... gdy święty Andrzej ze śniegiem przybierzy, sto dni śnieg na polu leży ⛄
"Rozwój", rok 1912.
"Rozwój", rok 1912.
"Rozwój", rok 1912.
Andrzejki
– wieczór wróżb
odprawianych
w nocy z 29
na 30 listopada, w wigilię świętego Andrzeja, patrona Szkocji,
Grecji i Rosji.
Pierwsza
polska
wzmianka
literacka o nim pojawiła się w 1557 za sprawą Marcina
Bielskiego.
Dzień
ten przypada na końcu lub na początku roku
liturgicznego. Andrzejki
są specjalną okazją do zorganizowania ostatnich hucznych zabaw
przed rozpoczynającym się adwentem.
"Echo", rok 1937.
"Echo", rok 1937.
Niegdyś
wróżby
andrzejkowe
miały charakter wyłącznie matrymonialny i przeznaczone były tylko
dla niezamężnych dziewcząt (męskim odpowiednikiem andrzejek były
katarzynki).
Początkowo andrzejki traktowano bardzo poważnie, a wróżby
odprawiano tylko indywidualnie, w odosobnieniu; w czasach
późniejszych przybrały formę zbiorową, organizowaną w grupach
rówieśniczych panien na wydaniu, zaś współcześnie
przekształciły się w niezobowiązującą zabawę gromadzącą
młodzież obojga płci.
"Dziennik Łódzki", rok 1966.
"Dziennik Łódzki", rok 1967.
Pochodzenie andrzejkowych wróżb matrymonialnych nie jest do końca znane – niektórzy autorzy wskazują na starożytną Grecję, podkreślając podobieństwo źródłosłowu imienia Andrzej (Andreas) i greckich słów aner, andros oznaczających męża, mężczyznę; inni odwołują się do kultu starogermańskiego boga Frejera, dawcy bogactw, bóstwa miłości i płodności.
"Dziennik Popularny", rok 1975.
"Dziennik Popularny", rok 1976.
Niektóre andrzejkowe wróżby i zabiegi magiczne
Indywidualne:
-
Dziewczyny wysiewały w garnkach lub na skrawku pola ziarna lnu i konopi, które zagrabiano męskimi spodniami, w nadziei, że sprowadzi to do domu kandydata na męża (Kresy Wschodnie).
-
Jeśli dziewczyna pościła przez cały dzień i modliła się do świętego Andrzeja, to we śnie mógł ukazać się jej przyszły ukochany (powszechne).
-
Jeśli ucięta przez pannę w dniu świętego Andrzeja gałązka wiśni lub czereśni zakwitła w wigilię Bożego Narodzenia, dziewczyna mogła liczyć na rychłe pójście za mąż (powszechne).
Zbiorowe:
- Cień rzucany przez figurę odlaną z wosku
-
Losowanie przedmiotów o symbolicznym znaczeniu, np. listek oznaczał staropanieństwo, obrączka lub wstążka z czepka – bliski ślub, różaniec – stan zakonny.
-
Wylewanie wosku na zimną wodę (często przez ucho od klucza) i wróżenie z kształtu zastygłej masy lub rzucanego przez nią cienia sylwetki przyszłego wielbiciela, akcesoriów związanych z jego zawodem itp.
-
Ustawianie od ściany do progu jeden za drugim butów zgromadzonych panien: ta, której but pierwszy dotarł do progu, miała jako pierwsza wyjść za mąż.
-
Strona, od której zaszczekał pies, miała być tą, z której nadejdzie przyszły oblubieniec.
-
Dziewczyny dawały psu pieczone pierożki lub kulki z ciasta oznaczające jedną z nich i obserwowały, którą pies zje jako pierwszą.
-
Panny ustawiały się w koło i wpuszczały do środka gąsiora z zawiązanymi oczami; dziewczyna, do której gąsior najpierw podszedł (albo skubnął) – jako pierwsza miała wyjść za mąż (wróżba znana na Kujawach i w Małopolsce)
-
Dziewczyny kładły na ławie placki posmarowane tłuszczem i sprowadzały psa; ta dziewczyna, której placek został najpierw zjedzony, jako pierwsza miała wyjść za mąż (wróżba znana na Mazowszu).
-
Uczestnicy zabawy pisali imiona na dwóch kartkach: imiona dziewczyn na jednej, a chłopców na drugiej. Potem dziewczyna przekłuwała z czystej strony kartkę z imionami chłopców tak, by ich nie widzieć. Dziewczyna miała potem wyjść za mąż za chłopca o imieniu, które przekłuła. Chłopcy natomiast przekłuwali kartkę z imionami dziewczyn (wróżba nowoczesna, znana w całej Polsce) .
-
Wróżenie ze skórki jabłka – panna obiera jabłko tak, by skórka była jak najdłuższa; następnie rzuca ją za plecy przez lewe ramię. Litera, w jaką ułoży się skórka będzie pierwszą literą imienia jej narzeczonego.
Wycinki prasowe pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Andrzejki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz