baedeker łódzki

czwartek, 10 grudnia 2015

Mural "90 lat ZWiK", ulica Wierzbowa 52.

Łodzi przybył kolejny mural, który odnosi się do historii miasta. Przedstawia łódzkich robotników z początku XX wieku. Można go oglądać na ścianie budynku Zakładu Wodociągów i Kanalizacji przy ulicy Wierzbowej 52. Malowidło jest ostatnim akcentem tegorocznych obchodów 90-lecia ZWIK.

25-metrowy fresk powstał w oparciu o archiwalne zdjęcie z 1927 roku wybrane spośród kilkuset archiwalnych fotografii ZWIK. Przedstawia 24 budowniczych kanału przy ulicy Pienistej. Wykonawcy zaprezentowali przedstawicielom ZWIK trzy projekty – malarskie opracowania archiwalnego zdjęcia. Finalnie do realizacji wybrano fotorealistyczny obraz autorstwa Marka Chrzanowskiego.

Zdjęcie z archiwum ZWIK stało się podstawą nowego muralu. (Fot. mat. ZWiK)

Jest to mural przedstawiający łodzian, którzy przyczynili się do budowy łódzkiej kanalizacji. To są nie tylko robotnicy, ale też część kadry inżynierskiej i technicznej, która brała udział w budowie tak znaczącego dla łodzian projektu.

Mural wykonali łódzcy artyści. Pracami zespołu kierował Piotr Chrzanowski - ilustrator i grafik, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Malowaniem zajęli się Piotr Chrzanowski, Marek Chrzanowski i Katarzyna Zielińska. Artystów w pracach techniczno-budowlanych wspierał Wojciech Żyznowski.

Stworzenie muralu zajęło trzyosobowej ekipie około 2 tygodni.

Nowy mural namalowano z okazji obchodów 90-lecia ZWiK. Jest formą upamiętnienia pracy na rzecz miasta pokoleń łódzkich wodociągowców.

Należy przypomnieć, że Łódź na początku XX wieku była jedynym tak dużym europejskim miastem bez wodociągów i kanalizacji.

"Rozwój", rok 1898.

"Ilustrowana Republika", rok 1925.

Robotnicy przy budowie kanalizacji i wodociągów w Łodzi.

"Głos Poranny", rok 1929.

"Rozwój", rok 1931.

"Głos Poranny", rok 1935.

Nowy mural to trzecie malowidło ścienne stworzone z inicjatywy Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Łodzi. U zbiegu ulic Narutowicza i Wierzbowej od 2014 roku oglądać możemy grafikę „Okiem rzuć na Łódź”, która powstała przy okazji pierwszej edycji konkursu fotograficznego zorganizowanego przez ZWiK, a na dziedzińcu pracowników i klientów firmy wita napis „Uśmiechnij się” nawiązujący do mozaiki stworzonej przed laty na zlecenie Stefana Skrzywana (pierwszego szefa łódzkich wodociągów) w dawnej siedzibie przedsiębiorstwa przy ulicy Lindleya.

Przeczytaj jeszcze:

"Uśmiechnij się", czyli... historia łódzkich wodociągów
MUZEUM KANAŁU "DĘTKA"
ŁÓDZKIE MURALE

Fot. Monika Czechowicz

Fot. archiwalne z archiwum ZWiK oraz Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi

MAPA GOOGLE

środa, 9 grudnia 2015

Ulica Legionów.

Fot. Monika Czechowicz

wtorek, 8 grudnia 2015

RZEŹBA "MACIERZYŃSTWO" - RETKINIA.

Rzeźba „Macierzyństwo” (zwana również: „matka z dziećmi” lub „Barbapapa”) znajdująca się u zbiegu przy al. Wyszyńskiego i ulicy Przełajowej – na osiedlu Zagrodniki (osiedle Zagrodniki – w dzielnicy Polesie, stanowiące część większego osiedla Retkinia. Administracyjnie Zagrodniki wchodzą w skład osiedla Karolew-Retkinia Wschód.)

Rzeźbę "Macierzyństwo" zaprojektował Michał Gałkiewicz, który jest również autorem popularnych „Bocianów” (czy „Żurawi”) znajdujących się niedaleko, u zbiegu al. Wyszyńskiego i ulicy Waltera-Janke.

Rzeźbami opiekuje się Spółdzielnia Mieszkaniowa Zagrodniki.

Michał Gałkiewicz – artysta rzeźbiarz, nauczyciel akademicki, aktywny działacz Związku Polskich Artystów Plastyków.

Urodził się w 1932 roku w Zgierzu. W latach 1951-1956 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (dzisiaj Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego). Dyplom uzyskał w 1959 roku. W latach 1974-1980 był komisarzem Łódzkiej Galerii Rzeźby. W latach 1962-1968 wykładał w PWSSP w Łodzi. Od 1987 roku był kierownikiem Pracowni Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Tworzy rzeźby kameralne, monumentalne, architektoniczne, pracuje w drewnie, kamieniu, betonie, ceramice i metalu. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień na wystawach i konkursach ogólnopolskich. Jest autorem kilkunastu wystaw indywidualnych, prezentowanych głównie w Łodzi. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych i plenerach artystycznych w kraju i za granicą. Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych w Warszawie, Łodzi, Kielcach, Madrycie, w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą, m.in. w Niemczech, Francji, Kanadzie.

Michał Gałkiewicz był wykładowcą oraz kierownikiem Pracowni Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Brał udział w wielu wystawach oraz konkursach w kraju i za granicą zdobywając zawsze jedne z pierwszych nagród. Prace pana Michała Gałkiewicza znajdują się w wielu muzeach krajowych i zagranicznych, wykształcił wielu rzeźbiarzy. Był wielokrotnie odznaczany za działalność artystyczną, pedagogiczną i społeczną.

Większość łódzkich rzeźb plenerowych pochodzi z konkursów ogłaszanych przez miasto albo dzielnice.
Szczególny urodzaj tych konkursów przypadł na drugą połowę lat 70., gdy gwałtownie rozbudowywano osiedla Widzew i Retkinia. Wtedy powstały „Bociany” i „Macierzyństwo” na Retkini. Ich autorem jest wieloletni wykładowca łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych prof. Michał Gałkiewicz.

Z tego okresu pochodzi też ośmiometrowa rzeźba „Czółenka”, usytuowana teraz przed wejściem na dworzec Łódź Kaliska. W latach 70. ogłoszono konkurs na rzeźby, które miały stanąć przy nowopowstałej alei Włókniarzy. „Czółenka” umieszczono wtedy w parku Poniatowskiego, a w 1997 roku przeniesiono je na plac przed dworcem. Jej autorem jest Andrzej Jocz.

Jeden z konkursów wygrał też widzewski „Ser”. Był to początek lat 90., kiedy Spółdzielnia Mieszkaniowa „Bawełna” ogłosiła konkurs na rzeźbę, która będzie się wiązała z włókienniczą tradycją miasta i jednocześnie nada charakter blokowisku . Tak powstał kilkumetrowy „Ser”, czyli rzeźba o właściwej nazwie „Dzianina”, również autorstwa Andrzeja Jocza.

Łodzianie, pytani o miejskie pomniki, wymieniają Ławeczkę Tuwima, czy Kufer Reymonta, ale nie wiedzą, że w mieście rozrzuconych jest kilkadziesiąt dzieł sztuki. Ich autorami są cenieni twórcy, m.in. Antoni Starczewski, Henryk Stażewski, Michał Gałkiewicz czy Andrzej Jocz.