baedeker łódzki: Doktor Maksymilian Kohn

poniedziałek, 28 stycznia 2019

Doktor Maksymilian Kohn

Maksymilian Kohn (Kon, Cohn) urodził się w 1850 roku w Białej. W 1874 roku ukończył studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, specjalizację z zakresu chirurgii i ginekologii odbył u profesora Maurycego Antoniego Madurowicza w Krakowie. Około 1882 roku przybył do Łodzi, gdzie został ordynatorem oddziału chirurgiczno-ginekologicznego i objął stanowisko naczelnego lekarza w tymczasowym szpitalu dla mieszkańców wyznania mojżeszowego, który po przeniesieniu się do nowego gmachu w 1890 roku otrzymał nazwę Żydowski Szpital im. małżonków Izraela i Leony Poznańskich (dawny szpital im. Seweryna Sterlinga przy ulicy także jego imienia).

Szpital Leony i Izraela Poznańskich, u zbiegu dzisiejszej ulicy Północnej i Sterlinga (dawna ulica Targowa).

Przeczytaj w baedekerze:

Łódzki Żydowski Szpital Izraela i Leony małżonków Poznańskich. (baedekerlodz.blogspot.com)

W nowym miejscu zatrudnienia Kohn utrzymał nadal dotychczasowe stanowisko, zaś członkiem zarządu szpitala pozostał do końca życia.

"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1913.

W uznaniu jego zasług jako organizatora i klinicysty nazwano diagnostyczny gabinet rentgenowski, założony w szpitalu Poznańskich na początku XX wieku, imieniem Maksymiliana Kohna.

"Nowy Kurier Łódzki", rok 1916.

W 1884 roku, dzięki inicjatywie Kohna powstało w Łodzi bezpłatne przyszpitalne ambulatorium dla dochodzących chorych.

"Czasopismo Lekarskie", rok 1899.

Kohn był współorganizatorem Towarzystwa Doraźnej Pomocy Lekarskiej i Stacji Pogotowia Ratunkowego (w 1899 roku), członkiem jej pierwszego zarządu i do 1920 roku jej inspektorem.

Informator m. Łodzi, rok 1919.

Księga pamiątkowa 25-lecia pracy Pogotowia Ratunkowego w Łodzi, rok 1927.

Maksymilian Kohn był współzałożycielem Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Dobroczynności (1899), Towarzystwa Lekarskiego w Łodzi (1885), później jego członkiem honorowym, prezesem Kasy Wzajemnej Pomocy Lekarskiej (1900), pierwszym po odzyskaniu niepodległości prezesem Łódzkiego Towarzystwa Ginekologicznego.
W 1902 roku Kohn został członkiem komisji powołanej przez Łódzkie Żydowskie Towarzystwo Dobroczynności do opracowania projektu budowy zakładu leczniczego dla umysłowo chorych. Wchodził w skład zarządu łódzkiego Komitetu Towarzystwa Komitetu Towarzystwa Kolonizacyjnego w Petersburgu, Biura informacyjnego dla emigrantów Żydów (w 1910 roku).

"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1913.

Informator m. Łodzi, rok 1919.

Wraz z braćmi Mikołajem i Michałem był współwłaścicielem domu przy ulicy Dzielnej 28 (dziś ulica Gabriela Narutowicza) w Łodzi.

"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1913.

"Republika", rok 1924.

Zmarł 25 lutego 1924 roku w Łodzi.

"Republika", rok 1924.

Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Brackiej.

Grób rodziny Kohnów, potrójna korona w zmodernizowanej formie - symbol doskonałości (w tle widoczny grobowiec dr. Seweryna Sterlinga).

"Republika", rok 1924.

Kohn był żonaty z Klotyldą z Lichtenfeldów (zmarła w 1882 roku), a po jej śmierci z Anną Kohn. Z pierwszego małżeństwa miał syna Stanisława (również lekarza) i córkę Zofię, żonę Zdzisława Prechnera, zaś z drugiego małżeństwa - synów Bolesława i Stefana oraz córkę Janinę.

"Nowy Kurier Łódzki", rok 1911.

"Rozwój", rok 1912.

Źródła:
Jan Fijałek, Janusz Indulski. Opieka zdrowotna w Łodzi.
Danuta i Lech Muszyńscy. Cmentarz Żydowski w Łodzi.
Włodzimierz Małek. Zabytkowy Cmentarz Żydowski w Łodzi.
Andrzej Kempa, Marek Szukalak. Żydzi dawnej Łodzi. Słownik biograficzny. Tom I.