Stefania Jarkowska (właściwie Stefania Kosmaczewska z domu Jarkowska) (ok. 1898-1959) - polska aktorka teatralna i radiowa
(zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego, rok 1932)
Podawana
między
innymi w
aktach personalnych data jej urodzenia - 2 września
1909 roku
– jest
niewątpliwie
nieprawdziwa,
pani Stefania odrobinę się odmłodziła.
Była córką Wacława i Felicji Jarkowskiej
i bratanicą śpiewaczki Marii Jarkowskiej.
Maria Jarkowska (występowała w latach 1899-1921), wybitna ciotka Stefanii
"Teatr Miejski 1922-1927"
Zespół artystyczny Teatru Miejskiego w Łodzi.
"Teatr Miejski 1922-1927"
"Teatr Miejski 1922-1927"
W
1919 roku
Stefania Jarkowska ukończyła
szkołę dramatyczną
i w roku
1920
zadebiutowała oraz otrzymała
angaż w
Teatrze Miejskim w Łodzi.
"Teatr Miejski 1922-1927"
"Teatr Miejski 1922-1927"
"Teatr Miejski 1922-1927"
W
łódzkim
zespole
pozostawała do 1928 roku,
wyjeżdżając
niekiedy na gościnne występy, między
innymi do Teatru im. Bogusławskiego w Warszawie
(rok
1922),
Teatru
Małego w Warszawie (rok
1927).
Przedstawienie "Rywale" w Teatrze Miejskim w Łodzi.
Stefania Jarkowska i Lucjan Krzemiński w jednej ze scen.
(1929-1933, zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
Przedstawienie "Dziewczyna i hipopotam" w Teatrze Kameralnym w Łodzi.
Stefania Jarkowska i Franciszek Brodniewicz w jednej ze scen przedstawienia
(Łódź 1928-1939, zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
W sezonie
1928/29 występowała w Teatrze
Miejskim
we Lwowie.
W latach
1929-1932
należała do zespołu Teatru
Polskiego i Małego, w 1932 roku
występowała
w Teatrze
Artystów i Teatrze
Morskie
Oko, w sezonie
1933/34 w Teatrze
Narodowym i Letnim, w latach
1934-1936
na scenach TKKT w
Warszawie.
"Teatr Miejski 1922-1927"
Zakład Fotograficzny Jan Malarski i S-ka,
(zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
Po dłuższej chorobie i kuracji za granicą wróciła w 1938 roku
na
scenę Teatru
Polskiego w
Warszawie.
Przez cały ten czas wielokrotnie przyjeżdżała
na występy gościnne do Łodzi (między
innymi w roku
1930 i
1932), gdzie cieszyła się dużą popularnością, była
bardzo lubiana przez łódzką publiczność.
"Hasło Łódzkie", rok 1929.
"Przedstawienie "Nigdy nic nie wiadomo" George'a Bernarda Shawa w Teatrze Narodowym w Warszawie, 1933/1934.
Stefania Jarkowska, Jerzy Roland i Józef Chmieliński.
(zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
Komedia "Chcę właśnie Ciebie" w Teatrze Letnim w Warszawie, rok 1933.
Stefania Jarkowska i Wiktor Biegański.
(zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
Wyjeżdżała także do Lwowa (1932). Podczas II wojny światowej nie występowała na scenie.
Przedstawienie "Arletta i zielone pudła w Teatrze Nowym w Warszawie, rok 1934.
Stefania Jarkowska i Jan Kurnakowicz.
(zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
W latach
1946-1948
Stefania
Jarkowska należała
do zespołu Miejskich Teatrów
Dramatycznych w Warszawie. W 1948 roku
występowała
w Ludowym Teatrze
Muzycznym w Warszawie, a także gościnnie między
innymi
w Częstochowie i Olsztynie, w 1950 roku
w Tetrze
Dzieci Warszawy. 8 grudnia
1951 roku
wyszła
za Stanisława Kosmaczewskiego. W latach
1951-1957
występowała w Teatrze
Nowej Warszawy, potem przemianowanym na Teatr
Młodej Warszawy. W sezonie
1957/1958
należała do zespołu Teatru
Klasycznego w Warszawie, ale ze względu na zły stan zdrowia nie
występowała.
Drobnej
budowy, nie wyróżniająca się urodą, szybko zdobyła sobie jednak
znaczną popularność jako "artystka
mocnej, pełnej temperamentu ekspresji" (J. Lorentowicz).
Stefania Jarecka w przedstawieniu "Subretka" Jacquesa Devala w Teatrze Polskim w Warszawie,
rok 1938.
(zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
Stefania Jarecka i Bogusław Samborski w przedstawieniu "Subretka"
(zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)Grywała
niekiedy role "naiwnych", ale powodzenie przyniosły jej
głównie role dziewcząt obdarzonych żywym temperamentem, jak np.
Zuzia ("Mysz kościelna"), Germaine ("Rywale"),
Colette ("Bęben"), a przede wszystkim Francoise
("Subretka") i rola tytułowa
w "Roxy".
Przedstawienie "Roxy" w Teatrze Małym w Warszawie, rok 1931.
Od lewej: Zofia Gryf-Olszewska, Stefania Jarkowska, Franciszek Dominiak i Helena Sulima.
(zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
W ostatnich latach kariery scenicznej
grała między
innymi
Mechmene Banu ("Legenda o miłości"), i
Marynię
w
"Teorii
Einsteina".
Teatr Młodej Warszawy - sztuka "Teoria Ensteina". rok 1957.
Od lewej: Danuta Przesmycka, Stefania Jarecka, Barbara Abramow.
(zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
Źródła:
Adam Grzymała-Siedlecki. Świat aktorski moich czasów.
Jan Lorentowicz. Teatr Polski w Warszawie 1913-1938.
Słownik Biograficzny Teatru Polskiego
1765-1965.
Teatr Młodej Warszawy - sztuka "Teoria Ensteina". rok 1957.
Stefania Jarecka
(zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
Fot. pochodzą ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego, Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi oraz strony: Maria Jarkowska : piosenkarka/- Stare Melodie
Przeczytaj jeszcze w baedekerze:
WIELKA INAUGURACJA TEATRU WIELKIEGO, czyli inwestycja Fryderyka Sellina. (baedekerlodz.blogspot.com)
