"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1913.
Przędzalnia zatrudniała 150 robotników, którzy produkowali przędzę wigoniową oraz przędzę pończoszniczą i trykotażową z bawełny i wełny. 35 procent produkcji sprzedawano w Cesarstwie Rosyjskim poprzez biura w Moskwie i Petersburgu.
Firma miała charakter cichej spółki z kapitałem zakładowym 300 tysięcy rubli. Wspólnikiem Domanowicza był kierownik techniczny fabryki Artur Gilles.
Przed 1914 rokiem Artur Gilles występuje jako właściciel fabryki.
Kalendarz Informator, rok 1922.
Księga Adresowa m. Łodzi i województwa łódzkiego. 1937-1939.
W latach okupacji hitlerowskiej w murach fabryki utworzono wytwórnię obuwia.
Po wojnie i przejęciu zakładu przez państwo utrzymano ten typ produkcji. Początkowo była tu Łódzka Fabryka Obuwia, a od 1955 roku Łódzkie Zakłady Wyrobów Rymarskich.
Ostatnio budynek fabryczny był wykorzystywany przez Uniwersytet Łódzki, obecnie jest przeznaczony do rozbiórki.
źródła:
Jacek Kusiński, Ryszard Bonisławski, Maciej Janik. Księga fabryk Łodzi.
Fot. archiwalne pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Fot. współczesne Monika Czechowicz