czwartek, 11 lutego 2016

ŁÓDZKI DOM KULTURY

Był to początkowo Dom-Pomnik im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Budynek przy ulicy Traugutta 18 zaprojektował w latach 30. Wiesław Lisowski. Stanął w miejscu dawnych składów węgla i materiałów budowlanych. Do 1938 roku powstały skrzydła południowe i wschodnie.

"Głos Poranny", rok 1933.

"Łódź w Ilustracji", dodatek niedzielny "Kuriera Łódzkiego", rok 1934.


"Głos Poranny", dodatek ilustrowany, rok 1934.


"Ilustrowana Republika", rok 1934.

"Głos Poranny", rok 1935.


"Łódź w Ilustracji", dodatek niedzielny "Kuriera Łódzkiego", rok 1935.


"Łódź w Ilustracji", dodatek niedzielny "Kuriera Łódzkiego", rok 1936.

"Ilustrowana Republika", rok 1937.

"Głos Poranny", rok 1938.


Tuż przed wojną zaczęły się do niego wprowadzać pierwsze organizacje kombatanckie i niepodległościowe, bo właśnie z myślą o nich powstał. W 1954 roku ruszył wojewódzki, a w 1959 roku Łódzki Dom Kultury (ŁDK), który dziś należy do najaktywniejszych ośrodków kulturalnych w mieście i jest siedzibą wielu organizacji i stowarzyszeń, między innymi Łódzkiego Klubu Kolekcjonera, Stowarzyszenie Plastyków Amatorów, Klub Podróżników, Stowarzyszenie Miłośników Arpegów i Fantastyki, Polski Związek Esperantystów Pola Esperanto-Asocio, Łódzkie Towarzystwo Przyjaciół Książki i wiele innych. To miejsce kilku ważnych imprez cyklicznych, w tym Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i  Łódzkich Spotkań Teatralnych.
W Łódzkim Domu Kultury działają również kina i galerie wystawiennicze.


"Łódź w Ilustracji", dodatek niedzielny "Kuriera Łódzkiego", rok 1938.

KINA:
KINO SZPULKA
Kino Szpulka w Łódzkim Domu Kultury należy do elitarnej Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych oraz Sieci Kin Cyfrowych, które zrzeszają kina oferujące ambitny i wartościowy repertuar filmowy, promujące kino polskie i europejskie o wysokich walorach artystycznych.
Kino Szpulka promuje przede wszystkim filmy europejskie i artystyczne, ale w repertuarze znajdują się również dzieła m.in. amerykańskie. Celem tego miejsca jest prezentacja dzieł dobrych, ciekawych, dość często odważnych, kontrowersyjnych jak również przybliżanie klasyki filmowej, ale także produkcji niezależnych.
Do regularnych wydarzeń należą tematyczne przeglądy filmowe (m.in. kino polskie, klasyka filmowa, monografie filmowe), prezentacje zagranicznych kinematografii (hiszpańskie, francuskie, włoskie, brytyjskie, skandynawskie)

KINO PRZYTULNE (2 piętro, sala 232)
Kino Przytulne rozpoczęło działalność 1 października 2014. Jest kontynuatorem wieloletniego dorobku Kina Kameralnego ŁDK, które istniało do wakacji 2014. Kino należy do elitarnej Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych, zrzeszającej kina prezentujące przede wszystkim niekomercyjny repertuar o wysokich walorach artystycznych.
W programie Kina Przytulnego dominują fabularne filmy nie-amerykańskie (głównie europejskie), a oprócz tego dokumenty, rejestracje koncertów muzycznych i pokazy filmów turystycznych, które od lat cieszą się największą popularnością.
Poza nowościami i premierami, widzowie znajdą tu także obrazy należące do klasyki kina światowego. 
Podstawową zasadą przy układaniu programu jest unikanie filmów, które są prezentowane w multipleksach, a poszukiwanie unikalnych filmowych "perełek", które z różnych powodów warto i trzeba pokazać.
Organizowane są tu także specjalne pokazy na życzenie dla grup zorganizowanych (powyżej 20 widzów), ale także unikalne imprezy okołofilmowe dla widzów, którzy mają nietypowe pomysły na jedynie w swoim rodzaju filmowe wydarzenie.

GALERIE:
GALERIA FF FORUM FOTOGRAFII
Galeria FF (Forum Fotografii) powstała z inicjatywy fotografa, prof. dr hab. Krzysztofa Cichosza w grudniu 1983 roku przy Dzielnicowym Domu Kultury Łódź-Widzew, gdzie działała do czerwca 1989 roku. W grudniu 1989 galeria wznowiła działalność pod patronatem Łódzkiego Domu Kultury, gdzie działa do dziś pod kierownictwem Magdaleny Świątczak. Galeria FF działa nieprzerwanie od 32 lat i jest najdłużej działającą galerią fotograficzną w Polsce i jedną z najstarszych w Europie. Dzięki realizowanemu przez tak długi czas konsekwentnemu programowi zyskała ogromne uznanie w środowisku międzynarodowym i jest umieszczana w najważniejszych światowych informatorach o galeriach.


Galeria FF jest jedyną galerią fotograficzną w Polsce, w której na wystawach prezentowane są prace artystów eksperymentujących z obrazem fotograficznym, i które stanowią reprezentatywną panoramę koncepcji artystycznych z obszaru fotografii poszukującej czy neoawangardowej, zgodnej z awangardową tradycją sztuki w Łodzi. Eksponowane były prace twórców poruszających się na pograniczu fotografii i mediów pokrewnych, powstały obiekty i instalacje fotograficzne oraz pokazy multimedialne. Program galerii ściśle związany jest z aktualną sytuacją kultury i kondycją środowiska artystycznego. Galeria FF, przyjmując za metodę pracy organizowanie wystaw autorskich, monotematycznych lub obrazujących indywidualną ewolucję postawy twórczej, dąży do ukazania współczesnej fotografii jako żywego i ważnego elementu kultury; elementu w równym stopniu opisującego, jak i kształtującego kulturę. Za cel stawia sobie jak najszerszą edukację w zakresie współczesnej fotografii, stąd też program jest adresowany zarówno do osób zaznajomionych ze sztuką współczesną, jak i dla tych, dla których wizyta w Galerii FF jest pierwszym z nią spotkaniem. Przy okazji każdej wystawy prowadzone są prelekcje oraz spotkania z twórcą dla grup zorganizowanych: młodzieży gimnazjalnej i licealnej, studentów szkół artystycznych, młodzieży i dzieci zagrożonych patologią i zrzeszonych w świetlicach środowiskowych oraz emerytów z Uniwersytetu III Wieku.
Od kilkunastu lat prowadzona jest strona internetowa galerii na domenie www.galeriaff.eu, która cieszy się bardzo dużą popularnością wśród osób z całego świata zainteresowanych fotografią.
kurator: Magdalena Świątczak


GALERIA IMAGINARIUM
Jedna z najnowocześniejszych galerii w Polsce, wyremontowana ze środków grantowych, może się poszczycić doskonałym wyposażeniem w sprzęt audiowizualny, co daje możliwość prezentacji prac artystów wykorzystujących najnowsze technologie w sztuce. Oprócz tego jest doskonale przystosowana do ekspozycji dużych obiektów przestrzennych (rzeźby, instalacje) oraz malarstwa wielkoformatowego. Galeria ma charakter otwarty na wszelkie dokonania w sztuce współczesnej i chętnie współpracuje z najważniejszymi festiwalami w Łodzi (Międzynarodowy Festiwal Fotografii, Festiwal Sztuka i Dokumentacja, Light Move Festiwal), organizuje międzynarodowe wystawy zbiorowe, ale także monograficzne ekspozycje indywidualnych twórców.
Za cel stawia sobie jak najszerszą edukację w zakresie sztuki współczesnej, stąd też program jest adresowany zarówno do osób zaznajomionych ze sztuką współczesną, jak i dla tych, dla których wizyta w galerii jest pierwszym z nią spotkaniem. Przy okazji każdej wystawy prowadzone są prelekcje oraz spotkania z twórcą dla grup zorganizowanych. Podczas swojej niemalże pięcioletniej działalności galeria zyskała sobie dobrą renomę w środowisku artystycznym. Zapowiedzi i relacje z wystaw można śledzić na portalu http://www.facebook.com/galeria.imaginarium.


GALERIA NOWA i GALERIA STARA
Galerie mają charakter otwarty i pokazują dokonania twórcze ze wszystkich dziedzin: malarstwa, rzeźby, fotografii, rysunku, grafiki, instalacji i obiektów, a także multimediów. Prezentowane są w nich wystawy historyczne, ale także jest to przestrzeń, w której debiutują najmłodsi artyści (np. laureaci konkursu im. Wł. Strzemińskiego organizowanego przez łódzką Akademię Sztuk Pięknych). Także tutaj mają swoje wystawy artyści z województwa łódzkiego – twórcy sztuki ludowej, których prezentacje są przygotowywane przez Ośrodek Regionalny ŁDK, a także artyści, którzy żyją i tworzą w miastach i powiatach naszego regionu. Obie galerie za cel stawiają sobie jak najszerszą edukację w zakresie sztuki współczesnej, stąd też program jest adresowany zarówno do osób zaznajomionych ze sztuką współczesną, jak i dla tych, dla których wizyta w galerii jest pierwszym z nią spotkaniem.
Przy okazji każdej wystawy prowadzone są prelekcje oraz spotkania z twórcą dla grup zorganizowanych: przedszkolaków, dzieci ze szkół podstawowych, młodzieży gimnazjalnej i licealnej, studentów szkół artystycznych, młodzieży i dzieci zagrożonych patologią i zrzeszonych w świetlicach środowiskowych oraz emerytów z Uniwersytetu III Wieku.

GALERIA KAWIARNIA
Galeria mieści się w nowoczesnym wnętrzu Restauracji-Kawiarni Łódka w ŁDK i mają tutaj miejsce bardziej kameralne prezentacje malarstwa, rysunku, fotografii i grafiki. Autorzy wystaw tu eksponowanych to debiutanci, którzy nie posiadają jeszcze dużego dorobku artystycznego, ale także artyści zrzeszeni w Klubie Plastyka Amatora i uczestnicy zajęć plastycznych w pracowniach ŁDK. Prezentowane są tutaj także wystawy towarzyszące innym wydarzeniom artystycznym, m.in. Międzynarodowemu Festiwalowi Komiksu i Gier, Dniom Gór.


 
W 1997 roku przed budynkiem ŁDK , przy skwerku Związku Strzeleckiego „Strzelec” stanął pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego. Autorem rzeźby jest łódzki artysta Zbigniew Władyka. Pracował nad dziełem blisko pięć lat. Czasami pod pomnikiem odbywały się uroczystości, kładziono kwiaty, ale dla większości łodzian nie było to miejsce znane. Młodzi desko rolkarze wykorzystywali płytę pomnika do swoich ćwiczeń. 


Dopiero w 2006 roku teren wokół ŁDK uporządkowano: położona została kamienna nawierzchnia, zamontowano parkowe oświetlenie, pojawiła się nowa zieleń. Ostatnio, w związku z pracami wokół nowopowstałego dworca - skwer przed budynkiem również zmienił się.


Przed wejściem do ŁDK możemy zobaczyć postać Piotrusia i jego psa – bohaterów popularnego serialu dla dzieci pt.”Zaczarowany ołówek” zrealizowanego w Studio Małych Form Filmowych Se-ma-for w latach 1964-1977. 


Rzeźby powstały w roku 2011 w ramach cyklu „Łódź bajkowa”. Jej autorami są Karol Baraniecki (projekty plastyczne postaci), Magdalena Walczak, Marcin Mielczarek (rzeźba).

Skwer Związku Strzeleckiego „Strzelec” i Łódzki dom Kultury sąsiadują z nowym budynkiem dworca Łódź-Fabryczna i Bramą Miasta. 

Rok 1956, wówczas "Wojewódzki Dom Kultury Związków Zawodowych w Łodzi." 
Fot. E. Więckowski. Pocztówka PTTK.

"Dziennik Łódzki", rok 1981.

ŁÓDZKI DOM KULTURY
ul. Traugutta 18, 90-113 Łódź,
tel. centrala (42) 633-98-00
e-mail: ldk@ldk.lodz.pl

źródła:
Ryszard Bonisławski, Joanna Podolska. Spacerownik łódzki.

Fotografia archiwalna ze strony:
http://lodz.fotopolska.eu/ 
oraz zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.

Fot. Monika Czechowicz

Zobacz jeszcze:

środa, 10 lutego 2016

DAWNY SZPITAL PRZY ULICY KRZEMIENIECKIEJ 5.


W kwietniu 1919 roku powstał w Łodzi oddział Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża, które w 1927 roku zmieniło nazwę na Polski Czerwony Krzyż.  

"Republika", rok 1925.

"Panorama", dodatek niedzielny "Republiki", rok 1929.

W roku 1929 Polski Czerwony Krzyż rozpoczął budowę szpitala przy ulicy Krzemienieckiej (według projektu Kazimierza Milewskiego). 


"Echo", rok 1931.

Do 1932 roku wzniesiony został budynek administracyjny, który został przystosowany na potrzeby szpitala, bo zaprojektowany budynek główny jednak nie powstał. Szpital został powiększony później przez dobudowanie parterowych pawilonów na tyłach budynku głównego.


Przed drugą wojną światową były w nim oddziały internistyczne i chirurgia - później doszła pediatria, a 40 lat temu wprowadziła się dermatologia. Na drugim piętrze był oddział damski, na pierwszym - męski. 
W okresie okupacji hitlerowskiej budynki zajął Niemiecki Czerwony Krzyż. 

"Głos Chłopski", rok 1948.

"Dziennik Łódzki", rok 1947.

Po wojnie szpital powrócił do PCK, uruchomiony ponownie 10 czerwca 1945 roku, dwa lata później, gdy oddział chirurgiczny przeniósł się na ulicę Sterlinga, tu został Oddział Położniczo-Ginekologiczny Szpitala Okręgowego PCK.  Jednak już w 1949 roku szpital został przejęty przez państwo i nosił nazwę Państwowy Szpital Wojewódzki w Łodzi.

Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Łodzi, rok 1953.


Od 1962 roku funkcjonował jako szpital kliniczny Akademii Medycznej nr 5, od 1963 roku jako Miejski Szpital Wenerologiczno-Dermatologiczny. 

"Dziennik Łódzki", rok 1989.

Od roku 2001 został włączony w ramy Centralnego Szpitala Klinicznego Akademii Medycznej (od 2002 roku Uniwersytetu Medycznego). Mieściło się tu Centrum Diagnostyczno-Lecznicze Chorób Skóry - Klinika Dermatologii i Wenerologii,  przeniesione w 2011 roku do struktur Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM-CSW.


Jedyny w mieście szpital leczący choroby skóry nigdy nie był samodzielny. Podlegał większemu "Barlickiemu" i miejskiemu ZOZ-owi. Kiedy w połowie lat 70. ruszyła budowa Centrum Kliniczno-Dydaktycznego, zdecydowano, że Klinika Dermatologii będzie jedną z pierwszych, które zostaną przeniesione do nowego szpitala.
Ostatecznie zdecydowano, że Klinika Dermatologii zamiast do CKD przeprowadzi się do jednego z budynków Szpitala im. WAM przy placu Hallera. Dla dermatologów i ich pacjentów gruntownie wyremontowano niewielki piętrowy budynek na terenie dawnych koszar Wojskowej Akademii Medycznej. Przed laty była w nim izba chorych.
W 2013 roku po ponad dziewięćdziesięciu latach Klinika Dermatologii opuściła mury szpitala przy ulicy Krzemienieckiej, a co z opuszczonym budynkiem?


Po kilkuletnich staraniach w 1997 roku  PCK odzyskał od państwa nieruchomość. Jak dotąd jest to jedyny odzyskany szpital z należących do PCK przez rokiem 1948. PCK miał się porozumieć z firmą Fel-Med, która prowadzi zakład opiekuńczo-leczniczy przy ul. Szpitalnej. To placówka zajmująca się osobami starszymi, niedołężnymi i chorymi. Taką samą działalność Fel-Med miał prowadzić przy ul. Krzemienieckiej.
Budynek jednak nadal czeka na remont i chyba na nowego właściciela lub najemcę…


źródła:
Ryszard Bonisławski, Joanna Podolska. Spacerownik łódzki.
fotopolska.eu.

Przeczytaj jeszcze w baedekerze:

Fot. Monika Czechowicz
Fot. archiwalne pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.