Klub
sportowy Resursa formalnie istniał w Łodzi od 1911 roku. Łódzcy rzemieślnicy potrzebę
utworzenia towarzyskiego stowarzyszenia widzieli już od 1900 roku, ale władze carskie zgodziły się na formalną
rejestrację statutu (ustawy) Resursy Rzemieślniczej dopiero 20 stycznia 1911
roku.
Dwa lata później, w dniu 23 maja
1913 oficjalnie zawiązano przy stowarzyszeniu Sekcję Kolarzy.
W
początkowym okresie gromadził głównie rzemieślników łódzkich i ich rodziny.
Członkowie
Sekcji Sportowej Towarzystwa Rzemieślniczego Resursa w Łodzi na boisku
Towarzystwa Cyklistów Łódzkich, w tle widoczny kościół Podwyższenia św. Krzyża
w Łodzi.
Reaktywowanie
klubu sportowego Resursy po I wojnie światowej nastąpiło w maju 1920 roku.
Pomimo, że jego działalność nadal koncentrowała się na kolarstwie, w okresie
międzywojennym funkcjonował pod nazwą Sekcji Sportowej Towarzystwa
Rzemieślniczego Resursa w Łodzi.
"Rozwój", rok 1924.
"Rozwój", rok 1925.
"Łódzki Dodatek Ilustrowany", rok 1927.
Podstawową formą aktywności kolarskiej członków Resursy była turystyka
rowerowa. Turyści - kolarze zwiedzali przede wszystkim najbliższe okolice
Łodzi, ale zdarzało się, że organizowali wycieczki w odległe zakątki naszego
kraju. Setki kolarzy uczestniczących w turystycznych wycieczkach rowerowych i
dobra praca z młodzieżą, zaowocowały także sukcesami cyklistów Resursy w
sportowej rywalizacji.
Kolarz Resursy, Jan Siebert wystąpił w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1928 roku. Od 1934 roku członkiem sekcji był jeden z najlepszych polskich kolarzy międzywojnia, Feliks Więcek - zwycięzca Biegu Dookoła Polski z 1928 roku (dzisiejszy wyścig Tour de Pologne). Sukcesy odnosili także bracia Lucjan i Marian Pietraszewscy, Wacław Kołodziejski.
Kolarz Resursy, Jan Siebert wystąpił w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1928 roku. Od 1934 roku członkiem sekcji był jeden z najlepszych polskich kolarzy międzywojnia, Feliks Więcek - zwycięzca Biegu Dookoła Polski z 1928 roku (dzisiejszy wyścig Tour de Pologne). Sukcesy odnosili także bracia Lucjan i Marian Pietraszewscy, Wacław Kołodziejski.
Kolarz
Bydgoskiego Klubu Kolarskiego (od 1934 roku Łódzkiego Towarzystwa Kolarskiego)
Feliks Więcek, zwycięzca I Biegu Dookoła Polski z Poznania do Łodzi w 1928
roku.
Budynek Resursy przy ul Kilińskiego 123 (dawna Widzewska 117). Zdjęcia przed i po remoncie (2021 rok).
"Gazeta Łódzka", rok 1917.
Po
II wojnie światowej Resursa stała się klubem dostępnym dla każdego. Siedziba Resursy
mieściła się przy ulicy Widzewskiej 117 ( dzisiaj Kilińskiego123) , w budynku, w którym
później mieściło się kino Stylowy (od 1933 roku), a wcześniej "Resursa", "Adler" i "Del".
Projekt budynku wykonał architekt August Furuhjelm.
Podręczny Rejestr Handlowy, rok 1926.
"Hasło Łódzkie", rok 1929.
"Hasło Łódzkie", rok 1929.
"Głos Poranny", rok 1938.
"Dziennik Łódzki", rok 1945.
"Nowy Dziennik Łódzki", rok 1933.
"Łódź w Ilustracji", dodatek niedzielny "Kuriera Łódzkiego", rok 1938.
W
2009 roku budynek został wpisany do rejestru zabytków.
Firma
Mota-Engil Real Estate wybudowała na tej działce (Kilińskiego 121/123) osiedle
Ilumino z dwoma apartamentowcami. Budowa trwała do końca 2018 roku.
Charakterystyczny
niebieski pałacyk popadł w ruinę od czasu zamknięcia mieszczącego się w nim
klubu "Cube" w 2008 roku.
Na mocy porozumienia z miastem, Mota-Engil
wyremontował zabytkowy budynek dawnego kina "Stylowy". Remont
budynku rozpoczął się w 2017
roku, a więc już po wybudowaniu apartamentowca.
2015: Pierwszy z apartamentowców, położony dalej od ulicy Kilińskiego jest już
wznoszony.
Dawna Resursa stała się częścią drugiego apartamentowca, który
powstał bliżej ulicy.
2915: Budynek
dawnej Resursy jest
już na terenie trwającej budowy. Baedeker został jednak potraktowany
bardzo uprzejmie i uzyskał możliwość wejścia na teren. Postraszono mnie trochę kamizelką i kaskiem ochronnym, ale na szczęście obyło się bez tego stroju...
Post Scriptum z 2021 roku i zakończona inwestycja:
Post Scriptum z 2021 roku i zakończona inwestycja:
"Łódź w Ilustracji", dodatek niedzielny "Kuriera Łódzkiego", rok 1931.
Po
1945 roku na bazie Sekcji Sportowej Towarzystwa Rzemieślniczego Resursa
powołano Klub Sportowy Resursa, którego sportowcy największe sukcesy odnieśli w
siatkówce oraz judo.
Brak
hali uniemożliwiał prowadzenie sekcji sportowych wymagających takiego zaplecza.
Dopiero zbudowanie w 1973-1974 nowej hali przy al. Włókniarzy 183 spowodowało
rozwój tych sekcji. Siatkarze Resursy w 1979 roku
weszli do ekstraklasy i w pierwszym roku swego tam pobytu zdobyli Puchar
Polski. W I lidze utrzymywali się do 1985 roku.
Hala
Resursy została oddana do użytku 18 lipca 1974 roku. Była wówczas jedną z najnowocześniejszych w
Łodzi. Miała pełnowymiarowe boisko do gier zespołowych, trybuny i zaplecze
sanitarne. Należała do Klubu Sportowego "Resursa" słynącego głównie z
siatkówki.
"Dziennik Łódzki", rok 1974.
2015: Kiedyś
grały tu czołowe siatkarki Europy oraz Kubanki i Koreanki, a na ligowe mecze siatkarzy
przychodziły tłumy. Dziś hala jest wrakiem i umiera. Minęło już... kilkanaście lat od czasu kiedy zaczęła konać hala Resursy, niegdyś tętniące życiem
centrum sportu, symbol młodości, entuzjazmu, wielkich wydarzeń i wielkich
emocji.
Szkielet
bez okien, z zamurowanymi wejściami, widoczną z zewnątrz zdewastowaną trybuną
kłuje w oczy wjeżdżających do Łodzi od północy, a serce boli tych, którzy oglądali tu mecze ligowe
siatkarzy Resursy i dopingowali reprezentację Polski siatkarek w meczach m.in.
z Kubą, ZSRR i Koreą Północną.
Hala
Resursy powstała w ciągu zaledwie roku, co w PRL było ewenementem. Oddano ją do
użytku 18 lipca 1974 roku, a już kilkanaście dni wcześniej odbyła się pierwsza
spektakularna impreza.
"Dziennik Łódzki", rok 1974.
W drugim międzynarodowym turnieju siatkarek o puchar
Towarzystwa Przyjaciół Łodzi Polki, m.in. z łodziankami Barbarą Niemczyk i
Marią Kopczyńską ze Startu w składzie przegrały z NRD 2:3, pokonały Francję
3:1, Węgry 3:0, Rumunię 3:2 i uległy Kubie 0:3. Wydarzeniem był występ smagłych
Kubanek, który w hali Resursy oglądał komplet widzów.
Powstanie hali rozkręciło
sport w klubie istniejącym od 1913 roku, ale mającym dotąd drugoplanowe
znaczenie w panoramie łódzkiego sportu.
W kraju zaczęli liczyć się judocy, a w
1979 roku siatkarze pod wodzą trenera Marka Makarskiego awansowali do
ekstraklasy.
Była
drużyna, był zaczyn sukcesów, byli działacze, a przede wszystkim była
nowoczesna hala, jaką miało wówczas niewiele drużyn w Polsce. To wówczas
rodziła się w Łodzi siatkarska koniunktura, która w późniejszych latach
przekształciła się w wielki boom. Dużą rolę odegrała tu
właśnie hala Resursy, która gościła czołowe siatkarki Europy w tradycyjnych
turniejach Towarzystwa Przyjaciół Łodzi. Turnieje były właściwie mistrzostwami
"demoludów", ale wtedy właśnie te kraje odgrywały wiodące role w
Europie, a przecież przyjeżdżały do Łodzi także Japonki, Kubanki i drużyna
KRLD.
"Dziennik Łódzki", rok 1983.
Sport
rozkwitał w Resursie do połowy lat osiemdziesiątych. Schyłek rozpoczął się
jeszcze przed transformacją ustrojową. W 1985 roku drużyna siatkarzy, po 6 latach
spędzonych w ekstraklasie spadła. Rok później po raz ostatni odbył się w Łodzi
międzynarodowy turniej siatkarek.
Resursę dotknęły problemy finansowe. Lata
dziewięćdziesiąte to była wegetacja i walka o byt. Aby ratować klub, sprzedano za 6 milionów złotych boiska piłkarskie. To jednak nie
wystarczyło na bieżącą działalność i utrzymanie hali. Dotacje miejskie
skończyły się i Resursa nie dała sobie rady. Dawne pomieszczenia klubowe i
kawiarnię wydzierżawiono. Powstał sklep z odżywkami dla sportowców i fitness,
ale wkrótce splajtował. Nie udało się więc ocalić klubu. W listopadzie 2001
roku Resursa upadła. To wówczas zaczęła się na dobre agonia hali. Opanowali ją
wandale i złomiarze, którzy wymontowali wszystkie metalowe elementy. Nie
sięgnęli tylko wysoko zawieszonych konstrukcji koszy…
Post Sciptum z 2021 roku - hala Resursy już nie istnieje:
Stanisław Glica. Sekcja Sportowa Towarzystwa Rzemieślniczego Resursa w Łodzi.
źródła:
Fotopolska.eu.
Dziennik
Łódzki
Łódź.
Forum o Łodzi /www.mojalodz.fora.pl/
blog: Miasto z innej beczki - miastozinnejbeczki.pl
Fot.
Monika Czechowicz
Fot. archiwalne ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Fot. archiwalne ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.