baedeker łódzki: 02/15/18

czwartek, 15 lutego 2018

METAMORFIZM – wystawa prac Magdaleny Abakanowicz w Centralnym Muzeum Włókiennictwa.

Wystawa prezentuje dokonania jednej z najważniejszych artystek XX wieku, Magdaleny Abakanowicz. Celem jest ukazanie tych zagadnień jej twórczości, które najwyraźniej pokazywały rewolucyjne zmiany w języku sztuki wprowadzone przez artystkę.

Na całym świecie znane są jej miękkie, pełno przestrzenne formy zwane abakanami, rzeźby kształtowane z miękkiej materii bądź te z brązu, wpisujące się w pejzaż. Jednak mało kto pamięta, że droga ku tym awangardowym dziełom ma swój początek w fascynacji artystki tkaniną. Działając w obrębie tkaniny artystycznej, zdobywała międzynarodową sławę i uznanie. Jest zatem naturalne, że ekspozycja, przypominająca źródła intelektualnych i twórczych sukcesów artystki, które tak pozytywnie zaważyły na artystycznym obrazie Polski na świecie, została przygotowana w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi.

Wystawa prezentuje prace z kolekcji Muzeum, ale także dzieła wypożyczone z innych instytucji (w tym nagradzane na świecie).

Pejzaż nocny. 1960.

Czarne reliefy. 1962.

Zaprezentowane zostały prace początkowego okresu twórczości, pokazane są również tkaniny strukturalne, których forma coraz bardziej przybierała kształt reliefów z pęknięciami i ażurowymi prześwitami. Ukazują one proces zmian i stopniowego nawarstwiania struktur, linię rozwoju języka formalnego.

Słońce (Za słońcem). 1962.

Biała (Słońce i Księżyc). 1964.

Gobelin 29 - Desdemona. 1965.

Nie mogło zabraknąć oczywiście samych abakanów, będących efektem szeregu eksperymentów i śmiałych decyzji artystycznych, ukoronowaniem zmagań z materią.

Biała. 1966.

Czerwona. 1965-1980.

Ruda. 1970-1972

Assenblege Noir. 1967.

Absolutną rewelacją będzie druga odsłona wystawy (otwarcie w kwietniu 2018 roku), w której zaprezentowane zostaną dzieła artystki wcześniej w Polsce niepokazywane, udostępnione dzięki uprzejmości szwajcarskiej Fundacji Toms&Pauli. Fundacja ta przechowuje dokumenty i dzieła sztuki związane z historią Biennale w Lozannie, imprezy kluczowej dla rozwoju nowoczesnej tkaniny artystycznej na świecie. Taka forma ekspozycji pozwoli pełniej zapoznać się z drogą twórczą artystki, bowiem pierwszy etap unaocznia kierunki rozwoju myśli artystycznej i drogę dochodzenia do rewolucyjnych rozwiązań formalnych. Kolejny zaś, wzbogacony o eksponaty lozańskie, ukaże pełnię dokonań i dojrzałość osiągnięć Magdaleny Abakanowicz.

Kompozycja fakturalna. 1967.

Integralnym elementem ekspozycji jest pokaz filmu, zrealizowanego przez Kazimierza Muchę z muzyką Bogusława Schäffera, nagranego w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia.

W filmie wykorzystano zapis instalacji plenerowej Magdaleny Abakanowicz, zrealizowanej w Łebie w 1968 roku, podczas której organiczne, materialne formy abakanów poddają się podmuchom wiatru, poruszają i integrują z naturalnym otoczeniem dzikich wydm, tym samym podkreślając swoją biologiczną proweniencję.

Te wszystkie aspekty z bogatego słownika wyrażeń i znaczeń, jakim posługiwała się Magdalena Abakanowicz, są ukazane na wystawie, która ma przede wszystkim przybliżyć intelektualne źródła i drogi odważnych warsztatowych eksperymentów.

Długość trwania ekspozycji i ranga zaprezentowanych w obu odsłonach dzieł będą najpełniejszym podsumowaniem twórczości i uhonorowaniem tej kluczowej dla polskiej sztuki artystki.