piątek, 20 maja 2016

Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – Kościół Artystów.



W 1908 roku przy ulicy Podleśnej 22 (dziś Skłodowskiej-Curie) stanęła świątynia mariawitów pod wezwaniem Przenajświętszego Sakramentu. Kościół wybudowano w rekordowym tempie, bo… zaledwie w ciągu 22 dni! (pomiędzy 8 listopada 1907 roku, kiedy położono kamień węgielny, a 1 grudnia tegoż roku, kiedy oddano świątynię do użytku).
Oczywiście prace wykończeniowe trwały jeszcze w 1909 roku.

Kościół mariawitów pw. Przenajświętszego Sakramentu. 
Fot. ze zbiorów Parafii Starokatolickiej Mariawitów.


Obiekt neogotycki nawiązywał swą architekturą do niezwykle wówczas popularnego na ziemiach polskich stylu zwanego „gotykiem wiślano-bałtyckim”.


Dominującym elementem jest smukła wieża z hełmem iglicowym.
Wnętrze świątyni podzielono na trzy nawy rzędami kolumno głowicach korynckich. Nawy boczne przykryte są płaskim stropem, zaś nawę główną podwyższono i nakryto drewnianym, kolebkowym sklepieniem. Prezbiterium po bokach posiada aneksy z umieszczonymi na piętrach salkami, do których wiodą schody znajdujące się za prezbiterium.


W 1926 roku miejscowy duszpasterz mariawicki ks. Edward Marks wraz ze wspólnotą przeszli do Kościoła rzymskokatolickiego. Zmieniono wówczas wezwanie świątyni na Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i oddano do administrowania ojcom jezuitom, jako kościół filialny parafii Matki Boskiej Zwycięskiej.


W czasie II wojny światowej (w latach 1940-1945) kościół ponownie był administrowany przez mariawitów, a po zakończeniu okupacji hitlerowskiej po raz drugi przejęty został przez jezuitów.
Strona parafii:


Od początku lat 90. ubiegłego stulecia w kościele duszpasterstwo prowadzi duchowieństwo diecezjalne, a od 1993 roku kieruje nim ks. Waldemar Sondka.
Obecnie jest to kościół rektoralny, przy którym funkcjonuje Duszpasterstwo Środowisk Twórczych. Oficjalna strona: 

Świątynia jest nazywana kościołem artystów. Nie bez przyczyny, bowiem funkcjonuje tam galeria, organizowane są koncerty i spektakle teatralne. Niedzielne msze św. skupiają twórców, którzy czynnie uczestniczą w liturgii – aktorzy, śpiewacy, muzycy ozdabiają nabożeństwa swoją twórczością. 


Największym wydarzeniem jest coroczny Festiwal Kultury Chrześcijańskiej.


Przy świątyni ma siedzibę teatr Logos oraz Europejskie Centrum Kultury (strona: TUTAJ). Jest to miejsce spotkań środowisk twórczych, naukowych i intelektualnych.
Strona teatru: TUTAJ.

 

Teatr Logos zaczął działać w 1987 roku z inicjatywy ks. Waldemara Sondki. Do tej pory przygotował wiele spektakli premierowych i zagrał między innymi takie przedstawienia jak „Przypowieść”, „Dekalog”, „oratorium Oświęcimskie”, „Mały Książę”.


Innym przykładem budowli sakralnej zbudowanej w stylu „gotyku wiślano-bałtyckiego” jest Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy placu Kościelnym. Przeczytaj: 

Przeczytaj jeszcze:

Fot. Monika Czechowicz

źródła:
Marek Budziarek. Świątynie Łodzi.
Ryszard Bonisławski, Joanna Podolska. Spacerownik łódzki.

BAEDEKER POLECA:
Marek Budziarek. Świątynie Łodzi.

Łódź – ziemia obiecana wielu narodów stała się istnym tyglem wyznaniowym. Do obecnych tu przez wieki katolików i żydów dołączyli w XIX wieku m.in. luteranie, prawosławni, mariawici, baptyści. Przez kolejne dekady łódzka mozaika wyznaniowa stawała się coraz bogatsza. Przed II wojną światową trzy największe wyznania – katolicy, żydzi, protestanci – posiadały po kilkaset tysięcy wiernych. Obecnie ponad 90% ludności miasta stanowią katolicy. W książce Marka Budziarka zostały zaprezentowane świątynie i domy modlitw, należące do większości wyznań działających w granicach administracyjnych dzisiejszej Łodzi. Autor wspomina także o nieistniejących obiektach, prezentuje krótko ich historię. Opis świątyń każdego wyznania został poprzedzony informacją o danej wspólnocie.