Malowidło posłużyło uhonorowaniu zmarłego w wieku 79 lat polskiego dramaturga, pisarza i eseisty, autora m.in. powieści „Z Głowy”, czy dramatu „Antygona w Nowym Jorku”.
Na uroczystym odsłonięciu muralu pojawili się dwaj
przyjaciele Głowackiego – Andrzej Pągowski, który jest
jednocześnie autorem dzieła i Stanisław Tym.
Zdjęcie z odsłonięcia muralu Sławek Maciaszczyk (dziękuję autorowi za udostępnienie).
Zdjęcie z odsłonięcia muralu Sławek Maciaszczyk
Mural
przedstawia portret zmarłego artysty oraz podpis: „i jak
tu żyć bez Głowy?”. Można go podziwiać przy ulicy
Targowej 39.
Janusz
Głowacki / Źródło: Newspix.pl / AFPS/PPC
Janusz Głowacki urodził się 13 września 1938 roku w Poznaniu, ale studia podjął już poza rodzinną Wielkopolską. Studiował aktorstwo na PWST w Warszawie, a także historię i filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim (ukończył polonistykę). Zadebiutował opowiadaniem „Na plaży”, które ukazało się w „Almanachu Młodych”.
W 1964 roku rozpoczął współpracę z warszawskim tygodnikiem „Kultura”. Na przełomie lat 60. i 70. zaczął udzielać się jako scenarzysta: napisał scenariusz do „Polowania na Muchy” Wajdy, jest także współautorem scenariusza do „Rejsu” (napisał go wspólnie z Markiem Piwowskim). Z bardziej współczesnych produkcji – jest autorem scenariusza do filmu Wajdy „Wałęsa. Człowiek z nadziei”.
W 1981 roku – na kilka dni przed ogłoszeniem stanu wojennego – wyjechał na premierę swojej sztuki „Kopciuch” w Londynie. W związku z wprowadzeniem stanu wojennego w kraju zdecydował o pozostaniu za granicą i osiadł w Stanach Zjednoczonych. Od tamtego czasu skupił się bardziej na twórczości dramatopisarskiej. Wtedy powstały sztuki „Polowanie na karaluchy” czy „Antygona w Nowym Jorku”.
Głowacki był laureatem licznych nagród literackich, m.in. American Theatre Critics Association Award, John. S. Guggenheim Award, Hollywood Drama-Logue Critics Award i National Endowment for the Arts.
Fot.
Monika Czechowicz
Fot.
z odsłonięcia muralu Sławek Maciaszczyk
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz