Szybki rozwój miasta na przełomie XIX i XX wieku wymusił usprawnienie działania poczty. Uznano więc za konieczne wybudowanie nowego funkcjonalnego gmachu dla tej instytucji.
"Rozwój", rok 1898.
W 1899 roku Zarząd Poczt kupił od Karola Hoffrichtera - obok Geyera, Scheiblera i Poznańskiego - właściciela jednej z największych tkalni bawełny, plac u zbiegu ulic Przejazd (obecnie Tuwima) i Widzewskiej. Za parcelę zapłacono 70 tysięcy rubli, a cała budowa kosztowała około 200 tysięcy rubli.
Budynek zaprojektował inżynier Mikołaj Boczrow, natomiast budowę nadzorował architekt Dawid Lande. W 1903 roku gmach stał się siedzibą Poczty Głównej.
Zaakceptowano wariant drugi, czyli zakup niezabudowanej działki u zbiegu ulic Przejazd (Tuwima) i Widzewskiej (obecnie Kilińskiego). Jej zaletą była bliskość dworca kolejowego. To tej pory postawiony tam budynek jest siedzibą Poczty Głównej (okazały wieżowiec poczty i telekomunikacji przy alei Kościuszki 3/5 został oddany do użytku dopiero w 1973 roku).
Gazeta "Rozwój", rok 1919.
"Głos Poranny", rok 1930.
"Głos Poranny", rok 1929.
"Rozwój", rok 1907.
"Ilustrowana Republika", rok 1928.
Architekt, mając do dyspozycji ograniczoną przestrzeń wąskiej śródmiejskiej działki, wypełnił całą jej frontową część i wypiętrzył bryłę budowli. Stanął wyniosły, ekspresyjnie pnący się w górę gmach.
W nowej siedzibie łódzkich telefonów zainstalowano nowoczesną centralę szwedzkiego "Ericssona", co umożliwiło rozbudowę połączeń w następnych latach.
"Głos Poranny", rok 1930.
Po II wojnie światowej wygasła koncesja PAST i sieć telefoniczną oraz budynek przejęła Państwowa Poczta i Telekomunikacja, a w latach 90-tych, gdy nastąpił podział, budynek należał już tylko do Telekomunikacji Polskiej.
Dziennik Łódzki, rok 1960.
Fot. Monika Czechowicz
Fot.archiwalne ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
źródło:
Dariusz Kędzierski. Ulice Łodzi.
Jubileuszowe wydanie "Lodzer Zeintung" 1863-1913.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz