Drewniany kościółek parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja w Tumie położony jest obok kolegiaty romańskiej, najsłynniejszego zabytku tej okolicy.
Kościół w okresie od 1761 do 1818 roku pełnił funkcję kościoła parafialnego. Do budowy obiektu doszło z powodu remontu tumskiej kolegiaty - niezbędne było zapewnienie parafianom miejsca odprawiania mszy.
Kościół powstał w 1761 roku, w czasie przebudowy kolegiaty przez architekta Efraina Szregera.
Jest to kościół jednonawowy z węższym prezbiterium, wzniesiony na planie prostokąta, o konstrukcji zrębowej, zbudowany z drewna modrzewiowego w stylu barokowym. Nawa poprzedzona jest kruchtą, natomiast dach jest kryty gontem z drewnianą wieżyczką. Wewnątrz mieści się ołtarz główny w stylu barokowym, a obok dwa ołtarze boczne. Na ścianach znajdują się obrazy trumienne z XVIII wieku. Większość wyposażenia pochodzi ze stojącej obok kolegiaty (niestety, z powodu panującej pandemii kościółek jest zamknięty).
W 1999 roku sprowadzono z Gniezna do Tumu relikwie św. Wojciecha, a na pamiątkę tego wydarzenia w otaczającym kościółek ogrodzie zasadzono poświęcony świętemu Wojciechowi dąb.
Obok kościoła znajduje się murowana dzwonnica parawanowa.
Obiekt położony jest ok. 100 metrów na północ od kolegiaty w Tumie, przy drodze na Łęczycę.
Wpisy w wojewódzkim rejestrze zabytków:
źródła:- Kościół filialny pw. św. Mikołaja, nr rej.: 88-V-12 z 1949-03-29
- Kościół filialny pw. św. Mikołaja, nr rej.: 88-V-12 z 1961-03-15
- Kościół filialny pw. św. Mikołaja, nr rej.: 64/273 z 1967-07-25
www.kultura.lodz.pl
Polska Niezwykła www.polskaniezwykla.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz