Plac
przy ulicy Wólczańskiej 49/51, na którym zbudowano fabrykę, został kupiony
przez Juliusza Langego w 1879 roku.
"Führer Durch Łódź", 1893.
Pierwsze obiekty stanęły tu przed 1882
rokiem. Dalsza rozbudowa miała miejsce w latach 1889-1903. Postawiono wówczas
dwa budynki tkalni mechanicznej, parterową suszarnię, kotłownię i obiekty
gospodarcze, a także rozbudowano rezydencję mieszkalną.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1900.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1906.
W
fabryce produkowano tkaniny bawełniane o wdzięcznych nazwach: Kolumbia, Leda,
Mozambik czy Werona. Wykonywano także prace na zlecenia innych fabrykantów.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1910.
Juliusz Lange
Po śmierci Juliusza Langego (urodził się w Konstantynowie w 1850 roku) firmą kierował jego syn Rudolf Oskar. W 1934 roku została ogłoszona upadłość przedsiębiorstwa i zarekwirowano majątek właściciela.
W
1938 roku władze miejskie dokonały podziału nieruchomości na dwie oddzielne
działki, rozdzielając zabudowania fabryczne od mieszkalnych.
Budynki
przemysłowe przy Wólczańskiej 49 zostały sprzedane Fabryce Wyrobów Jedwabnych i
Cienkobawełnianych „Silk”, a dom przy ulicy Wólczańskiej 51 – Alicji Edycie i
Małgorzacie Lange. Mieszkali tam również Fritz i Juliusz Lange syn (obaj byli lekarzami) oraz Oskar Lange.
Księga adresowa m. Łodzi 1938-1939.
Księga adresowa m. Łodzi 1938-1939.
Księga adresowa m. Łodzi 1938-1939.
Od 1945 roku istniała tu tkalnia należąca do Państwowych Zakładów Przemysłu
Jedwabniczo-Galanteryjnego Łódź-Południe. Zakłady wchłonęły również inne firmy w ramach przejmowania firm na własność państwa.
Dziennik Urzędowy m. Łodzi, rok 1950.
W willi natomiast Wydział Zatrudnienia i
Wojewódzki Urząd Pracy.
Strona
Urzędu Pracy:
Willa
przy Wólczańskiej 51 została wybudowana dla Juliusza Lange przy jego zakładach
mieszczących się w głębi posesji.
Obiekt powstał w dwóch fazach – do pierwszego
domu na planie zbliżonym do kwadratu, z południową oficyną biegnącą w głąb
posesji, dobudowano w latach 1903-1904 nową część od północy i nieco później,
przed rokiem 1907, werandę od strony południowo-wschodniej, nadając całości rezydencjalny
charakter. Na piętrze piękny balkon z balustradą tralkową.
Willa jest przykładem zastosowania połączenia form neorenesansowych z elementami dekoracji secesyjnej.
Księga adresowa m. Łodzi 1938-1939.
Po
1945 roku w budynku znajdował się dom pomocy społecznej dla upośledzonych
dzieci.
"Express Ilustrowany", rok 1949.
Od 1980 roku jest siedzibą Łódzkiego Oddziału Towarzystwa
Ekonomicznego.
źródła:
Jacek Kusiński, Ryszard Bonisławski, Maciej Janik. Księga fabryk Łodzi.
Krzysztof Stefański. Łódzkie wille fabrykanckie.
Fot.
Monika Czechowicz
Fot. archiwalne ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Fot. archiwalne ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
