W
okresie I wojny światowej powierzchnię lasu zredukowano z około
400 ha do 115 ha.
"Głos Poranny", rok 1929.
Plany
zagospodarowania parku były wielokrotnie zmieniane przez kolejnych
twórców. Do bardziej znaczących projektantów można zaliczyć: E.
Ciszkiewicza, braci Zajkowskich, E. Templina.
Ostateczną
wersję planu parku ustalił w 1931 roku Stefan
Rogowicz
– dyrektor Plantacji Miejskich.
Plan
Parku Ludowego im. marszałka J. Piłsudskiego wg. projektu S.
Rogowicza, rok 1930/1931. Zbiory Archiwum Państwowego w Łodzi (APŁ).
"Rozwój", rok 1931.
Pamiątkowy kamień poświęcony Stefanowi Rogowiczowi, twórcy
parków w Łodzi.
W
założeniach miało to być "olbrzymich rozmiarów miejsce
spacerów z boiskami sportowymi, torem dla cyklistów, stawami".
Był on miejscem "masowego wypoczynku, świątecznych i niedzielnych wycieczek mieszkańców zadymionych dzielnic, terenem festynów i zabaw".
Był on miejscem "masowego wypoczynku, świątecznych i niedzielnych wycieczek mieszkańców zadymionych dzielnic, terenem festynów i zabaw".
"Łódź w Ilustracji", rok 1934.
"Panorama", dodatek tygodniowy do "Ilustrowanej Republiki", rok 1935.
"Ilustracja Łódzka", rok 1935.
We
wszystkich koncepcjach starano się zachować resztki pozostałego
lasu i wyznaczyć tereny przeznaczone pod sport i rekreację. Park
zachował taki charakter do dnia dzisiejszego.
Wstępne
prace nad zagospodarowaniem parku rozpoczęto w latach 20. XX wieku.
Do 1928 roku dosadzono na tym terenie prawie 300 000 sztuk drzew,
wykopano stawy i rozpoczęto prace na terenach sportowych (stadion,
korty tenisowe).
"Głos Poranny", rok 1938.
W latach 30. XX wieku urządzono ogród zoologiczny,
zakończono budowę stadionu, ogródka jordanowskiego, strzelnicy,
wieży spadochronowej. W tym czasie założono również pierwszy w
Łodzi ogród działkowy ciągnący się wąskim pasem wzdłuż
wschodniej granicy parku, tuż przy torach kolejowych.
Park na Zdrowiu, rok 1939 (FotoPolska)
Kilka lat
przed wybuchem II wojny światowej tempo prac znacznie się
spowolniło ze względu na brak funduszy, w skutek czego koncepcja
Rogowicza nie została do końca zrealizowana (m.in. tereny
wystawowe). W skład parku miał wchodzić także Ogród Botaniczny - projekt zrealizowany dopiero w latach sześćdziesiątych. Obecnie stanowi on
odrębny obiekt.
Ogród Botaniczny
Niestety
wybuch II wojny światowej uniemożliwił dokończenie zaplanowanej
realizacji. Obecny kształt parku oparty jest na półkolu, którego
środkową część przecina ul. Konstantynowska. Park wpisany jest
do rejestru zabytków i rośnie w nim ponad 300 tysięcy
drzew.
W
środkowej części parku znajduje się kilka połączonych ze sobą
stawów.
Plaża nad stawem w Paku Ludowym. Fot. Ignacy Płażewski.
Staw w Parku Ludowym na Zdrowiu. Fot. Ignacy Płażewski.
Akweny wodne występują także w zoo oraz ogrodzie
botanicznym:
Zoo
Ogród Botaniczny
Przez park przepływa jedna z niewielkich rzek w Łodzi
– Łódka (czytaj TUTAJ).
Do 2016 roku w bliskim sąsiedztwie zoo działał
lunapark – jedna z głównych atrakcji parku.
Stawy
w centralnej części parku.
W
wyniku głosowania mieszkańców w Budżecie Obywatelskim w 2016 roku
na miejscu dawnego lunaparku powstał największy teren rekreacyjny w
mieście, zawierający liczne atrakcje dla dzieci (obecnie
w trakcie realizacji).
Strefa
rekreacji w miejscu dawnego lunaparku.
Park
jest
jednym z najbardziej popularnych terenów rekreacyjnych, w którym
mieści się między
innymi:
-
ogród zoologiczny (w baedekerze TUTAJ),
-
ogród botaniczny (czytaj TUTAJ),
-
rezerwat przyrody „Polesie Konstantynowskie” (czytaj TUTAJ),
- stadion
miejski i hala widowiskowo-sportowa Atlas Arena ( czytaj TUTAJ),
-
aquapark Fala,
-
amfiteatr,
"Dziennik Łódzki", rok 1985.
-
strzelnica, ogródek jordanowski.
Park jest ściśle związany z historią naszego miasta. Na jego terenie grzebane były przez władze carskie zwłoki poległych w walkach i straconych rewolucjonistów 1905-1907 roku. Dla uczczenia ich pamięci w 1920 roku usypano tutaj pamiątkowy kopiec, a w 1923 roku wzniesiono Kolumnę Rewolucjonistów (zniszczoną przez okupanta hitlerowskiego). Obecny Pomnik Czynu Rewolucyjnego postawiono w 1975 roku.
"Echo", rok 1929.
Pamiątkowy głaz przy wejściu do parku.
POLEGŁYM W WALKACH
Z NIEMIECKIM FASZYZMEM
W LATCH 1939-1945
W 50-TĄ ROCZNICĘ WYBUCHU
II WOJNY ŚWIATOWEJ
KOŁA POLESKIE ZBOWID
Można tu także zwiedzić szczelinę przeciwlotniczą.
Poza możliwością odwiedzenia historycznego obiektu można zapoznać się z elementami wyposażenia żołnierzy z okresu II wojny światowej.
Zasadnicza,
leśna część parku składa się z pospolitych gatunków drzew:
sosny zwyczajnej, brzozy brodawkowatej, dębu szypułkowego, grabu
oraz olchy czarnej, rosnącej na terenach podmokłych. Ogród
dendrologiczny natomiast zawiera w swojej kolekcji rzadko spotykane
odmiany pospolitych drzew, jak przykładowo świerk pospolity w
odmianie wężowej, czy olszę czarną odmiany strzępolistnej.
Ponadto możemy tam spotkać zupełnie egzotyczne gatunki drzew, nie
występujące naturalnie w naszej strefie klimatycznej, jak
tulipanowiec czy platan klonolistny.
"Dziennik Łódzki", rok 1948.
Obecnie park oraz
przylegające do niego tereny określa się mianem kompleksu
leśno-rekreacyjnego na Zdrowiu.
W parku znajduje się 18
pojedynczych drzew - pomników przyrody: brzoza brodawkowata, buki
pospolite, dąb czerwony, dęby szypułkowe, kasztanowiec biały,
klony srebrzyste, lipy drobnolistne, skrzydłorzechy kaukaskie ,
wierzba biała odm. zwisła oraz dwie grupy klonów srebrzystych.
"Dziennik Łódzki", rok 1950.
Źródła:
Archiwum
Państwowe w Łodzi. Najstarsze łódzkie parki. www.lodz.ap.gov.pl
Adam
Lajdenfrost. Ogrody na Zdrowiu. Archiwum Państwowe w Łodzi.
Urząd
Miasta Łodzi. Parki i zieleńce.
Wikipedia
https://pl.wikipedia.org
Parki
i ogrody http://www.parki.org.pl/
Projekt
Zielona Łódź http://projektzielonalodz.pl/park-na-zdrowiu/
Parki
Łodzi, pod red. J. Mowszowicza, Łódzkie Towarzystwo Naukowe.
"Dziennik Łódzki", rok 1966.
Przeczytaj
jeszcze w baedekerze:
"Dziennik Popularny", rok 1977.
Fot.
Monika Czechowicz
"Dziennik Łódzki", rok 1967.
Fot.
archiwalne pochodzą ze zbiorów Archiwum Państwowego w Łodzi
(APŁ), Narodowego Archiwum Cyfrowego (NAC) oraz Wojewódzkiej
Biblioteki Państwowej w Łodzi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz