CMENTARZ WOJSKOWY W ŁODZI

Na północny wschód od centrum miasta znajduje się kompleks siedmiu cmentarzy różnych wyznań - DOŁY. Nazwa pochodzi od wioski, która tu istniała w XIX wieku i wywodzi się z czasów rozwoju miasta Łodzi, skąd wydobywano glinę potrzebną do wyrobu cegły na budowę nowych pałaców, domów i hal fabrycznych. Pozostałe hałdy i wyrobiska ukształtowały teren pagórkowaty, który miasto nie wykorzystało pod budowę domów mieszkalnych przeznaczając go na nową nekropolię łódzką dla różnych wyznań religijnych. Plan nowej nekropolii wykonał inż. Ignacy Stebelski. Pierwszy pogrzeb osób wyznania ewangelicko - augsburskiego odprawiono w 1902 roku.

Cmentarz Wojskowy znajduje się na samym końcu kompleksu cmentarzy i jest pod administracją Parafii Wojskowej p. w. Św. Jerzego w Łodzi. Na cmentarzu wojskowym odbywają się pogrzeby żołnierzy, osób z rodzin wojskowych oraz tych osób, których rodziny posiadają już groby na cmentarzu wojskowym.

"Rozwój", rok 1922.

Przy wejściu na cmentarz znajduje się tablica marmurowa z napisem CMENTARZ WOJSKOWY.

Dalej widzimy małą kaplicę, w której odbywają się obrzędy pogrzebowe za zmarłych oraz są odprawiane Msze św. w czasie pogrzebów. W oknach kaplicy znajdują się ozdobne witraże, które przedstawiają św. patronów wojska: m innymi św. Jerzego, św. Marcina, św. Huberta, św. Longinusa.

Na zewnętrznej stronie kaplicy jest umieszczone logo Ordynariatu Polowego WP z hasłem BÓG - HONOR - OJCZYZNA oraz tablica upamiętniająca bohaterskich lotników polskich którzy zginęli w bitwach nad Łodzią - jednak nie spoczywają na wojskowym cmentarzu. Cmentarz Wojskowy w Łodzi jest o tyle ciekawy, że można tu odnaleźć mogiły i groby żołnierzy od 1933 roku, obrońców naszej Ojczyzny, bohaterów walk w różnych miejscach na świecie, gdzie polski żołnierz walczył o -Wolność Naszą i Waszą- , którzy po powrocie do Ojczyzny złożyli tutaj swoje doczesne szczątki. Obecność szpitala wojskowego w Łodzi sprawiła, że przywożono rannych z różnych miejsc gdzie toczono walki. Wyleczeni wracali do swoich domów a zmarłych często grzebano na cmentarzu wojskowym.

Najstarszą zachowaną mogiłą choć nieco z uszkodzonym pomnikiem jest grób carskiego żołnierza z 1910 roku- oraz groby sprzed 1939 roku. Dalej znajdują się groby legionistów I Brygady Marszałka Józefa Piłsudskiego. Są groby Powstańców Śląskich oraz groby Powstańców Wielkopolskich, w tym kapitana Tadeusza Walczaka - odznaczonego Krzyżem Polonia Restituta. Mogiły żołnierzy walczących w I i II wojnie światowej wśród nich płk Lucjan Kępiński - odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. Można odnaleźć groby obrońców Warszawy z 1939 roku oraz obrońcy Lwowa z 1920 roku Stanisława Pawłowskiego, który następnie bronił tego miasta w 1939 roku. Deportowany na wschód i po zawiązaniu Armii gen. Andersa przeszedł szlak bojowy walcząc miedzy innymi pod Monte Cassino.

Na cmentarzu możesz odnaleźć również grób najmłodszego uczestnika obrony Westerplatte ppor. Ryszarda Duzika. Historycznymi mogiłami są groby Powstańców Warszawy oraz symboliczny grób harcerza uczestnika powstania Mirosława Walczaka. Wiele grobów to żołnierskie mogiły odznaczonych Krzyżem Virtuti Militari oraz groby żołnierzy, którzy brali udział w bitwie pod Monte Cassino. Świadectwem udziału polskich żołnierzy na różnych frontach II wojny światowej są groby polskich żołnierzy Sił Zbrojnych na Zachodzie wśród nich grób chor. Bolesława Michalak - pilota RAF- u z Dywizjonu 304, jak również żołnierzy - mjr Tadeusza Żukowskiego i Stanisława Leszczyńskiego - z 1 Polskiej Samodzielnej Brygady Spadochronowej gen. Sosabowskiego, uczestników bitwy pod Arnhem, symboliczny grób Szymona Sobienia walczącego pod Tobrukiem a pochowanego w Nowej Zelandii., chor. Henryka Robaszkiewicza - ułana 21 Pułku Ułanów Podolskich, uczestnika kampanii francuskiej w 1940 roku. Można odnaleźć groby żołnierzy Armii Krajowej .

Ponad 20 grobów to uczestnicy II wojny światowej wśród nich żołnierze I Dywizji WP im. Tadeusza Kościuszki, którzy brali udział w bitwie pod Lenino jak płk Jan Rudnicki czy chor. Janina Niedzielska, która przeszła szlak bojowy od Lenino do Berlina, jest grób -kleberczyka- kpt. Tadeusza Masłowskiego, Syna Pułku Jana Tabora - kościuszkowca- oraz chor. Wandy Tryścień z batalionu Emilii Plater. Przy głównej alei znajduje się kwatera zbiorowych mogił żołnierzy poległych w czasie II wojny światowej w różnych bitwach w okolicach Łodzi. Są wśród nich żołnierze różnej rangi i stopni ale najwięcej jest bezimiennych.

Wśród grobów żołnierskich można znaleźć groby byłych więźniów obozów koncentracyjnych z Oświęcimia, Buchenwaldu, Gusen - Mathausen, Sachsenhausen, Radogoszcza oraz symboliczne groby zamordowanych w Katyniu, Starobielsku oraz w łagrach na Syberii. Groby pomordowanych przez UB i SB są nieujawnione. Jest grób sapera poległego w latach 70 podczas rozminowania kraju i pomnik poświęcony saperom.
Na Cmentarzu Wojskowym w Łodzi również znajduje się wiele grobów z trudnych lat powojennych 1946 - 1959.

Cmentarz wojskowy Łódź - Doły jest cmentarzem czynnym, na którym odbywają się pogrzeby osób uprawnionych: należących do parafii wojskowej w łodzi p.w. św. Jerzego jak również innych wyznań - żołnierzy w służbie, byłych żołnierzy, pracowników cywilnych WP oraz ich rodzin.

Prawo do otrzymania nowego miejsca do pochówku przysługuje osobom uprawnionym i ich współmałżonkom a dysponowanie miejscem użytym podlega przepisom ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych.
Wszelkie czynności formalne i zgody dotyczące pochówku oraz przyznania nowego miejsca na cmentarzu załatwiane są w kancelarii cmentarza a nie u dowódcy garnizonu.

Zgodę na wyznaczenie kompanii honorowej do asysty przy pogrzebie wydaje dowódca garnizonu w Łodzi ul. 6 sierpnia 104 tel.; (42) 750 44 00.

Cmentarz wojskowy św. Jerzego:

91-726 Łódź, Wojska Polskiego 149.

Godziny otwarcia

Pon - Pt 9:00 - 14:30

tekst: oficjalna strona cmentarza:  http://www.cmentarzwojskowy.pl/

Fot. archiwalna ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.

Fot: Monika Czechowicz

Koncert Stinga w Łodzi

 

Brytyjski muzyk Sting wystąpił wczoraj wieczorem w łódzkiej Atlas Arenie. Był to jedyny koncert w Polsce tego artysty. Muzyk przyleciał do Łodzi we wtorek z czeskiej Ostrawy, gdzie wcześniej koncertował.

Jego występ odbył  się w ramach europejskiej trasy "Back to Bass", która promuje wydaną niedawno kolekcję "Sting- Best of 25 Years". Sting prezentuje na tych nagraniach zarówno te utwory, którymi debiutował w 1985 roku, jak i utwory z ostatnio wydawanych płyt. Nie brakuje też najlepszych piosenek The Police.

Po występie w Łodzi kolejny koncert muzyk zaplanował w Krasnodarze w Rosji.

Sting (Gordon Matthew Summer) brytyjski muzyk, kompozytor i wokalista, urodził się 2 października 1951 roku.  Był współzałożycielem, głównym kompozytorem, liderem i gitarzystą legendarnego zespołu The Police. W połowie lat 80-tych  rozpoczął karierę solową, a jego największe przeboje to m.in. "Englishman in New York", "Fragile", "If I Ever Lose My Faith in You", "Fields of Gold" i "Desert Rose".

Artysta wielokrotnie koncertował w Polsce. Ostatni raz w lutym tego roku dwukrotnie wystąpił w Sali Kongresowej w Warszawie.

Fot. Monika Czechowicz

TEATR POWSZECHNY W ŁODZI

Scena przy ulicy Legionów (niegdyś 11 Listopada) zaczęła działać pod szyldem Teatr Powszechny w maju 1945 roku. Swoją działalność zainaugurowała premierą sztuki Wsiewołoda Iwanowa Partyzant w reżyserii Kazimierza Wilamowskiego. Od lipca 1945 roku scena zmieniła nazwę na Teatr Powszechny TUR, czyli Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego. Jednak nie utrzymała długo swojej samodzielności i od września tego samego roku Powszechny działał jak druga scena Teatru Wojska Polskiego przy ul. Cegielnianej. Usamodzielnił się dopiero w sezonie 1948/49 pod dyrekcją Karola Adwentowicza.

Adwentowicz reżyserował i grał w Powszechnym. Wystąpił m.in. jako Dyrektor w DWÓCH TEATRACH Jerzego Szaniawskiego i Profesor Sonnenbruch w NIEMCACH Leona Kruczkowskiego (1950) - oba spektakle reżyserowała Irena Grywińska.

W latach 1951-1957 dyrektorem naczelnym i artystycznym teatru była znana aktorka Jadwiga Chojnacka, m.in. tytułowa Pani Dulska w reżyserowanym przez siebie spektaklu do dramatu Gabrieli Zapolskiej (1955), Eurydyka w ANTYGONIE Jeana Anouilha w reżyserii Eugeniusza Stawowskiego (1957), Królowa Matka w BOLESŁAWIE ŚMIAŁYM,  SKAŁCE Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Emila Chaberskiego (1958). Chojnacka poświęcała wiele uwagi młodym aktorom pracującym wówczas w Powszechnym, był wśród nich m.in. Leon Niemczyk.  Zwracała również uwagę na rozwój filialnej sceny Powszechnego - Teatr Młodego Widza.

W latach 1957-1959 Powszechnym kierował reżyser Zbigniew Koczanowicz, potem dyrektorem artystycznym był reżyser i aktor Roman Sykała (1959-1963). Wystawiano wówczas m.in. tekst Daria Fo ARCHANIOŁOWIE NIE GRAJĄ W BILARD, satyrę na biurokrację w stylu komedii dell'arte w reżyserii Sykały (1960). Teatr nawiązywał do robotniczej tradycji grając KWIATY ŁÓDZKIE Barbary Sowińskiej w reżyserii Sykały - przedstawienie o losach łódzkiej rodziny proletariackiej z czasów międzywojnia (1962). Wśród współczesnych autorów polskich pojawił się Zbigniew Nienacki, którego GOLEMA Sykała pokazał w 1963 roku.

W latach 1976-1981 dyrektorem naczelnym i artystycznym był w Powszechnym popularny aktor Roman Kłosowski. Zaangażował do współpracy znanych filmowców. Sam grał w ich spektaklach - Szwejka w adaptacji powieści Jaroslava Haska w reżyserii Janusza Zaorskiego (1976), a także Mate Bukaricia w PRZEDSTAWIENIU "HAMLETA" WE WSI GŁUCHA DOLNA Iwa Bresana w reżyserii Andrzeja Kondratiuka (1978).
W latach 1991-1995 teatrem kierował Maciej Korwin. Od 1995 roku dyrektorem naczelnym jest Ewa Pilawska.

"Dziennik Popularny", rok 1976.

Powszechny zgodnie ze swoją nazwą stara się prezentować różnorodny repertuar. Pozyskuje do współpracy ciekawych reżyserów: Agnieszka Glińska wystawiała tu w 1997 roku MORALNOŚĆ PANI DULSKIEJ Zapolskiej oraz DAMY I HUZARY Aleksandra Fredry (2000). Waldemar Śmigasiewicz zrealizował FERDYDURKE według Witolda Gombrowicza (2001), OPOWIEŚCI O ZWYCZAJNYM SZALEŃSTWIE Petra Zelenki (2004) i komedię NAPIS Geralda Sibleyras (2006). Od 1994 roku Teatr Powszechny był organizatorem Festiwalu Sztuk Przyjemnych, od 2003 roku impreza funkcjonuje pod nazwą Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych.

Kolejną inicjatywą Powszechnego jest "Teatr Czytany", tworzony z myślą o niewidomych i słabo widzących. Teatr Powszechny należy do grona teatrów o najwyższej frekwencji w Polsce.

Z Teatrem Powszechnym związani byli m.in.: Włodzimierz Adamski, Jadwiga Andrzejewska, Zbigniew Bielski, Aleksander Fogiel, Jolanta Jackowska-Czop, Jerzy Kamas, Włodzimierz Musiał, Leon Niemczyk, Janusz Paluszkiewicz, Włodzimierz Skoczylas, Natalia Szymańska, Bronisław Wrocławski, Zygmunt Zintel.

TEATR POWSZECHNY W ŁODZI:

ul. Legionów 21, 91-069 Łódź
tel. (042) 633 25 39 centrala
NIP: 724 000 46 79
Regon: 000279166
e-mail: teatr@powszechny.pl

SEKRETARIAT

Magdalena Nebelska
tel. (0 42) 632 38 87
fax. (0 42) 636 18 14
e-mail: sekretariat@powszechny.pl

DZIAŁ WSPÓŁPRACY Z WIDZAMI I MEDIAMI

kierownik: Celina Żukowska
czynne:
wtorek-piątek: 9.00-19.00
sobota-niedziela: 13.00-19.00
tel./fax. (0 42) 633 50 36
tel. (0 42) 633 25 39 wew. 314
e-mail: bilety@powszechny.pl

OFICJALNA STRONA TEATRU:

Strona internetowa: www.teatr-powszechny.lodz.pl

Adres e-mail: teatrpowszechny@lodzonline.com

fot.barwne: Monika Czechowicz