W 1874 roku narożnik skrzyżowania ulicy Piotrkowskiej
z ówczesną Południową kupił Izrael Dawid Sendrowicz.
Trzy lata później stał tam niski, drewniany dom.
Dwadzieścia lat później właściciel zamówił u Dawida Lande projekt trzypiętrowej
narożnej kamienicy. Miała ona zastąpić stojące tam dwupiętrowy murowany dom i
drewniane zabudowania.
"Lodzer Zeitung", 1867.
(dawna numeracja ulicy Piotrkowskiej - nr 252, to dzisiaj 12)
"Rozwój", rok 1898.
Kamienica powstała w 1897 roku.
Mówi
się, że przy projektowaniu tego obiektu Lande "dał upust swojej twórczej
fantazji". Na elewacji można dostrzec zegary słoneczne (w górnej części)
oraz niewielką latarnię. Wejście znalazło się w sieni od strony ulicy
Piotrkowskiej.
W
kamienicy była siedzibą jednego z łódzkich Towarzystw
Pożyczkowo-Oszczędnościowych.
Piotrkowska 12. Lata 1895-1900.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1900.
"Rozwój", rok 1898.
Jej właściciel posiadał tu także prywatną
synagogę (dom modlitwy) mogącą pomieścić 30 osób. Została zdewastowana przez
hitlerowców w 1939 roku.
W pierwszych latach XX wieku przy Piotrkowskiej 12 swój sklep miało Towarzystwo przemysłu naftowego braci Nobel.
Budowa kamienicy
pochłonęła 42 tysiące 700 rubli. Suma ta pochodziła z pożyczki zaciągniętej w
Towarzystwie Kredytowym w Łodzi.
Ta
czterokondygnacyjna budowla cechuje się dekoracją charakterystyczną dla końca
XIX stulecia. Odnaleźć tu można motywy neoromańskie, neogotyckie i neorenesansowe,
tworzące konglomerat specyficzny dla architektury historyzującej.
Szczególną
uwagę w bryle budynku przykuwa wykusz nakryty pięknym hełmem oraz dwa
pseudoryzality ze szczytami zdobionymi m.in. płaskorzeźbami smoków i delfinów.
W rękach Sendrowicza kamienica przy Piotrkowskiej 12 pozostawała do połowy pierwszej
dekady XX wieku. Od 1910 roku w kalendarzu adresowym jako właściciel wpisany jest Sendrowicz wraz z małżonką Libą Cyrlą.
Kalendarz Kościuszkowski, rok 1918.
Dziennik Urzędowy m.Łodzi, rok 1919.
Gazeta "Rozwój", rok 1907.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1910.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1911.
W 1912 roku kamienicę nabył Cyryk Liebermann wraz z małżonką Surą. Parter gmachu został przebudowany na potrzeby handlowe.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1912.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1914.
"Rozwój", rok 1911.
W okresie międzywojennym mieścił się tu znany przez elegancką klientelę sklep Wolfa Bełchatowskiego z męskimi kapeluszami.
"Głos Poranny", rok 1930.
"Głos Poranny", rok 1933.
Dzisiaj w kamienicy na rogu ul.
Piotrkowskiej i Rewolucji mieści się m.in. dobrze znana i popularna Restauracja Polska. Restauracja zagrała w filmie "Trójkąt bermudzki". Żona jednego z bohaterów (Grażyna Trela) spaceruje po Piotrkowskiej i obserwuje wnętrze filmowej kawiarni "Mariolka", gdzie ma miejsce spotkanie jej męża Ludwika (Jan Peszek) z klientem...
Kamienica Dawida
Sendrowicza przy ulicy Piotrkowskiej 12 w doborowym towarzystwie: kamienica Jozefa Monitza - Piotrkowska 10 i kamienica Karola Scheiblera pod numerem 11, czyli jeden z piękniej zabudowanych narożników łódzkich ulic: Piotrkowskiej, Rewolucji 1905 roku i Próchnika.
Czterokondygnacyjna kamienica została
zaprojektowana z twórczą fantazją i stała się jednym z charakterystycznych
wielkomiejskich akcentów śródmieścia Łodzi, jakie liczne poczęły pojawiać się w
ostatnich latach XIX wieku.
"Głos Poranny", rok 1931.
źródło:
Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński.
Ulica Piotrkowska. Spacer pierwszy.
Fot. Monika Czechowicz
Fot. archiwalna ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Józefa Piłsudskiego w Łodzi.
Fot. archiwalna ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Józefa Piłsudskiego w Łodzi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz