Przy
ulicy Łąkowej 11 mieściła się fabryka wyrobów wełnianych Karola Bennicha.
Karol Bennich urodził się 8 kwietnia 1842 roku. Poślubił
Augustynę Dems ( 1848 - 1920 ) z którą miał dzieci: Gustawa, Emila, Karola,
Oskara, Reinharda oraz córkę Emmę żonę Roberta Schweikerta. Synowie po śmierci
ojca prowadzili dalej firmę.
"Łodzianin", rok 1893 (stara numeracja ulicy Piotrkowskiej, dzisiaj Piotrkowska 105).
Przeczytaj TUTAJ
Przeczytaj TUTAJ
Karol Bennich uruchomił w 1865 roku jako 22-letni chłopak, ręczną wytwórnię kortów, chustek wełnianych i serwet przy ulicy Piotrkowskiej 105. Zatrudniał w niej 170 robotników.
W latach 70-tych wybudował jednopiętrowy dom frontowy, w którym mieścił się kantor i skład fabryki. W 1889 roku powstała druga trzypiętrowa oficyna. W 1910 roku na posesji wybudowano stajnię i budynek gospodarczy (fabryka nie przetrwała do dzisiejszych czasów stoi w tym miejscu budynek postawiony w czasie PRL).
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy na rok 1907.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy na rok 1908.
Lodzer Informations und Hause Kalender, 1910.
Mimo że młody przedsiębiorca nie posiadał dużego
kapitału zatrudnienie osiągnęło 170 robotników, a w 1896 roku 250 pracowników, co
związane było z wybudowaniem nowego gmachu. Nowy budynek powstał przy dawnej
ulicy Spacerowej dzisiejszej Kościuszki 49/51. Możliwość ta pojawiła się po
przecięciu działki należącej do Karola Bennicha przez ulicę Spacerową.
Jednodniówka "Dziesięciolecie Stowarzyszenia Urzędników Skarbowych Okręgu Łódzkiego 1918-1928"
Po I wojnie światowej firma podupadła i powierzchnia fabryczna została przeznaczona pod wynajem.
"Dziennik Popularny", rok 1978.
Po II wojnie światowej utworzono tu Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego im. Emilii Plater, później ZPDz "Lido" z tamtego okresu pochodzi mural reklamowy od strony Wólczańskiej. Obecnie ponownie powierzchnia fabryczna jest wynajmowana.
Na
tyłach fabryki przy ulicy Wólczańskiej 68 stał niegdyś drewniany dom w którym
prawdopodobnie niegdyś mieszkał sam fabrykant, obecnie budynek znajduje się w
skansenie przy Białej Fabryce.
Łódzki Park Kultury Miejskiej. Dom Karola Bennicha przeniesiony z ulicy Wólczańskiej
68.
W 1900
roku utworzona została Spółka Akcyjna Manufaktura Wełniana Karol Bennich, z kapitałem 1500 rubli i zatrudnieniem 1200
robotników. Firma osiągała roczne obroty w wysokości 4 mln rubli. W 1905 roku główną produkcję przeniesiono do nowego budynku fabrycznego przy ulicy
Łąkowej 11.
Okazały
budynek stoi w głębi posesji, prostopadle do ulicy. W podwórzu stanęło także
kilka mniejszych zabudowań, w których mieściły się: przędzalnia i tkalnia
wełny, farbiarnia i wykończalnia.
Wskutek
zniszczeń I wojny zakład został postawiony w 1935 roku w stan likwidacji, a jego
pomieszczenia wynajmowano różnym przedsiębiorcom.
Informator Handlowo-Przemysłowy, rok 1914.
W
okresie okupacji hitlerowskiej produkcję włókienniczą zastąpiono produkcją lamp
elektronicznych. Do tej pracy wykorzystywano małoletnich robotników
przymusowych.
Po
1945 roku utworzono tu zakład wyrobów wełnianych im. M. Kasprzaka. Od 1993 roku
budynki dostosowano do celów biurowych, nie zmieniając szczęśliwie ich
zewnętrznego wyglądu.
Przy samej ulicy, przy wjeździe do fabryki stoi piękna willa, która była siedzibą Towarzystwa Akcyjnego Manufaktur Wełnianych Karola Bennicha. Powstała około 1898 roku według
projektu Franciszka Chełmińskiego. Obiekt znajduje się w Gminnej Ewidencji Zabytków (TUTAJ).
Dzisiaj mają
tu siedziby m.in. Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w
Łodzi oraz restauracja „Czarna
Owca”.
Strona restauracji: http://www.czarna-owca.pl/
"Ilustrowana Republika", rok 1927.
Do
rodziny Bennichów należała również secesyjna willa przy ulicy Gdańskiej 89
wybudowana 1903 roku dla Reinhardta Bennicha ( projektu Dawida Lande) oraz
willa przy ulicy Okulickiego-Niedźwiadka 23 wybudowana w 1910 roku.
"Republika", rok 1924.
Secesyjna willa Bennichów przy ulicy Generała Leopolda Okulickiego "Niedźwiadka".
Źródła:
Jacek Kusiński, Ryszard Bonisławski, Maciej Janik. Księga fabryk Łodzi.
Jacek Kusiński, Ryszard Bonisławski, Maciej Janik. Księga fabryk Łodzi.
Polska
Niezwykła http://www.polskaniezwykla.pl
Informator Handlowo-Przemysłowy, rok 1911.
Fot.
archiwalne ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Przeczytaj jeszcze:
Mural reklamowy Zakładów Przemysłu Dziewiarskiego "Lido"
„Pałac Pod Ptasimi Głowami” - dom Reinhardta Bennicha.
MUZEUM WŁÓKIENNICTWA W ŁODZI – SKANSEN ARCHITEKTURY DREWNIANEJ.
Mural reklamowy Zakładów Przemysłu Dziewiarskiego "Lido"
„Pałac Pod Ptasimi Głowami” - dom Reinhardta Bennicha.
MUZEUM WŁÓKIENNICTWA W ŁODZI – SKANSEN ARCHITEKTURY DREWNIANEJ.
Fot.
współczesne Monika Czechowicz
tak z człowiekiem jest że wie albo mało wie ale rzadko nic nie wie!
OdpowiedzUsuńOd wyzwolenia żyłem wśród budynków postawionych z inicjatywy Bennichów, budynków wyróżniających się, nie oszałamiających, ale szalenie interesujących...
Okazało się, że można zorganizować całkiem interesujący spacer śladami Bennicha.
Na swoje wytłumaczenie mam jedno... te nazwisko u mnie w domu nie padało.
Nie mówiło się: "a córka Bennichów..." "młody Bennich..." lub "Ottek był księgowym u Bennicha" - inne nazwiska padały choćby w łańcuszku.
Bardzo dziękuję i niech mi ktoś powie, że Baedeker nie jest niezbędny - Baedeker jest niezbędny i bardzo potrzebny za co Ci dziękuję z serca... pierwszy raz w tym roku <3