baedeker łódzki: DAWNY SZPITAL PRZY ULICY KRZEMIENIECKIEJ 5.

środa, 10 lutego 2016

DAWNY SZPITAL PRZY ULICY KRZEMIENIECKIEJ 5.

W kwietniu 1919 roku powstał w Łodzi oddział Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża, które w 1927 roku zmieniło nazwę na Polski Czerwony Krzyż.

"Republika", rok 1925.

"Panorama", dodatek niedzielny "Republiki", rok 1929.

W roku 1929 Polski Czerwony Krzyż rozpoczął budowę szpitala przy ulicy Krzemienieckiej (według projektu Kazimierza Milewskiego).

"Echo", rok 1931.

Do 1932 roku wzniesiony został budynek administracyjny, który został przystosowany na potrzeby szpitala, bo zaprojektowany budynek główny jednak nie powstał. Szpital został powiększony później przez dobudowanie parterowych pawilonów na tyłach budynku głównego.

Przed drugą wojną światową były w nim oddziały internistyczne i chirurgia - później doszła pediatria, a 40 lat temu wprowadziła się dermatologia. Na drugim piętrze był oddział damski, na pierwszym - męski.

W okresie okupacji hitlerowskiej budynki zajął Niemiecki Czerwony Krzyż.

"Głos Chłopski", rok 1948.

"Dziennik Łódzki", rok 1947.

Po wojnie szpital powrócił do PCK, uruchomiony ponownie 10 czerwca 1945 roku, dwa lata później, gdy oddział chirurgiczny przeniósł się na ulicę Sterlinga, tu został Oddział Położniczo-Ginekologiczny Szpitala Okręgowego PCK. Jednak już w 1949 roku szpital został przejęty przez państwo i nosił nazwę Państwowy Szpital Wojewódzki w Łodzi.

Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Łodzi, rok 1953.

Od 1962 roku funkcjonował jako szpital kliniczny Akademii Medycznej nr 5, od 1963 roku jako Miejski Szpital Wenerologiczno-Dermatologiczny.

"Dziennik Łódzki", rok 1989.

Od roku 2001 został włączony w ramy Centralnego Szpitala Klinicznego Akademii Medycznej (od 2002 roku Uniwersytetu Medycznego). Mieściło się tu Centrum Diagnostyczno-Lecznicze Chorób Skóry - Klinika Dermatologii i Wenerologii, przeniesione w 2011 roku do struktur Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM-CSW.

Jedyny w mieście szpital leczący choroby skóry nigdy nie był samodzielny. Podlegał większemu "Barlickiemu" i miejskiemu ZOZ-owi. Kiedy w połowie lat 70. ruszyła budowa Centrum Kliniczno-Dydaktycznego, zdecydowano, że Klinika Dermatologii będzie jedną z pierwszych, które zostaną przeniesione do nowego szpitala.

Ostatecznie zdecydowano, że Klinika Dermatologii zamiast do CKD przeprowadzi się do jednego z budynków Szpitala im. WAM przy placu Hallera. Dla dermatologów i ich pacjentów gruntownie wyremontowano niewielki piętrowy budynek na terenie dawnych koszar Wojskowej Akademii Medycznej. Przed laty była w nim izba chorych.

W 2013 roku po ponad dziewięćdziesięciu latach Klinika Dermatologii opuściła mury szpitala przy ulicy Krzemienieckiej, a co z opuszczonym budynkiem?

Po kilkuletnich staraniach w 1997 roku PCK odzyskał od państwa nieruchomość. Jak dotąd jest to jedyny odzyskany szpital z należących do PCK przez rokiem 1948. PCK miał się porozumieć z firmą Fel-Med, która prowadzi zakład opiekuńczo-leczniczy przy ul. Szpitalnej. To placówka zajmująca się osobami starszymi, niedołężnymi i chorymi. Taką samą działalność Fel-Med miał prowadzić przy ul. Krzemienieckiej.
Budynek jednak nadal czeka na remont i chyba na nowego właściciela lub najemcę…