Grobowiec Benedykta Grzymały-Pęczkowskiego, kaprala Legionów Polskich i kapitana słynnego 28. Pułku Strzelców Kaniowskich, który zginął w obronie Warszawy w 1920 roku w bitwie pod Radzyminem. Są na nim ciekawe płaskorzeźby ze scenami batalistycznymi. Fot. ok.1921-1937.
(Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny/
zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego)
Benedykt Grzymała-Pęczkowski miał zaledwie 17 lat, gdy zaciągnął się do wojska, 23 lata - gdy zginął. Był jednym z najmłodszych łódzkich legionistów, który brał udział w w ojnie polsko-bolszewickiej. Jego nagrobek znajduje się na Starym Cmentarzu (Cmentarz Rzymskokatolicki pw. św. Józefa) przy ulicy Ogrodowej w Łodzi.
Stary Cmentarz jest jednym z miejsc, na którym co krok spotykamy się z dziejami naszego miasta i historią naszego kraju. Grób Benedykta Grzymały-Pęczkowskiego (1897-1920) jest jednym z symboli łódzkiej nekropolii, a jego postać jest także symbolem tragicznych losów pokolenia wyzwolicieli Rzeczypospolitej. Młody łodzianin walczył w legionach Piłsudskiego i dosłużył się stopnia poruznika. Dowodził 6. Kompanią 28. Pułku Strzelców Kaniowskich zwanym "Dziećmu Łodzi". Zginął 15 sierpnia pod Wólką Radzymińską, w czasie prowadzonego przez niego ataku na bolszewików. Pośmiertnie został awansowany do stopnia kapitana i odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Przeczytaj jeszcze:
