piątek, 4 października 2013

ŁÓDŹ. FABRYKA WYROBÓW ŻELAZNYCH KAZIMIERZA ŻUKOWSKIEGO.


Trzy place przy obecnej ulicy Legionów kupił w 1895 roku Kazimierz Żukowski. Pochodził on z rodziny ziemiańskiej, zamieszkałej w powiecie inowrocławskim. Swój pierwszy łódzki zakład ślusarski otworzył w 1884 roku, w domu przy ulicy Kopernika 23. Kolejną siedzibą niewielkiego przedsiębiorstwa była ulica Rewolucji 1905 roku nr 19.



Na kupionych placach zbudował ślusarnię, w której produkowano żelazne balkony, bramy, okna i schody, oraz fabrykę gilz i szpulek papierowych, a także dom dla siebie.


"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1900.




Zaciągnięte kredyty i pożyczki spowodowały, że w 1897 roku Żukowski został uznany przez sąd w Piotrkowie za niewypłacalnego. Uniknął wówczas aresztu, lecz na pewien czas opieczętowano jego majątek. W roku 1907 odbyła się licytacja nieruchomości. Na przetargu publicznym kupił ją Jerzy Olszowski.



Żukowski nadal wynajmował tu jedną salę, w której prowadził warsztat ślusarski, przeniesiony w 1911 roku na ulicę Żeligowskiego 8, dawniej ulica Leszno.


W 1919 roku nieruchomość przy Legionów została podzielona i oznaczona oddzielnymi numerami 100 i 102. Pod pierwszym znajdowała się szarpalnia i przędzalnia Mozesa 
Arona Schönrocka. Podczas okupacji działała tutaj fabryka pasów transmisyjnych Wiktora Eckhartdta. Po II wojnie światowej przejęta została na własność Państwa, a gospodarzem obiektu stały się Polskie Zakłady Pasów, Artykułów Technicznych i Rymarskich Fabryka nr 2. Dziś pozostał tu tylko dom frontowy.


Pod numerem 102, w budynku byłej ślusarni, w okresie międzywojennym znajdowało się niewielkie przedsiębiorstwo włókiennicze Samuela Hersza Winograda (Winogradowa). Po upaństwowieniu swoją siedzibę miał tu oddział Zakładów Przemysłu Wełnianego im. Wiosny Ludów.

źródło:
Maciej Janik. Księga fabryk Łodzi.

Fot. Monika Czechowicz