REZERWAT POLESIE KONSTANTYNOWSKIE

Ścisły rezerwat przyrody „Polesie Konstantynowskie” stanowi relikt dawnej puszczy łódzkiej.

Rezerwat (o charakterze leśnym) został utworzony z inicjatywy Towarzystwa Przyrodniczego im. Stanisława Staszica, uchwałą Magistratu Miasta Łodzi z dnia 23 maja 1930 roku. Ponownie uznany za obiekt chroniony w roku 1954. Jest to pierwszy tego typu obiekt utworzony w granicach miasta, należy również do najstarszych rezerwatów w Polsce.

"Głos Poranny", sierpień 1939 roku.

Stworzono go z myślą o ocaleniu fragmentu dawnego Lasu Miejskiego miasta Łodzi, który po I wojnie światowej przekształcono w park miejski (obecnie park im. J. Piłsudskiego). Twórcy rezerwatu chcieli w ten sposób ocalić resztki naturalnego ekosystemu leśnego oraz pozostawić go dla celów naukowo-dydaktycznych.

Przedmiotem ochrony jest fragment lasu o cechach naturalnych, obejmujący resztki bagiennego lasu olszowego.

Las jest zróżnicowany, dzieli się na trzy zespoły w zależności od podłoża: grąd, łęg jesionowo-olszowy i ols. Głównym składnikiem drzewostanu jest olsza czarna w wieku 80-100 lat. Rosną tu także inne drzewa leśne: grab, dąb szypułkowy, lipa drobnolistna, klon zwyczajny, jawor, wiąz polny, czeremcha i brzoza brodawkowata. W przeszłości rosły tu także jodły i świerki. 

Runo jest bujne i wielogatunkowe, w skład podszycia wchodzi: trzmielina pospolita, bez czarny, bez koralowy, kruszyna, czeremcha, leszczyna. Występują też licznie: kopytnik pospolity, bluszcz pospolity, zawilec gajowy, gwiazdnica gajowa, jaskier kosmaty.

W rezerwacie żyje wiele gatunków ptaków, drobnych ssaków i owadów, występują też liczne grzyby.

Rezerwat znajduje się w południowej części kompleksu parkowego – od zachodu niemal sąsiaduje z łódzkim ZOO, granicę południową stanowi ruchliwa ulica Krzemieniecka i osiedle mieszkaniowe Karolew, na wschód od rezerwatu znajduje się Dom Opieki Społecznej oraz ogromna hala widowiskowa – Atlas Arena, zaś na północ – Aquapark Fala. Taka lokalizacja obiektu sprawia, że teren jest narażony na silną antropopresję i związane z nią zmiany w jego środowisku. Ze względu na specyficzny, podatny na zaburzenia ekosystem, wstęp do rezerwatu jest zabroniony. Tylko raz w roku z okazji Światowego Dnia Środowiska, za zgodą wojewódzkiego konserwatora przyrody, wolontariusze mogą wejść na jego obszar, by wyzbierać śmieci.

W lesie panuje specyficzny mikroklimat, a poruszanie się utrudniają powalone drzewa, wszechobecna wilgoć, półmrok, podszyt z kolczastych roślin i zapadająca się ściółka.

Największą ciekawostką przyrodniczą rezerwatu jest bluszcz zwyczajny, który oplata drzewa - czasem do wysokości 20 m. W rezerwacie znajdują się cztery pomniki przyrody: dąb szypułkowy o obwodzie 500 cm oraz trzy olsze czarne o obwodach 150, 130 i 135 cm.

Powierzchnia rezerwatu wynosi 9,8 ha i jest to pierwszy w świecie rezerwat przyrody utworzony wewnątrz dużego miasta.

Choć wejście na teren rezerwatu „Polesie Konstantynowskie” jest bezwzględnie zakazane, idąc wzdłuż parkanu można zajrzeć do środka i zobaczyć bluszcze okalające potężne drzewa.

źródła:

Józef Krzysztof Kurowski; współpr. Hieronim Andrzejewski, Ewa Filipiak. Rezerwaty regionu łódzkiego.

Ryszard Bonisławski, Joanna Podolska. Spacerownik łódzki.

http://pl.cit.lodz.pl/

Fot. Monika Czechowicz

Ryciny pochodzą ze strony:

PLANTS FOR A FUTURE (http://www.pfaf.org/)