baedeker łódzki: 11/30/13

sobota, 30 listopada 2013

Wacław Kondek – baśniowy świątek

W latach 1935-1939 studiował w Instytucie Sztuk Plastycznych w Krakowie, po wojnie (lata 1947-1949) w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (dzisiaj Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego). Dyplom w 1952 roku. Działalność artystyczna: grafika, malarstwo, ceramika, rzeźba, scenografia, twórczość literacka i filmowa.

"Dziennik Łódzki", rok 1966.

"Dziennik Łódzki", rok 1969.

"Dziennik Łódzki", rok 1968.

Wacław Kondek. Zakłady Przemysłu Włókienniczego "Lodex" w Łodzi,

z cyklu Fabryki Łódzkie, 1974/1975.

(zbiory Muzeum Miasta Łodzi)

W 1996 można było podziwiać wystawę monograficzna artysty “Madonny, demony i człowieczy świat” zrealizowaną przez Muzeum Historii Miasta Łodzi.

Prace artysty znajdują się w zbiorach państwowych i prywatnych w kraju i za granicą.

Łódź zawdzięcza Wacławowi Kondkowi trzy niezwykłej urody i wartości cykle graficzne łódzkich pałaców, fabryk i fenomenu Piotrkowskiej.

"Odgłosy", rok 1967.

Wacław Kondek. Pałac Karola i Emila Steinertów.

Wacław Kondek. Willa Reinholda Richtera.

"Odgłosy", rok 1966.

"Odgłosy", rok 1968.

Pod koniec życia stworzył urokliwy cykl rysunków tuszem, bardzo dziś ceniony wśród kolekcjonerów. Jest to galeria kobiet świata - pięknych i, jak wszystko u tego artysty, zupełnie bajkowych.

Te rozsypujące się domy i próchniejące drzewa, te wrastające w ziemię konie Don Kichotów, te diabły łęczyckie patrzące nam w oczy… Wszystko to jest pieśnią o przemijaniu rzeczy, stworzeń i legend. Przemijaniu tego, co stworzyły ludzkie ręce i tego, co stworzył ludzki umysł. Nie mogą to być zatem wizje radosne. Ale smutek Wacława Kondka nie jest smutkiem przerażonego – wynika po prostu ze spokojnej zamyślonej nad światem mądrości…