Leśny
rezerwat przyrody w Parku Krajobrazowym Wzniesień Łódzkich,
położony na terenie leśnictwa Janinów.
Rezerwat
został ustanowiony w 2000 roku i zajmuje powierzchnię 41,66 ha.
Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i
dydaktycznych fragmentu lasu
bukowego z
kompleksem erozyjnych parowów,
charakterystycznych dla strefy krawędziowej Wzniesień
Łódzkich.
Obejmuje
część największego w Polsce środkowej lasu bukowego (buczyna
kwaśna) i
chroni system parowów powstałych w wyniku erozji
spowodowanej
działalnością rolniczą. Erozja dawnych ziem uprawnych przez wody
opadowe cały czas postępuje w kierunku z północy (z części
wyższej rezerwatu) na południe. Łączna długość parowów to
około 2,5 kilometra, a ich głębokość dochodzi do 8 metrów. Na
dnie parowów znajduje się kilka głazów
narzutowych o
obwodzie ponad 4 metrów.
Z
ciekawszych roślin występuje tu m.in. kruszczyk
szerokolistny, lilia złotogłów, paprotka zwyczajna.
Według
obowiązującego planu
ochrony ustanowionego
w 2011 roku, obszar rezerwatu objęty jest ochroną
czynną.
Ochrona
czynna – to sposób ochrony przyrody stosowany na całości lub
części rezerwatu
przyrody lub parku narodowego,
dopuszczający wykonywanie w razie potrzeby zabiegów ochronnych,
ingerujących w naturalne procesy.
Ochrona czynna zazwyczaj ma na celu utrzymanie stanu środowiska takiego, jaki był w momencie obejmowania terenu ochroną albo uzyskanie określonego przez plan ochrony stanu przyrody. Może wymagać działań konserwatorskich stałych lub okresowych, ale zawsze stosowana jest tylko gdy wymaga tego sytuacja. Przykładowo, jeśli rezerwat powstał dla ochrony jakiejś rośliny, a na terenie jej występowania pojawiły się pospolite, ekspansywne rośliny uniemożliwiające jej rozwój i zmniejszające jej populację, owych przybyszów można usuwać. Takie działania muszą mieć naukowe uzasadnienie – na terenie poddanym ochronie czynnej nie należy wykonywać żadnych działań bez wyraźnej potrzeby.
Rezerwat położony jest na terenie obszaru siedliskowego sieci Natura 2000 „Buczyna Janinowska”.
Źródła:
🌳 Rezerwat przyrody Parowy Janinowskie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska.
🌳 Formy ochrony przyrody. [w:] Park Krajobrazowy Wzniesień Łódzkich. Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego.
🌳 Rezerwat Parowy Janinowskie. Nadleśnictwo Brzeziny – Lasy Państwowe.
🌳 Zarządzenie Nr 25/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Parowy Janinowskie”. [w:] Dz. Urz. Województwa Łódzkiego Nr 103, poz. 866. 2011-04-14.
🌳Rezerwat przyrody Parowy Janinowskie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Fot. Monika Czechowicz
Ochrona czynna zazwyczaj ma na celu utrzymanie stanu środowiska takiego, jaki był w momencie obejmowania terenu ochroną albo uzyskanie określonego przez plan ochrony stanu przyrody. Może wymagać działań konserwatorskich stałych lub okresowych, ale zawsze stosowana jest tylko gdy wymaga tego sytuacja. Przykładowo, jeśli rezerwat powstał dla ochrony jakiejś rośliny, a na terenie jej występowania pojawiły się pospolite, ekspansywne rośliny uniemożliwiające jej rozwój i zmniejszające jej populację, owych przybyszów można usuwać. Takie działania muszą mieć naukowe uzasadnienie – na terenie poddanym ochronie czynnej nie należy wykonywać żadnych działań bez wyraźnej potrzeby.
Rezerwat położony jest na terenie obszaru siedliskowego sieci Natura 2000 „Buczyna Janinowska”.
Źródła:
🌳 Rezerwat przyrody Parowy Janinowskie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska.
🌳 Formy ochrony przyrody. [w:] Park Krajobrazowy Wzniesień Łódzkich. Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego.
🌳 Rezerwat Parowy Janinowskie. Nadleśnictwo Brzeziny – Lasy Państwowe.
🌳 Zarządzenie Nr 25/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Parowy Janinowskie”. [w:] Dz. Urz. Województwa Łódzkiego Nr 103, poz. 866. 2011-04-14.
🌳Rezerwat przyrody Parowy Janinowskie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Fot. Monika Czechowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz