W
1896 roku plac między ulicami Widzewską (ob. Kilińskiego), rzeką
Dąbrówką, obecną ulicą Łęczycką i projektowaną wtedy ulicą
Siedlecką - kupiła od Markusa Silbersteina - Teresa John, wdowa po
łódzkim przedsiębiorcy Józefie
Johnie.
"Führer durch Łodz", 1898.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1914.
Informator Handlowo-Przemysłowy, rok 1909.
Haessler wybudował na tej parceli fabrykę, apreturę, mieszkania dla majstrów, stajnię i wozownię. Właściciel zatrudniał około 400 robotników.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1910.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1911.
Ulica Siedlecka 3. Dawna farbiarnia i wykończalnia należąca do niemieckiego przedsiębiorcy Otto Haesslera, później Otto Haessler i S-cy (spadkobiercy: Maria Haessler, Alfred Haessler, Eugenia Kaiserbrecht, Wilhelm Kaiserbrecht).
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1913.
W okresie międzywojennym zakład był prowadzony przez jego syna Alfreda Haesslera.
Podręczny Rejestr Handlowy, rok 1926.
(źródło: polona.pl)
"Express Wieczorny Ilustrowany", rok 1937.
"Express Wieczorny Ilustrowany", rok 1937.
W 1948 roku jak większość innych łódzkich fabryk i ta została upaństwowiona, uruchomiono w niej Zakłady Przemysłu Wełnianego im. J. Niedzielskiego.
Dziennik Urzędowy Zarządu Miejskiego w Łodzi, rok 1946.
"Głos Piotrkowski", rok 1950.
Obecnie w pofabrycznych murach swoje siedziby mają m.in. PPHiU Maltex, Restauracja Fabrykant, Sala Zabaw dla Dzieci "Smocza Kraina".
Budynek został
zaprojektowany w nieoczywistym dla Łodzi stylu
szwajcarsko-alpejskim. Dom od frontu posiada strzelistą kopułę i
spadzisty dach, dawniej były tu też przeszklone werandy oraz osobne
wejście dla służby.
Po zakończeniu II wojny światowej Hasslerowie wyjechali do Niemiec.
Księga adresowa m. Łodzi 1937-1939.
Spadkobiercy zrezygnowali z roszczeń do nieruchomości przekazując obiekt na rzecz Państwa, zastrzegając jego przeznaczenie na cele społeczne i kulturalne - tak też się stało (choć w początkowym okresie willa była zamieszkana przez pracowników Zakładu Przemysłu Wełnianego im. J. Niedzielskiego). Obecnym użytkownikiem willi po Międzyzakładowym Domu Kultury a następnie Dzielnicowym Domu Kultury jest Ośrodek Kultury Górna.
Przez przeprowadzony w latach 60. XX wieku remont adaptacyjny willi na cele kulturalne jej wnętrze wiele zatraciło z oryginalnego wyglądu.
W 2020 roku willa przeszła kolejny remont: zyskała nowoczesne sale edukacyjne i warsztatowe, zupełnie nową przestrzeń wystawienniczą, garderobę do przechowywania kostiumów i rekwizytów, pracownię informatyczną dla osób słabowidzących i niedosłyszących.
W 2020 roku willa przeszła kolejny remont: zyskała nowoczesne sale edukacyjne i warsztatowe, zupełnie nową przestrzeń wystawienniczą, garderobę do przechowywania kostiumów i rekwizytów, pracownię informatyczną dla osób słabowidzących i niedosłyszących.
Okazała willa znajdująca się przy ulicy Siedleckiej 1 należała pierwotnie do Otto Haesslera i stanowiąca część jego kompleksu fabrycznego. Willa oraz otaczający ją ogród są charakterystycznym przykładem łódzkiej rezydencji fabrykanckiej i świadectwem łódzkiej przeszłości industrialnej
i włókienniczej.
i włókienniczej.
Fot. archiwalne pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi
oraz strony polona.pl
"Głos Polski", rok 1928.
Fot. współczesne Monika Czechowicz
