Czerwiec.
Dla mnie jeden z piękniejszych miesięcy w roku. Pełen świeżej jeszcze zieleni, niezakurzonej
wyziewami miasta, nienaznaczonej zbliżającą się jesienią. Łodzianie są
szczęściarzami- w Łodzi jest wiele parków, skwerów, zieleńców. Jest gdzie odpocząć,
pomasować oczy zielonym widokiem. A gdy chce się pójść przed siebie i pomyśleć?
Najlepsze są wtedy aleje:
Tuż
przy wejściu głównym do Ogrodu Botanicznego (od ulicy Krzemienieckiej) zaczyna
się wspaniała aleja ponad stuletnich lip – jest pomnikiem przyrody.
Aleja
ma początek przy ulicy Krzemienieckiej, a kończy się na terenie Ogrodu
Botanicznego. Obecnie w skład pomnika przyrody wchodzą: 66 lipy drobnolistne,
43 lipy srebrzyste, jedna lipa szerokolistna i jedna lipa krymska.
Park
im. Adama Mickiewicza (Park Julianowski). Aleja lipowa, wiodąca do nieistniejącego
już pałacu Juliusza Heinzla (od ulicy Biegańskiego).
Aleje spacerowe w Helenowie.
Park im. Józefa Poniatowskiego.
Park im. Stanisława Staszica.
Park im. Henryka Sienkiewicza.
\
Aleja
klonów srebrzystych. Widok od strony Zgierza w kierunku Łagiewnik.
Aleja została wpisana przez Radę Miejską w 2014 roku w poczet pomników
przyrody.
Aleja rośnie wzdłuż drogi krajowej nr 71 między Zgierzem
i Skotnikami. Fragment alei był objęty ochroną od 1991 roku. W wyniku zmian
prawa ochrona prawna została zdjęta. W akcie ustanawiającym pomnik przyrody był
zlokalizowany w miejscowości Łagiewniki Nowe w gminie Zgierz, podczas gdy w
rzeczywistości położony był częściowo w granicach Łodzi. Obecnie, po zniesieniu
ochrony części fragmentu alei w granicach gminy Zgierz cały pomnik przyrody
znajduje się w Łodzi.
Aleja
klonów srebrzystych z uwagi na to, że rośnie wzdłuż dość ruchliwej drogi - na
spacery raczej się nie nadaje, ale jest pięknym, zielonym korytarzem wiodącym
do naszego miasta od północy.
Aleja
starych drzew
Szare
lipy
rozpinają w deszczu
obnażone gałęzie
Spękana kora
nasiąknięta
odsłania ich wiek
Trwają wiernie
z dziedzictwem
przeszłości
O czym szepczą drzewa
owiane legendami
ludzkiego życia?
rozpinają w deszczu
obnażone gałęzie
Spękana kora
nasiąknięta
odsłania ich wiek
Trwają wiernie
z dziedzictwem
przeszłości
O czym szepczą drzewa
owiane legendami
ludzkiego życia?
Barbara
Kobos Kamińska. 2005.
Fot. Monika Czechowicz
Przeczytaj jeszcze:
