baedeker łódzki: KINO BAJKA

piątek, 10 maja 2019

KINO BAJKA

Kinoteatr Bajka został otwarty przez Wacława Gądyńskiego i Józefa Białkowskiego w 1928 roku w specjalnie wzniesionym budynku przy ulicy Franciszkańskiej 31.

"Łodzianin", rok 1928.

"Echo", rok 1929.

"Hasło Łódzkie", rok 1929.

W 1931 roku przeprowadzono remont, dzięki któremu powiększono salę do 660 miejsc oraz wprowadzono aparaturę dźwiękową, poprawiły się także warunki techniczne i sanitarne. Przez cały okres przedwojenny kino nie zmieniło nazwy.

"Głos Poranny", rok 1929.

"Łodzianin", rok 1929.

"Hasło Łódzkie", rok 1929.

Wnętrze przypominało słynne kinoteatry amerykańskie. Na wprost drzwi wejściowych znajdowała się owalna kasa wysunięta na poczekalnię. Ciekawostką były megafony reklamowe umieszczone na zewnątrz kina, które głosem Jana Kiepury zachęcały przechodniów do wejścia.

"Hasło Łódzkie", rok 1930.

"Dziennik Łódzki", rok 1931.

W okresie II wojny światowej ulica Franciszkańska wraz z zabudową weszła w skład utworzonego Litzmannstadt Getto. Po zburzeniu synagogi przy ulicy Wolborskiej, w 1940 roku utworzono tu żydowski dom modlitwy, funkcjonowała w nim również kuchnia i stołówka dla młodzieży. Rok później zakwaterowano w nim przywiezionych do Litzmannstadt Getto niemieckich Żydów.

W budynku kinowym w okresie od 17 października do 27 listopada 1941 ulokowano kolektyw Hamburg (umieszczono w nim Żydów deportowanych do łódzkiego getta z Hamburga). Po likwidacji getta budynek został przeznaczony do rozbiórki. Nie zdążono jej wykonać przed wkroczeniem wojsk radzieckich.

"Dziennik Łódzki", rok 1946.

Kino zostało ponownie otwarte po wojnie (w styczniu 1946 roku) - jeszcze jako kino Bajka, w 1952 roku zmieniono mu nazwę na Pionier. Na widzów czekało 311 foteli.

Z prasowych repertuarów kinowych zniknęło w latach 80. XX wieku.

"Dziennik Łódzki", rok 1958.

Krzysztof Karbowiak (dziennikarz) w artykule "Gdzie są kina z tamtych lat" (Kalejdoskop, 04.2004):

Niektórym kinomanom za się w oku kręci, gdy przypominają sobie te wyjątkowe seanse, podczas których pani bileterka wchodziła z wiaderkiem węgla i dosypywała do dwóch pieców ogrzewających salę. I chociaż krzesła, jakie się tam znajdowały, trudno uznać za wygodne, to kino miało swój urok.

Paweł Spodenkiewicz (dziennikarz) w artykule "Kino z zamkniętej dzielnicy" (Super Express, 16.08.1996):
Rola kin w życiu Bałut była wtedy tak wielka, że za ich pomocą określaliśmy przynależność do poszczególnych rejonów dzielnicy. Mówiliśmy - to są chłopaki spod Halki, spod Świtu, spod Pioniera. Pomiędzy tymi grupami dochodziło czasem do bitew, w których jednak - z racji wieku - nie mogłem uczestniczyć. Szczerze tego wówczas żałowałem.

W dobie rozwoju nowoczesnych systemów kinowych, Pionier jak i większość, starych łódzkich kin - nienadążających za nowoczesnością - zostało zamknięte.

Obecnie mieści się tu sklep sieci "Tesco".

Źródła:
Piotr Kulesza, Anna Michalska, Michał Koliński. Łódzkie kina. Od Bałtyku do Tatr.
Polska Niezwykła www.polskaniezwykla.pl