baedeker łódzki: 10/14/12

niedziela, 14 października 2012

Filharmonia Łódzka im. Artura Rubinsteina

Filharmonia Łódzka im. Artura Rubinsteina ma już stuletnią historię, ale jednocześnie jest jedną z najdynamiczniej rozwijających się instytucji kultury w środkowej Polsce.

Każdego miesiąca gromadzi w swoich murach ponad pięć tysięcy miłośników muzyki. Proponuje im świetne wykonania muzyki klasycznej, regularnie prezentuje muzykę współczesną i jazzową, transmituje na żywo spektakle operowe z nowojorskiej Metropolitan Opera oraz gości artystów Met na swojej estradzie. Zaprasza do Łodzi największe gwiazdy muzyki z całego świata.

Swój festiwal ma tu wybitny pianista Piotr Anderszewski, częstymi gośćmi są też najlepsze zespoły muzyki dawnej. Tak szeroka oferta sprawia, że Filharmonia Łódzka potrafi sprostać najwyższym wymaganiom swoich gości i każdemu zaproponować jego ulubioną muzykę w najlepszym wykonaniu.

Łódzka filharmonia znana jest też z unikalnych w skali kraju projektów takich jak cykl koncertów muzyki współczesnej contem.ucha, czy warsztatów muzycznych Odkrywcy Muzyki dla dzieci i Baby Boom Bum dla niemowląt oraz ich rodziców.

Wielokrotnie nagradzany Wędrowny Festiwal Kolory Polski od dwunastu lat podróżuje w wakacje do najciekawszych miejsc ziemi łódzkiej. Zabytkowe kościoły i klasztory, stare zamki i ciekawe muzea stają się letnimi salami koncertowymi, w których można posłuchać lżejszego repertuaru: koncertów jazzowych, kameralnych, muzyki folkowej i dawnej.

Tych, którym słuchanie muzyki zaostrza tylko apetyt na więcej, Filharmonia zaprasza do Salonu Przyjaciół na spotkania z artystami, na warsztaty Szkoła słuchania, które uchylą rąbka muzycznej tajemnicy oraz do wspólnego śpiewania w Chórze dla (nie)opornych, do którego nie obowiązują żadne przesłuchania, a jedynym celem jest czerpanie przyjemności z wydawania dźwięków.

Najstarsze zachowane zdjęcie „Łódzkiej Orkiestry Symfonicznej”. Muszla koncertowa w parku „Staszica” w Łodzi, rok 1915.

Łódzka Orkiestra Symfoniczna powstała w 1915 roku. Pierwszy koncert miał miejsce 17 lutego 1915 roku w ówczesnym drewnianym Teatrze Wielkim przy ulicy Konstantynowskiej (dziś Legionów).

Dom Koncertowy Vogla przy ulicy Dzielnej (Narutowicza).

Założycielem i pierwszym dyrygentem był Tadeusz Mazurkiewicz. W pierwszym składzie znaleźli się m.in. Paweł Klecki, wtedy świetnie zapowiadający się skrzypek, później wielkiej sławy dyrygent oraz Aleksander Tansman, wybitny kompozytor.

"Gazeta Łódzka", rok 1915.

Dom Koncertowy Ignacego Vogla przy ulicy Dzielnej 18 (obecnie Narutowicza 20). Gmach wzniesiono w latach 1883-1887 według projektu architekta Otto Gehliga. Wieloletnia siedziba Filharmonii Łódzkiej. Budynek nie istnieje, rozebrano go w 2000 roku.

"Republika", rok 1923.

W pierwszych latach działalności próby orkiestry odbywały się w lokalu żydowskiego Stowarzyszenia Śpiewaczego "Hazomir", a koncerty we wspomnianym Teatrze Wielkim oraz w Domu Koncertowym Vogla przy ul. Dzielnej (dziś G. Narutowicza).

"Ilustrowana Republika", rok 1925.

Filharmonia Łódzka w latach 1940-1944 (w budynku filharmonii mieścił się lokal "Tabarin", restauracja z dancingiem dla Niemców).

Po II wojnie światowej stała się Miejską Filharmonią. Od 1949 roku Państwową Filharmonią w Łodzi. Od 1984 roku nosi imię Artura Rubinsteina.

Filharmonia w roku 1966.

4 czerwca 1948 roku udostępniono Filharmonii świeżo odrestaurowany gmach przy ul. Narutowicza 20.

"Dziennik Łódzki", rok 1950.

W latach 90. XX wieku, z powodu bardzo złego stanu technicznego budynku, czasowo przeprowadzona do tymczasowej siedziby przy ulicy Piotrkowskiej 243. Gościnnie koncerty odbywały się także w Kościele Ewangelickim św. Mateusza.

10 grudnia 2004 roku otwarto nowy gmach Filharmonii zbudowany w miejscu starego, który uległ całkowitej rozbiórce (zdobył II nagrodę w konkursie „Budowa Roku 2004” oraz Nagrody SARP za najlepszy obiekt architektoniczny wzniesiony ze środków publicznych za rok 2004).

Budynek, którego projektantem był krakowski architekt Romuald Loegler, nawiązuje do charakteru Sali Koncertowej Ignacego Vogla z przełomu XIX i XX wieku.

Znajdują się w nim panoramiczne windy, szklane ściany, eliptyczne klatki schodowe oraz podziemny garaż. Sala koncertowa liczy ponad 650 miejsc, a znajdująca się pod ziemią sala kameralna może pomieścić 120 osób. Do dyspozycji występujących gościnnie artystów przygotowano pokoje hotelowe.