Obecne
posesje Piotrkowskiej 100 i 100a należały pierwotnie do dwóch
nieruchomości, o nr 89 i 90.
Na
mocy Protokołów Deklaracyjnych, spisanych w 1833 roku, plac nr 89
objął Karol
Alt,
zaś plac nr 90 Antoni
Franke.Piotrkowska 100 i 100a.
"Łodzianin", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1893.
Piotrkowska 526, to dzisiaj Piotrkowska 100;
przeczytaj w baedekerze:
Faksymile aktu założenia Łódzkiego Zgromadzenia Majstrów Tkackich z dnia 9 listopada 1824 roku.
"W setną rocznicę założenia Zgromadzenia Majstrów Tkackich 1824-1924".
Murowana
siedziba Zgromadzenia, określana mianem Lodzer
Meisterhaus,
stanęła już w sierpniu tego samego 1839 roku, a uroczyste poświecenie
miało miejsce 3 września. Obiekt zbudował Jakub
Peters.
Meisterhaus stanowił dumę ówczesnej Łodzi.
Meisterhaus stanowił dumę ówczesnej Łodzi.
"W setną rocznicę założenia Zgromadzenia Majstrów Tkackich 1824-1924".
Dawny dom Zgromadzenia Majstrów Tkackich, Piotrkowska 100.
"W setną rocznicę założenia Zgromadzenia Majstrów Tkackich 1824-1924".
"W setną rocznicę założenia Zgromadzenia Majstrów Tkackich 1824-1924".
Na
dom wybrano nie zajętą jeszcze parcelę nr 89 przy ulicy
Piotrkowskiej, w środkowym punkcie miasta, obok narożnej parceli nr
90 przy rogu ulicy Przejazd.
Obie te działki to dziś Piotrkowska
100. Dom Majstrów Tkackich (Meisterhaus) wybudowany został w
1839 roku. Plan sytuacyjny wykonał Ludwik Bethier, a rysunek domu
budowniczy gubernialny Bonifacy Witkowski. Robotami budowlanymi
kierował Jakub Peters. Dom kosztował 6 tysięcy złp,
wyasygnowanych z funduszów tzw. skrzynki rzemieślniczej łódzkich
tkaczy.
"W setną rocznicę założenia Zgromadzenia Majstrów Tkackich 1824-1924".
Dom
Zgromadzenia Tkaczy był murowany, parterowy. Kryty był podwójną
dachówką (karpiówką), miał dach naczółkowy i dwa kominy. Łódź
chlubiła się tym domem.
Na parterze było 13 okien z okiennicami, z których 6 wychodziło na Piotrkowską, 4 na podwórze, a 3 znajdowały się w lewej ścianie domu. Frontowa elewacja (od Piotrkowskiej) była ozdobiona gzymsem i dwiema klasycystycznymi kolumnami, zakończonymi trójkątem nad wejściowymi drzwiami. Kolumny były pomalowane olejną farbą na kolor biały, a drzwi i ramy okien frontowych na kolor czerwony. W środku dom przedzielała sień. Od frontu znajdowała się duża sala posiedzeń cechowych, a na jej tyłach dwie izby przeznaczone na archiwum i pokój do mniejszych posiedzeń. Z prawej strony sieni dwie izby frontowe służyły za mieszkanie osobie dozorującej budynek. Z dwóch izb od podwórza jedna była przeznaczona dla chorych czeladników, a druga na kuchnię. Na poddaszu znajdowały się dwie obszerne stancje mieszkalne, każda z dwoma oknami. Dom ogrzewały trzy podwójne i jeden pojedynczy piec, z niepolewanych kafli; od pieców szły rury. W kuchni znajdował się piec kuchenny z kapą i piec piekarniczy. W podwórzu stała drewniana stajnia, kryta gontami i kloaka. Z czasem wybudowano tam jeszcze wozownię, a w ogrodzie za domem urządzono kręgielnię.
Na parterze było 13 okien z okiennicami, z których 6 wychodziło na Piotrkowską, 4 na podwórze, a 3 znajdowały się w lewej ścianie domu. Frontowa elewacja (od Piotrkowskiej) była ozdobiona gzymsem i dwiema klasycystycznymi kolumnami, zakończonymi trójkątem nad wejściowymi drzwiami. Kolumny były pomalowane olejną farbą na kolor biały, a drzwi i ramy okien frontowych na kolor czerwony. W środku dom przedzielała sień. Od frontu znajdowała się duża sala posiedzeń cechowych, a na jej tyłach dwie izby przeznaczone na archiwum i pokój do mniejszych posiedzeń. Z prawej strony sieni dwie izby frontowe służyły za mieszkanie osobie dozorującej budynek. Z dwóch izb od podwórza jedna była przeznaczona dla chorych czeladników, a druga na kuchnię. Na poddaszu znajdowały się dwie obszerne stancje mieszkalne, każda z dwoma oknami. Dom ogrzewały trzy podwójne i jeden pojedynczy piec, z niepolewanych kafli; od pieców szły rury. W kuchni znajdował się piec kuchenny z kapą i piec piekarniczy. W podwórzu stała drewniana stajnia, kryta gontami i kloaka. Z czasem wybudowano tam jeszcze wozownię, a w ogrodzie za domem urządzono kręgielnię.
"Lodzer Tageblatt", 1894.
W ogrodzie domu Zgromadzenia Tkaczy odbywały się koncerty, występy teatrzyków ogrodowych i zabawy taneczne.
"Rozwój", rok 1898.
"Rozwój", rok 1900.
"Rozwój", rok 1902.
"Rozwój", rok 1907.
"Rozwój", rok 1908.
"W setną rocznicę założenia Zgromadzenia Majstrów Tkackich 1824-1924".
W
październiku 1841 roku Zgromadzenie Tkaczy nabyło od Antoniego
Frankego pustą parcelę nr 90. W ten sposób cała posesja (dziś
Piotrkowska 100) ciągnęła się do ulicy Dzikiej (ul. Sienkiewicza). Na tyłach
budynku znajdowały się ogrody warzywne.
Urząd Starszych
Zgromadzenia Tkaczy jako wieczysty dzierżawca płacił do Kasy
Miejskiej roczny czynsz w wysokości 22 złp 16 gr. W 1875 roku
Zgromadzenie Tkaczy wykupiło czynsz za 34 rb. 48 kop. i stało się
pełnoprawnym właścicielem posesji.
"Łodzianin", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1903.
"Rozwój", rok 1906.
"Rozwój", rok 1908.
Tak wyglądała Piotrkowska 100 jeszcze w 1909 roku.
Po prawo widoczny już budynek Schmechela i Rosnera (późniejsza Esplanada), po lewo dawny budynek Zgromadzenia Majstrów Tkackich.
(zbiory Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi)
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1910.
Taryfy domów, ul. Przejazd (dzisiaj Tuwima)
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1910.
Taryfy domów, ul. Piotrkowska.
Kamień węgielny pod nowy Meisterhaus został położony 25 października 1909 roku.
Budowa, wykonana przez firmę Wende i Klause, kosztowała 296.726 rubli 43 kopiejki, a urządzenie wnętrza (stoły, krzesła, lampy, firanki, dywany, itp.) 24.663 ruble 34 kopiejki...
Jednodniówka "10-lecie Stowarzyszenia Urzędników Skarbowych Okręgu Łódzkiego 1918-1928"
Przeczytaj w baedekerze:
Gmach oddano 18 grudnia 1910 roku, a uroczyste poświęcenie miało miejsce 5 stycznia 1911 roku.
"W setną rocznicę założenia Zgromadzenia Majstrów Tkackich 1824-1924".
U góry dokumentu widoczny nowy i stary budynek Zgromadzenia Majstrów Tkackich w Łodzi.
Dom ten był dumą wszystkich łódzkich tkaczy. We wnętrzu
urządzona była duża sala zebrań oraz kilka mniejszych
przeznaczonych między innymi na archiwum oraz dla administratora
budynku, a także na izbę medyczną dla chorych tkaczy. Podwórze
zajmowały budynki gospodarcze oraz od strony ulicy Dzikiej (obecnie
Sienkiewicza) ogród z kręgielnią.
W szynku urządzano koncerty, tak zwane
bale obywatelskie, a członkowie cechu organizowali również
uroczystości rodzinne i zabawy taneczne. Był tutaj także Teatr Mechaniczny Fryderyka
Siegmana, prezentujący marionetki grające na gitarze przy dźwiękach
katarynki…
Począwszy
od lat 70. XIX wieku, przy stale zwiększającym się udziale
produkcji mechanicznej, następował spadek zainteresowania
umiejętnościami tkania ręcznego. Starzy majstrowie, tworzący siłę
Zgromadzenia, odchodzili powoli w przeszłość. Kurczyła się ilość
członków, malały wpływy do kasy Meisterhausu, a lawinowo rosła
potrzeba wspierania ubożejących rękodzielników.
Starszym Zgromadzenia, który zaradził pogarszającej się sytuacji, był urzędujący od 1904 roku Józef Lissner.
Starszym Zgromadzenia, który zaradził pogarszającej się sytuacji, był urzędujący od 1904 roku Józef Lissner.
Lodzer Informations und Hause Kalender, 1911.
Na
pierwszy ogień poszła działka przy Piotrkowskiej, pomiędzy starą
siedzibą Zgromadzenia, a kamienicą pod nr 102 (dzisiaj Piotrkowska
100a). 5 maja 1909 roku zawarto umowę, na mocy której panowie Hugon
Schmechel i Juliusz Rosner zbudowali na własny koszt dom
handlowy, który po 10 latach (1 października 1919 roku) przeszedł
w ręce Zgromadzenia. Ponadto najemcy byli zobowiązani, w okresie
rzeczonych 10 lat, do płacenia rocznego czynszu dzierżawnego w
wysokości 2250 rubli.
Piotrkowska 100 ok. 1909 roku.
Po prawo widoczny już budynek Schmechela i Rosnera (później Esplanada)
(zbiory Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi)
Przeczytaj w baedekerze:
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1910.
"Neue Lodzer Zeitung", 1910.
Lodzer Informations und Hause Kalender, 1911.
"Neue Lodzer Zeitung", 1911.
Powierzchnie
nowego budynku zostały w większości wydzierżawione. Powstało
tutaj eleganckie kino „Luna”, otworzone 6 grudnia 1911 roku.
Kino "Luna"
(źródło fotografii: Miastograf)
Łódź 1914-1916.
"Nowiny", rok 1924.
"Ilustrowana Republika", rok 1925.
Podręczny Rejestr Handlowy, rok 1926.
Przeczytaj w baedekerze:
W nowym gmachu ciągnącym się także wzdłuż ulicy Tuwima (dawniej
Przejazd) w 1911 roku otworzono nowoczesne kino „Luna” (późniejsze kino "Wisła") „ogrzewane
parą oraz oświetlane elektrycznie”. W latach 1912-1913 mieściła
się tu także redakcja niemieckiego pisma „Lodzer Rundschau”...
… oraz
restauracja, która początkowo określana była mianem
"Meisterhaus".
"Rozwój", rok 1911.
"Rozwój", rok 1912.
"Rozwój", rok 1913.
Od 1914 roku restaurację prowadził Sylwester Wilamowski.
"Rozwój", rok 1914.
Po I wojnie światowej restauracja, występująca już pod szyldem
„Tivoli”,
z ogrodem
letnim i
muszlą koncertową, była prowadzona przez przez czterech
wspólników, Wawrzyńca
Gierbicha, Józefa Idzikowskiego, Jana Majczaka i Alojzego
Niteckiego.
"Rozwój", rok 1922.
Ogródek restauracji Tivoli przy Domu Majstrów Tkackich.
"Nowiny", rok 1924.
Przeczytaj
w baedekerze:
W
1928 roku w lokalu wcześniejszego domu konfekcyjnego "Schmechel
i Rosner", właściciele "Tivoli" otworzyli kawiarnię
i cukiernię "Esplanada".
Dawna Esplanada, dzisiaj Bierhalle...
Pierwsza
propozycja napłynęła od znanego łódzkiego cukiernika, Aleksandra
Roszkowskiego.
U zbiegu ulicy Piotrkowskiej i Przejazd (dzisiaj Tuwima) miała powstać
luksusowa cukiernia, jak zapewniał oferent, tworząca
niewątpliwą ozdobę miasta.
Umowa została podpisana, lecz z nieznanych przyczyn Roszkowski
się wycofał.
Wkrótce napłynęły nowe oferty. Wybrano propozycję
majstra cechowego, Gustawa
Schweigerta.
Zgodnie
z decyzją podpisaną 29 listopada 1910 roku, Schweigert wybudował,
na własny koszt, narożny dom mieszkalny, który po 8 latach (w
październiku 1919 roku) przeszedł na własność Zgromadzenia.
Najemca był zobowiązany, w okresie wymienionych 8 lat, do płacenia
rocznego czynszu dzierżawnego w wysokości 7500 rubli. Gustaw
Schweigert zmarł niedługo po wystawieniu kamienicy narożnej, w
czerwcu 1912 roku.
Wschodnia część terenu, pomiędzy Łódzką Strażą Ogniową Ochotniczą (ŁSOO), a ulicą Mikołajewską,
była dzierżawiona (w późniejszych latach wykupiona) przez Łódzkie
Towarzystwo Cyklistów,
założone w 1886 roku
przez Roberta
Reisigera i
grupujące przedstawicieli społeczności niemieckiej.
"Łodzianin", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1899.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1913.
Plac
Łódzkiego Towarzystwa Cyklistów był wykorzystywany jako tor
rowerowy, kort tenisowy, a w okresie zimowym jako lodowisko.
"Goniec Łódzki", rok 1898.
"Rozwój", rok 1907.
"Rozwój", rok 1911.
W zachodniej części placu stanął budynek klubowy.
Przeczytaj w baedekerze:
"Łodzianin", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1903.
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, przy Piotrkowskiej 100 miało swą siedzibę Starostwo Łódzkie.
Łódzki Dziennik Urzędowy, rok 1920.
Łódzki Dziennik Urzędowy, rok 1920.
W 1924 roku Zgromadzenie Majstrów Tkackich uroczyście obchodziło setną rocznicę swojego istnienia.
"Rozwój", rok 1924.
"Rozwój", rok 1924.
"W setną rocznicę założenia Zgromadzenia Majstrów Tkackich 1824-1924".
"W setną rocznicę założenia Zgromadzenia Majstrów Tkackich 1824-1924".
W okresie międzywojennym w ogrodzie przy ulicy Tuwima (dawna Przejazd) nazwanym ogrodem "Ogniska Zakładowego" nadal odbywały się koncerty, przedstawienia i zabawy taneczne.
"Rozwój", rok 1922.
"Rozwój", rok 1922.
Przy Piotrkowskiej 100 znajdowała się fabryka chustek Karola Nippe. W 1910 roku Karol Nippe przejął ręczną tkalnię wyrobów wełnianych Ludwika Edwarda Hentschla, znajdującą się przy Wólczańskiej 12.
Przeczytaj w baedekerze:
Od 1911 roku, w nowo wybudowanym budynku przy Piotrkowskiej 100 otworzyła sklep i skład sukna firma G. A. Restel & Company. Istniała do 1939 roku.
"Gazeta Łódzka", rok 1913.
"Rozwój", rok 1914.
Jednodniówka "Ratujcie Dzieci" z 11 czerwca 1916 roku.
"Republika", rok 1923.
Podręczny Rejestr Handlowy 1926.
"Ilustrowana Republika", rok 1927.
"Głos Kupiectwa", rok 1935.
"Głos Poranny", rok 1936.
"Lodzer Zeitung", 1939.
Od 1912 roku przy Piotrkowskiej 100 mieściła się firma graficzna R. Borkenhagena.
Jeszcze przed I wojną światową, w roku 1913 Karol Bogusławski otworzył tu sklep z porcelaną i wyrobami ze szkła. Firma działała w tym miejscu do wybuchu II wojny światowej (z wyszukanych reklam wynika, że zakład nie działał w okresie I wojny światowej).
"Rozwój", rok 1913.
Kalendarz Kościuszkowski, rok 1918.
"Rozwój", rok 1919.
Informator m. Łodzi, rok 1920.
"Rozwój", rok 1921.
"Rozwój", rok 1921.
"Rozwój", rok 1922.
"Rozwój", rok 1922.
W 1924 roku Bogusławski otworzył przy Piotrkowskiej 114 filię, gdzie prowadził szlifiernię szkła, kryształów oraz wytwórnię luster.
"Rozwój", rok 1924.
"Ilustrowana Republika", rok 1928.
"Głos Rudy Pabianickiej", rok 1939.
U zbiegu ulicy Piotrkowskiej i dzisiejszej ulicy Tuwima (dawna Przejazd) w 1918 roku otwarta została mleczarnia "Wrzos".
"Głos Polski", rok 1918.
"Rozwój", rok 1919.
"Głos Polski", rok 1919.
Przeczytaj w baedekerze:
W latach 20. XX wieku w budynku u zbiegu dawnej ulicy Przejazd i Piotrkowskiej miała swój skład materiałów bławatnych A. Tetzlaff i S-ka.
"Rozwój", rok 1919.
Informator m. Łodzi, rok 1920.
"Rozwój", rok 1921.
"Rozwój", rok 1922.
"Republika", rok 1923.
"Republika", rok 1923.
"Republika", rok 1923.
"Republika", rok 1924.
"Republika", rok 1924.
W latach 20. i 30. XX wieku przy Piotrkowskiej 100 mieścił się znany wśród łodzian zakład zegarmistrzowsko-jubilerski Jana Chmiela.
"Republika", rok 1925.
"Ilustrowana Republika", rok 1926.
"Hasło Łódzkie", rok 1927.
"Hasło Łódzkie", rok 1928.
"Hasło Łódzkie", rok 1929.
29
października 1932 roku
otworzono przy Piotrkowskiej 100 sklep firmowy fabryki wyrobów
trykotowych Leona
Plihala.
Kilkanaście dni później, 16 listopada 1932 roku,
otworzył podwoje drugi punkt sprzedaży detalicznej, przy
Piotrkowskiej 36.
Przeczytaj w baedekerze:
Dom Zgromadzenia Majstrów Tkackich w okresie okupacji niemieckiej 1939-1945.
Po II wojnie światowej:
"Dziennik Łódzki", rok 1948.
"Dziennik Łódzki", rok 1949.
"Rozwój", rok 1911.
"Rozwój", rok 1911.
"Gazeta Łódzka", rok 1913.
"Gazeta Łódzka", rok 1915.
"Gazeta Łódzka", rok 1915.
Jednodniówka "Ratujcie Dzieci" z 11 czerwca 1916 roku.
Jednodniówka "Ratujcie Dzieci" z 11 czerwca 1916 roku.
"Rozwój", rok 1919.
Dziennik Zarządu m. Łodzi, rok 1919.
"Głos Polski", rok 1919.
Informator m. Łodzi, rok 1920.
"Przegląd Włókienniczy", rok 1925.
"Głos Poranny", rok 1931.
"Głos Poranny", rok 1931.
"Głos Poranny", rok 1933.
„Quo vadis”, czyli Łódź 100 lat temu i…cenzura. (baedekerlodz.blogspot.com)
KINO WISŁA W... KINIE (baedekerlodz.blogspot.com)
KINO WISŁA W... KINIE (baedekerlodz.blogspot.com)
źródła:
Piotr Machlański. Szlak ulicy Piotrkowskiej.
Anna Rynkowska. Ulica Piotrkowska.
Jacek Kusiński, Ryszard Bonisławski, Maciej Janik. Księga fabryk Łodzi.
Ulica Piotrkowska w Łodzi. Historia Łodzi przemysłowej lat 1824-1939. (piotrkowska-nr.pl)
Piotr Machlański. Szlak ulicy Piotrkowskiej.
Anna Rynkowska. Ulica Piotrkowska.
Jacek Kusiński, Ryszard Bonisławski, Maciej Janik. Księga fabryk Łodzi.
Ulica Piotrkowska w Łodzi. Historia Łodzi przemysłowej lat 1824-1939. (piotrkowska-nr.pl)
Fot. archiwalne pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi, Archiwum Państwowego w Łodzi, Biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego
oraz strony Miastograf / Miastograf - Strona główna
Fot. współczesne Monika Czechowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz