Aleksy
Wincenty Rżewski to jeden z najsłynniejszych w historii Łodzi
prezydentów naszego miasta. Jego życiorys przyciąga uwagę nie
tylko z uwagi na liczne zasługi dla modernizacji Łodzi w
odrodzonej, niepodległej Polsce, ale obfituje w liczne przygody i
akty wielkiej odwagi. To
postać wyjątkowa. Był samoukiem, rewolucjonistą, wizjonerem,
prezydentem, notariuszem i pomysłodawcą najważniejszych reform
powojennej Łodzi. Działał
w PPS, uciekł z zesłania na Syberię, potem walczył z Niemcami.
Zaraz po pierwszej wojnie został komisarzem, a później prezydentem
Łodzi. Dzięki niemu Łódź była pierwszym miastem w Polsce, które
wprowadziło obowiązkową edukację. W
ostatnich latach jego postać ponownie ożyła dzięki kilku
projektom jego pamięci. Powstał film „Przebój” (nawiązujący
do pseudonimu Rżewskiego), produkcji TVP, W
Łodzi znajdują się dwa murale dedykowane Aleksemu Rżewskiemu.
Pierwszy
mural z wizerunkiem Aleksego Rżewskiego, pierwszego prezydenta
Łodzi, W 2010 roku odsłonięto na ścianie Szkoły Podstawowej nr
116 przy ul. Ratajskiej w Łodzi. Przy jego realizacji pomagało
Narodowe Centrum Kultury i Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna.
Mural
powstał z okazji Święta Niepodległości. Ma wymiary 3 na 6
metrów, przedstawia Rżewskiego oraz pierwszą założoną przez
niego po pierwszej wojnie szkołę przy ulicy Sterlinga. Przez dwa dni
malowało go dwóch łódzkich grafficiarzy Ntkovca i Sroomdwdo.
W podwórku przy ul. Wólczańskiej 61 pojawił się mural „Rżewski rulez!”. Namalował go absolwent ASP w Łodzi. Niestety, malunek powoli staje się nieczytelny.
Postać
Aleksego Rżewskiego zajmuje w historii Łodzi wyjątkowe miejsce.
Jest chyba najbardziej rozpoznawalnym włodarzem okresu
przedwojennego, który wytyczył główne kierunki rozwoju Łodzi.
Poza tym to postać nietuzinkowa, niezwykle barwna i dynamiczna.
Prawdziwy „Przebój”, a takim właśnie pseudonimem posługiwał
się ten odważny bojowiec.
Kiedy
prezydent miasta nosi przydomek "Przebój", to znak, że
historia jego rządów musi być barwna.
Czym zasłużył sobie na
taki pseudonim? Jakie były rządy Aleksego Rżewskiego?
Portret Aleksego Rżewskiego znajdujący się przed Dużą Salą Obrad Rady Miejskiej w Łodzi, Piotrkowska 104.
Urodził
się 6 lipca 1885 roku w Łodzi, w rodzinie robotniczej, która niegdyś
posiadała młyn we wsi Srebrna pod Łodzią. Rżewski od młodych
lat był członkiem i aktywnym działaczem PPS i jej organizacji
bojowej, aktywnie uczestniczył w rewolucji 1905 roku i podczas tych
wydarzeń został postrzelony w nogę. W 1907 roku został aresztowany
i osadzony w więzieniu w Sieradzu, a rok później wysłany do
najdalszej europejskiej guberni Rosji, skąd zbiegł wiosną 1909 roku.
Po krótkim pobycie w Łodzi udał się na emigrację do Francji,
gdzie zatrudnił się w fabryce wagonów w Luneville, a niedługo
potem wyjechał do Niemiec i pracował w zakładach chemicznych w
Ludwigshafen, gdzie poparzył się kawasem. Po rekonwalescencji
trafił do huty w Mannheim. Pod
koniec 1910 roku wrócił do Łodzi i rozpoczął pracę w zajezdni
Brus, na linii konstantynowskiej jako konduktor, ale miał także
uprawnienia do prowadzenia tramwajów specjalnych. 13 marca 1916
roku, w akcie desperacji i niezbyt jasnych okolicznościach usiłował
popełnić samobójstwo w biurze dyrekcji firmy, co spowodowało
zwolnienie z pracy za „niespokojne usposobienie”.
Zabytkowa zajezdnia na Brusie
Przeczytaj tutaj:
W czasie I
wojny światowej Rżewski aktywnie włączył się do pracy
niepodległościowej, prowadząc w Łodzi werbunek do POW, za co
został aresztowany przez Niemców w grudniu 1917 roku, ale w brawurowy
sposób uciekł po przesłuchaniu, podczas konwoju do więzienia przy
ulicy Długiej, wskakując do przejeżdżającego obok tramwaju.
Po odzyskaniu niepodległości, w grudniu 1918 roku Aleksy Rżewski został powołany na stanowisko Komisarza Ludowego m. Łodzi.
"Straż Polska", rok 1918.
27
marca 1919 roku większością głosów PPS, nowa Rada Narodowa miasta
Łodzi wybrała go na pierwszego w niepodległej Polsce prezydenta
miasta. Funkcję tę sprawował do roku 1923.
Rżewski objął stanowisko włodarza Łodzi w bardzo trudnych
warunkach, ale natychmiast przystąpił do działania. Łódzki
przemysł był kompletnie zrujnowany. Z trudem ruszyły fabryki, ale
udało się stopniowo wznowić produkcję.
Jedną z jego pierwszych i
ważnych decyzji prezydenta Rżewskiego było wprowadzenie w Łodzi
powszechnego obowiązku nauczania, już na kilka miesięcy przed
ustawowymi regulacjami w II RP. Do szkół poszło ponad 50 z 70
tysięcy dzieci i młodzieży, a w ciągu czterech lat urzędowania
doprowadził do wybudowania sześciu szkół, utworzył gimnazjum, szkołę
handlową, seminarium nauczycielskie i przystąpił do organizowania
wieczorowego szkolnictwa dokształcającego. Był to dobry początek
dla edukacyjnych funkcji miasta, w którym wysoki był procent
analfabetyzmu.
Rżewski
podjął też przedwojenne plany budowy infrastruktury miejskiej i
utworzył przy magistracie Wydział Kanalizacji i Wodociągów przy
Zarządzie Miasta, co zapoczątkowało powrót do planów budowy
sieci komunalnej.
Przeczytaj w baedekerze:
Robotnicy kanalizacji i wodociągów w Łodzi. Lata 30. XX wieku.
W maju 1921 roku prezydent Rżewski podjął
próbę, z mocy koncesji, przejęcia miejskiej komunikacji
tramwajowej i po negocjacjach miasto wywalczyło 1/3 udziałów w
Spółce KE, uzyskując wpływ na kształtowanie miejskiej
komunikacji oraz cenę biletów.
Zabytkowa zajezdnia Brus, dawne miejsce pracy Aleksego Rżewskiego.
Na stanowisku prezydenta miasta Rżewski pozostał do 1 lipca 1923 roku.
"Rozwój", rok 1923.
"Republika", rok 1924.
Potem sprawował m.in. funkcję kierownika USC...
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
"Republika", rok 1923.
"Kurier Łódzki", rok 1926.
Od 1 stycznia 1927 roku piastował stanowisko wicewojewody łódzkiego:
"Ilustrowana Republika", rok 1926.
.... następnie starosty powiatu łódzkiego.
Jednodniówka wydana z okazji 10-lecia szkolnictwa powszechnego 1918-1928.
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
Stanowisko starosty Aleksy Rżewski piastował do 1933 roku.
W latach 30. Rżewski prowadził kancelarię notarialną przy Wydziałach
Hipotecznych Sądu Okręgowego w Łodzi, przy ul. Pomorskiej 21 - według postępowań lustracyjnych wzorowo.
Jego stałymi klientami
były spółki Kolej
Elektryczna Łódzka (tramwaje
miejskie), Elektrownia Zgierska i sukcesorzy Lebrechta Müllera S.A.
(przędzalnia i wykończalnia z Rudy Pabianickiej).
"Głos Poranny", rok 1933.
Przeczytaj w baedekerze:
Zasłynął
również jako wielki propagator sportu (był wiceprezesem ŁKS i
promotorem zapasów) oraz ruchu na świeżym powietrzu.
"Hasło Łódzkie", rok 1928.
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
Z jego
inicjatywy zbudowano osiedle Tuszyn-Las, pomyślane jako miasto
ogród. Przez cały czas był niezwykle ruchliwy i aktywny, działał
w wielu stowarzyszeniach i organizacjach, pełniąc dziesiątki
funkcji społecznych.
Inne
funkcje rzeczywiste i honorowe w okresie międzywojennym, które piastował:
- prezes
pierwszego Zarządu „Bratniej Pomocy” Stowarzyszenia Słuchaczy
Wyższej Szkoły Nauk Społecznych i Ekonomicznych w Łodzi
"Łódź w Ilustracji", dodatek niedzielny "Kuriera Łódzkiego", rok 1925.
- przewodniczący
powiatowego komitetu Przysposobienie Wojskowe i Wychowanie Fizyczne,
- prezes Koła Byłych Słuchaczy i Absolwentów Wyższej Szkoły Nauk Społecznych i Ekonomicznych w Łodzi,
- prezes Koła Byłych Słuchaczy i Absolwentów Wyższej Szkoły Nauk Społecznych i Ekonomicznych w Łodzi,
Jednodniówka wydana z okazji 10-lecia szkolnictwa powszechnego 1918-1928.
- współzałożyciel
Towarzystwa Oświatowego „Naprzód”,
- prezes
Związku Okręgowego Straży Pożarnych powiatu łódzkiego,
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
- prezes oddziału łódzkiego Polskiego Czerwonego Krzyża,
- członek Towarzystwa Polsko-Szwedzkiego w Łodzi,
- członek
Zarządu Związku Straży Pożarnych Województwa Łódzkiego,
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".- prezes
Łódzkiego Okręgowego Związku Atletycznego (1936-1939),
- honorowy prezes trzech zrzeszeń łowieckich w powiecie łódzkim, m.in. Regionalnego Kółka Łowieckiego w Tuszynie (1934)
"Dziesięć lat Odrodzonej Polski Niepodległej w życiu powiatu łódzkiego 1918-1928".
- honorowy
obywatel Rudy
Pabianickiej (dziś
w obszarze Łodzi), Tuszyna
(od 1928) i
Aleksandrowa.
Aleksy Rżewski mieszkał
najpierw w Łodzi w willi przy ulicy Zelwerowicza 17. Na początku
lat 30. XX wieku kupił w Zofiówce k. Tuszyna ziemię i wybudował tam
okazały dom, w którym mieszkał do wybuchu II wojny światowej.
Zofiówka to
wieś położona w gminie Tuszyn nad rzeką Dobrzynką. W dwudziestoleciu
międzywojennym była miejscowością letniskową
pobliskiej Łodzi, do której chętnie przybywała elita oficerska
okręgu łódzkiego. Z tamtego czasu pochodzi część zabudowy wsi,
w tym charakterystyczna murowana willa z 1927 roku Aleksego Rżewskiego.
Pierwszą
żoną Rżewskiego była Helena Ryźlak (urodzona 1894 w Teresinie k.
Krośniewic).
Ślub wzięli w Nowem k.
Krośniewic 2
listopada?/ 15 listopada 1911 roku. Byli w separacji od ok. 1912
roku,
a formalny rozwód wzięli ok. 1923 roku. Małżeństwo było
bezdzietne.
Po
raz drugi był żonaty ze Stanisławą (urodzoną 30 kwietnia 1895).
Małżeństwo zostało zawarte 10 lutego 1923 roku. Dziećmi z tego
małżeństwa byli: Aleksy Stanisław (ur. 19 kwietnia 1915),
Zdzisław Władysław (ur. 18 sierpnia 1916), Zbigniew Tadeusz (ur.
11 marca 1920; zginął na Zamojszczyźnie jako ppor. AK) i Mirosława
Halina (ur. 14 lutego 1924, zm. w 2021) po mężu Juliańska.
Aleksy Rżewski miał
brata, Władysława Józefa (ur. 7 stycznia 1894, zm. 1954).
Zaraz
po rozpoczęciu okupacji niemieckiej Łodzi (8 września 1939 roku) wstąpił
do konspiracyjnej Organizacji Orła Białego. Przed 11 listopada 1939
roku Aleksy Rżewski został aresztowany w ramach akcji tzw.
Intelligenzaktion i osadzony w obozie przejściowym w Radogoszczu.
Radogoszcz – męskie „Rozszerzone Więzienie Policyjne” (niem. Erweitertes Polizeigefangnis, Radegast), dzisiaj
mauzoleum i oddział "Radogoszcz", Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi
Przeczytaj w baedekerze:
Po
„wyroku” sądu specjalnego w siedzibie łódzkiego gestapo został
rozstrzelany prawdopodobnie 20 grudnia 1939 roku w Lesie Łagiewnickim.
Miejsce straceń w lesie łagiewnickim
Przeczytaj w baedekerze:
Na
Starym Cmentarzu przy ulicy Ogrodowej Aleksy Rżewski ma symboliczną mogiłę, gdzie składane są przy różnych okazjach kwiaty i płoną
znicze pamięci dla pierwszego prezydenta Łodzi, niezwykłego
bojowca, robotnika, zesłańca, tramwajarza, notariusza, który tak wiele uczynił dla naszego miasta.
"Głos Polski", rok 1923.
Aleksy
Rżewski jest autorem szesnastu książek i wielu artykułów
opublikowanych na łamach pepesowskich dzienników „Łodzianin” i
„Robotnik” i co najmniej kilku wierszo-poematów, m.in. „Idziemy
w bój...”.
Napisał również autobiografię, która miała kilka
wydań, chociaż historycy wskazują w niej fragmenty o charakterze
konfabulacyjnym.
Aleksy
Rżewski był honorowany i upamiętniany już za życia. Według
stanu na 1938 roku posiadał obywatelstwo honorowe podłódzkich
miast Aleksandrowa,
Tuszyna i Rudy Pabianickiej (włączonej
w obszar Łodzi w 1945 roku), w Tuszynie ul. Łaska i w Rudzie
Pabianickiej ul. Rynkowa otrzymały miano „Starosty Aleksego
Rżewskiego”, Rada Gminny gminy Bełdów nadała bibliotece gminnej
imię „Aleksego Rżewskiego”, imieniem Rżewskiego została także
nazwana świetlica w Szkole Rolniczej w Czarnocinie oraz
12-kilometrowy odcinek drogi Cyganka – Babiczki. Od 1939 roku (prawdopodobnie) do 1940 roku oraz od 1945 do 1951 roku imię
Aleksego Rżewskiego nosiła ulica najpierw w Rudzie
Pabianickiej,
a następnie w Łodzi (obecnie ul. Witolda Gombrowicza). Od
24 kwietnia 1996 roku jego imię nosi ulica na Rogach
(dawniej
ks. Józefa Czajkowskiego):
W
2011 roku powstał film dokumentalny Jacka Grudnia „Przebój –
Aleksy Rżewski” oraz teledysk łódzkiej grupy Psychocukier
,
„Gwiazda”.
Film
"Przebój-Aleksy Rżewski" przy pomocy komiksu i muzyki
rockowej przedstawia historię pierwszego prezydenta Łodzi.
(źródło: YouTube.pl)
Film
opowiada
historię pierwszego, po I Wojnie Światowej, prezydenta Łodzi.
Aleksy Rżewski, zdaniem twórców dokumentu, to postać wyjątkowa.
Był samoukiem, rewolucjonistą, wizjonerem, prezydentem, notariuszem
i pomysłodawcą najważniejszych reform powojennej Łodzi. Jego
historia urzeka, uczy pokory i mobilizuje. Postać
Rżewskiego w 45-minutowym dokumencie Grudnia pokazana jest w sposób
nowatorski.
W filmie wykorzystane zostały niekonwencjonalne - jak na dokument o
polityku - środki, takie jak komiks,
muzyka rockowa, którą skomponował łódzki zespół Psychocukier,
czy też sceny inscenizowane.
Psychocukier śpiewa o prezydencie Łodzi.
(źródło: YouTube.pl)
Piosenka
"Gwiazda" pochodzi z filmu dokumentalnego "Przebój
- Aleksy Rżewski" opowiadającego
o życiu jednej z najbarwniejszych postaci włókienniczego miasta,
wielkiego reformatora, społecznika i niepokornego patrioty, który
zginął z ręki hitlerowców w 1939 roku. Przedsięwzięcie ma na
celu spopularyzowanie Rżewskiego, jako wielkiego męża stanu,
którego działalność jest do dziś widoczna w Łodzi na każdym
kroku.
Od
2013 roku był patronem Gimnazjum nr 15 w Łodzi, przy ul. gen. J.
Sowińskiego 50/56, które zostało wygaszone w związku z reformą
systemu edukacji w 2017 roku.
Budynek dawnego Gimnazjum nr 15 im. Aleksego Rżewskiego, dzisiaj Liceum Ogólnokształcące.
Łódzki
oddział Polskiego Czerwonego Krzyża uczcił 8 maja 2015 roku (z
okazji obchodzonego w tym dniu Światowego Dnia Czerwonego Krzyża i
Czerwonego Półksiężyca) w Zgierzu, w Ośrodku Szkoleniowym PCK na
tamtejszym osiedlu „Kurak”, pamięć działaczy, którzy
szczególnie zapisali się w historii tej organizacji i całego
kraju. Z tej okazji posadzono w tamtejszej alei „dębów pamięci”,
kolejne trzy, poświęcone Aleksemu Rżewskiemu, Marii Tarnowskiej i
Kazimierzowi Skarżyńskiemu.
Rżewski
jest
to postać wyjęta niczym z westernu. Najpierw napadał na pociągi,
miał na koncie kowbojskie ucieczki, a później został prezydentem
Łodzi, następnie kształcił się jako notariusz. Kiedy Aleksy
Rżewski został prezydentem, w Łodzi nie było nic. Odbudował
szkolnictwo, wprowadzając powszechne nauczanie, zmniejszył
bezrobocie, wprowadzając prace komunalne, a także ukrócił lichwę.
Może
warto by uhonorować jeszcze dobitniej dokonania człowieka, który z
pewnością należy do Panteonu Wielkich Łodzian.
Źródła:
Paweł Patora. Aleksy Rżewski, Zapomniany bohater.; [w:] „Kocham Łódź” (dod. do „Polska. Dziennik Łódzki”).
Andrzej Dobiech. Aleksy Rżewski – przedwojenny łódzki myśliwy (1885-1939); [w:] „Kultura Łowiecka”, 2009.
Wojciech Źródlak. Nowe fakty o Aleksym Rżewskim. Bohater i celebryta; [w:] „Kronika Miasta Łodzi”, 2016.
Łódź: mural z prezydentem Rżewskim | Dziennik Łódzki (dzienniklodzki.pl)
https://uml.lodz.pl/
Aleksy Rżewski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Psychocukier śpiewa o prezydencie Łodzi - Muzyka - polskieradio.pl
Paweł Patora. Aleksy Rżewski, Zapomniany bohater.; [w:] „Kocham Łódź” (dod. do „Polska. Dziennik Łódzki”).
Andrzej Dobiech. Aleksy Rżewski – przedwojenny łódzki myśliwy (1885-1939); [w:] „Kultura Łowiecka”, 2009.
Wojciech Źródlak. Nowe fakty o Aleksym Rżewskim. Bohater i celebryta; [w:] „Kronika Miasta Łodzi”, 2016.
Łódź: mural z prezydentem Rżewskim | Dziennik Łódzki (dzienniklodzki.pl)
https://uml.lodz.pl/
Aleksy Rżewski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Psychocukier śpiewa o prezydencie Łodzi - Muzyka - polskieradio.pl
"Łodzianin", rok 1938.
Fot.
archiwalne pochodzą ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego,
Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi
oraz
stron:
https://expressilustrowany.pl/
https://uml.lodz.pl/dla-mieszkancow/dziedzictwo-lodzi/
polona
Filmy: YouTube.pl
Przeczytaj jeszcze w baedekerze:
Fot.
współczesne Monika Czechowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz