niedziela, 27 lipca 2025

REGION/ Skansen w Maurzycach.


Idea budowy Łowickiego Parku Etnograficznego powstała na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. W 1971 roku zdecydowano, że skansen powstanie na terenie gminy Zduny, we wsi Maurzyce, na działce o powierzchni 17, 67 ha położonej nad rzeką Słudwią, przy trasie krajowej Warszawa – Poznań i zakupiono pierwsze obiekty. W II połowie lat 70. opracowano plan zagospodarowania przestrzennego Łowickiego Parku Etnograficznego w Maurzycach, który zweryfikowano pod koniec lat 80. XX wieku, kiedy rozpoczęła się intensywna rozbudowa skansenu. W 1996 roku teren skansenu i zgromadzone obiekty wpisano do rejestru zabytków.

"Nowy Łowiczanin", rok 2016.


Skansen ma charakter regionalny. Ukazuje tradycyjne budownictwo z terenów dawnego Księstwa Łowickiego, zamieszkiwanego przez grupę etnograficzną Księżaków zwanych też Łowiczanami. Obszar księstwa, dziś określany mianem Regionu Łowickiego, znajduje się na terenie współczesnych powiatów łowickiego i skierniewickiego.

Krzyż z Maurzyc, XIX wiek.

Kapliczka postumentowa z Otolic, pierwsza połowa XX wieku, rekonstrukcja.

Kapliczka z figurą Matki Boskiej Niepokalanej, ok. 1960 rok.

W skansenie znajdują się 43 obiekty, wśród nich: zespół sakralny, kapliczki, budynki mieszkalne, stodoły, lamusy (spichrze), obory, remiza, wiatrak i kuźnia. Reprezentują one w większości budownictwo XIX i XX wieczne. Obok zabytków architektury w skansenie gromadzone są przedmioty związane z wyposażeniem wnętrz budynków mieszkalnych, począwszy od mebli i sprzętów gospodarstwa domowego, po obrazy czy tkaniny. Dużą grupę prezentowanych eksponatów stanowią narzędzia i maszyny rolnicze.

Chałupa ze Złakowa Borowego, połowa XIX wieku.

Izba robocza, chałupa ze Złakowa Borowego, połowa XIX wieku.

Stodoła ze Złakowa Borowego, początek XX wieku.

Kompleks sakralny. W jego skład wchodzi drewniany kościół z 1758 roku i dzwonnica z 1774 roku, przeniesione z parafii pw. św. Marcina w Wysokienicach.

Wnętrze kościoła pw. św. Mateusza z Wysokienic.

Plebania z Pszczonowa, pochodząca z początku XX wieku. Budynek został uwieczniony w ekranizacji powieści „Chłopi” Władysława Reymonta w reżyserii Jana Rybkowskiego. 

W 2020 roku w plebanii udostępniono do zwiedzania wnętrza kancelarii, kuchni oraz sypialni.

Wnętrze z lat 60-70 XX wieku w chałupie z Chlebowa z początku XX wieku.

Chałupa ze Złakowa Borowego z XIX/XX wieku.
Wnętrze z ekspozycją poświęconą Bronisławie Skwarnej,
hafciarce, śpiewaczce i poetce ludowej.

Bronisława Skwarna (1921-2014)
Fot. Katarzyna Słoma


Maurzycki skansen należy do utworzonego w 1998 roku Stowarzyszenia Muzeów na Wolnym Powietrzu w Polsce. Z roku na rok rośnie liczba osób odwiedzających Skansen w Maurzycach. Wizyta w nim daje możliwość nostalgicznej podróży do nieistniejącego już świata dawnej wsi łowickiej, zdobywania wiedzy, aktywnego wypoczynku i kontaktu z naturą. 

Wiatrak "koźlak" ze Świeryża, XIX wiek (rekonstrukcja)

W skansenie odbywają się lekcje muzealne, oprowadzania, warsztaty tradycyjnego rękodzieła oraz imprezy cykliczne, takie jak „Majówka w Skasenie”, „Niedziela w skansenie”, „Łowickie Żniwa”.

Chałupa ze Złakowa Borowego, lata 80. XIX stulecia.

Wnętrze z wystrojem z początku XX wieku, chałupa ze Złakowa Borowego, lata 80. XIX wieku.

Wnętrze szkoły powszechnej z okresu międzywojennego w chałupie ze Złakowa Borowego z II połowy XIX wieku.


Skansen w Maurzycach czynny jest od kwietnia do października.
Informacje:
tel. 46 837 39 28
sekretariat@muzeum.lowicz.pl
www.muzeum.lowicz.pl


źródło: 
M. Bartosiewicz. Skansen w Maurzycach.
Wycinek prasowy pochodzi ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.


Przeczytaj jeszcze:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz