienie warunków technicznych gmachu. Nowa elewacja uwydatniła walory architektoniczne Biblioteki. Przeprowadzono również szereg niezbędnych szkoleń merytorycznych dla pracowników Biblioteki oraz bibliotek publicznych województwa łódzkiego związanych z komputeryzacją procesów bibliotecznych. W 2001 roku rozpoczęto rozpoczęto skanowanie najcenniejszych czasopism ze zbiorów Biblioteki na skanerze bezdotykowym. Zmieniono formułę i regulamin Nagrody Złoty Ekslibris. Wprowadzono drugą kategorię: Nagroda za najlepszą książkę o województwie łódzkim. Przyjęto nową nazwę Nagrody: Złoty Ekslibris Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. J. Piłsudskiego.


W 2003 roku nastąpiła kolejna reorganizacja informacji katalogowej dla czytelników. Udostępniono katalog komputerowy książek w systemie HORIZON (oprócz baz danych w programie MAK). Użytkownicy mają dostęp do 24 stanowisk komputerowych w sali katalogowej oraz do 6 stanowisk w holu Biblioteki. Nastąpiło także uruchomienie Punktu Informacji Europejskiej przy Czytelni Prawniczo-Ekonomicznej.  Na emeryturę odeszła dyrektor Elżbieta Pawlicka, a na jej stanowisko została powołana Barbara Czajka (przeczytaj artykuł „Barbara Czajka: Biblioteki to miejsca spotkań i dobrego spędzania czasu” tutaj:

W kwietniu 2004 roku Biblioteka rozpoczęła współpracę z Centrum NUKAT   (Narodowym Uniwersalnym Katalogiem Centralnym) w zakresie katalogowania książek, a w styczniu 2006 roku współpracę z Biblioteką Narodową w ramach tworzenia przez wojewódzkie biblioteki publiczne wspólnej bazy z gazet i czasopism. W tym samym roku zmodernizowano i przebudowano Czytelnię Naukową, Prawniczo-Ekonomiczną. Wybudowanie antresoli pozwoliło zwiększyć powierzchnię  tych Czytelni ogółem o 64 m². Remont i modernizacja parteru i holu głównego Biblioteki.
Od 2007 roku Nagroda Złoty Ekslibris wręczana jest w dwóch nowych kategoriach: Najlepsze wydawnictwo albumowe o Łodzi oraz, Najlepsze wydawnictwo albumowe o Ziemi Łódzkiej. 
Z dniem 1 stycznia 2013 roku Biblioteka zmienia nazwę z Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi - samorządowej instytucji kultury, dla której organem prowadzącym jest Województwo Łódzkie - na nazwę w następującym brzmieniu: Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi.

DYREKTORZY BIBLIOTEKI
1917-1963   Jan Augustyniak
1963-1980   Roman Kaczmarek
1980-1981   Danuta Mikołajczyk
1982-2003   Elżbieta Pawlicka
Od 2003       Barbara Czajka


Biblioteka posiada bogaty księgozbiór poświęcony patronowi, na który składają się pisma Jego autorstwa oraz liczne opracowania Jemu poświęcone. W zbiorach Biblioteki znajduje się również zapis filmowy z przedwojennej kroniki PAT-a przedstawiający moment wmurowania kamienia węgielnego.
Podobizna Piłsudskiego widnieje na obowiązującym ekslibrisie, drukach firmowych oraz na ufundowanym w 2000 roku, z inicjatywy dyrektor Elżbiety Pawlickiej, sztandarze. 
Wszelkie rocznice związane z patronem są akcentowane w Bibliotece wystawami, sesjami popularno-naukowymi, odczytami lub konkursami m.in. w 1995 roku przeprowadzony został konkurs recytatorski poświęcony patronowi.


Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi
jest publiczną biblioteką o statusie naukowym. Sprawuje opiekę i nadzór merytoryczny nad siecią bibliotek samorządowych Łodzi i województwa łódzkiego. Powstała 11 października 1917 roku dzięki społecznej inicjatywie Towarzystwa Przyjaciół Biblioteki i poparciu władz samorządowych miasta. Jej zbiory liczące obecnie ponad 800.000 jednostek w znacznej mierze zaspokajają potrzeby czytelnicze mieszkańców Łodzi, a szczególnie studentów i uczniów szkół średnich.  Prowadząc różnorodne formy pracy z czytelnikami, Biblioteka spełnia ważną funkcję kulturotwórczą w regionie łódzkim.

Tablica przed wejściem do biblioteki. Poświęcona jest Włodzimierzowi Pfeifferowi - łódzkiemu księgarzowi.

Biblioteka gromadzi, opracowuje i przechowuje zbiory biblioteczne obejmujące książki dawne i współczesne, z różnych dziedzin wiedzy ze szczególnym uwzględnieniem nauk społecznych i humanistycznych, wybrane publikacje z piśmiennictwa zagranicznego, czasopisma polskie i obce, stare druki, rękopisy, grafikę i kartografię, dokumenty życia społecznego, płyty i druki muzyczne, dokumenty elektroniczne oraz inne materiały biblioteczne, gromadzi materiały i redaguje bieżącą bibliografię regionalną województwa łódzkiego, prowadzi prace bibliograficzne oraz działalność wydawniczą. Prowadzi działalność informacyjną w zakresie szeroko pojętej informacji bibliograficznej i bibliotecznej a także związane z Łodzią i regionem łódzkim. Służy Czytelnikom aktualną informacją o zbiorach i zasadach udostępniania własnej Biblioteki oraz innych placówek bibliotecznych, przygotowuje tematyczne zestawienia bibliograficzne oraz prowadzi poszukiwania materiałów na określony temat dla osób indywidualnych i instytucji.
Biblioteka prowadzi lekcje z zakresu: przysposobienia bibliotecznego i podstaw bibliografii, informacji naukowej, historii książki, historii książki dziecięcej oraz rodzajów zbiorów specjalnych, dla szkół podstawowych i ponadpodstawowych, realizuje wypożyczenia międzybiblioteczne z bibliotek krajowych i zagranicznych, przygotowuje i wydaje informatory i inne pomoce metodyczne w serii "Prace Bibliograficzne i Metodyczne",pomaga w uzyskaniu informacji za pośrednictwem Internetu, tworząc bieżący przewodnik po zbiorach informacji w Polsce i na świecie, udostępnia bazy w sieci lokalnej i na CD ROM m.in. :Przewodnik Bibliograficzny, Bibliografia Zawartości Czasopism, Wydawnictwo Prawnicze LEX, Temida, Polska Bibliografia Prawnicza, World Biographical Dictionary of Artist, World Bigraphical Index, Ulrich's Plus, pełnotekstowe archiwalne bazy niektórych gazet i czasopism, informatory adresowe, encyklopedie i słowniki i inne, z których realizuje się wydruki i kopie na dyskietkach.

http://bc.wimbp.lodz.pl/dlibra/news?news=full

Biblioteka przygotowuje także wystawy zagadnieniowe i okolicznościowe w holu Biblioteki a także on-line z zeskanowanych zbiorów, wykonuje wydruki oraz kopie danych z własnych baz komputerowych i Internetu na nośnikach elektronicznych, świadczy usługi reprograficzne ze zbiorów własnych i powierzonych oraz usługi poligraficzne i introligatorskie dla odbiorców indywidualnych i instytucji, pomaga w organizacji warsztatów i pracy informacyjnej w bibliotekach publicznych, współpracuje z bibliotekami i ośrodkami informacji naukowej w kraju i za granicą w zakresie wymiany książek, konsultacji metodycznych i organizacyjnych, sprawuje nadzór instrukcyjno - metodyczny na siecią samorządowych bibliotek publicznych Łodzi i województwa łódzkiego. Biblioteka prowadzi szkolenia i opracowuje materiały metodyczne dla sieci bibliotek publicznych, udziela konsultacji w zakresie organizacji i metod pracy bibliotecznej, implementacji i eksploatacji bibliotecznych systemów komputerowych, prowadzi działalność oświatową, popularyzując książkę i czytelnictwo, organizując wystawy, sesje popularnonaukowe, spotkania, odczyty.
Biblioteka przyznaje nagrodę "Złoty Ekslibris" za najlepsze książki popularnonaukowe o Łodzi i Regionie i współpracuje z Uniwersytetem Trzeciego Wieku im. Heleny Kretz. 

OFICJALNA STRONA BIBLIOTEKI:

BIBLIOTEKA CYFROWA:
Biblioteka Cyfrowa - Regionalia Ziemi Łódzkiej jest dostępna pod adresem:

ŹRÓDŁA:
Krzysztof R. Kowalczyński. Łódź 1915-1918. Czas głodu i nadziei.
Dariusz Kędzierski. Ulice Łodzi.

Łódzkie czyta http://lodzkieczyta.pl/

Fot. archiwalne pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi /Biblioteka Cyfrowa/
oraz ze stron:
http://odznaczenia.pl.
http://mbplp.lodz.pl/index.php/galeria-55/70-patron-zespou-bibliotek-jan-augustyniak

Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi zaprasza do korzystania ze zbiorów tworzonej Bibliotek Cyfrowej - Regionalia Ziemi Łódzkiej.
Biblioteka Cyfrowa dostępna jest 24 h/7 pod adresem: http://bc.wbp.lodz.pl/dlibra. Jej działalność rozpoczęła się w 2008 roku. Obecnie udostępnia bezpłatnie wszystkim zainteresowanym ponad 95 tysięcy obiektów - książek, czasopism, unikalnych fotografii, rękopisów, map...

Fot. współczesne Monika Czechowicz