Willa przy ulicy Kilińskiego 243 (dawna Widzewska).
Okres międzywojenny wzbogacił budownictwo rezydencjalne Łodzi wieloma wartościowymi obiektami, aczkolwiek ich liczba jest znacznie mniejsza niż przed 1914 rokiem, a i skala stosunkowo skromna. Nie dziwi to, gdy weźmie się pod uwagę trudną sytuację gospodarczą miasta po pierwszej wojnie światowej, a następnie kryzys światowy 1929 roku, który Łódź mocno odczuła.
Warto jednak zwrócić uwagę na kilka interesujących obiektów z połowy lat dwudziestych, gdy budownictwo w Łodzi odżywało po długoletniej zapaści, prezentujących znamienne dla tego okresu swobodnie traktowane motywy historyzujące z elementami art dèco. Należy do nich willa przy dawnej ulicy Widzewskiej 241/243.
Informator Handlowo-Przemysłowy, rok 1914.
Nieruchomość przy dawnej ulicy Widzewskiej nabył w 1908 roku od Joanny Wolanek przedsiębiorca Jakub (Jakób) Rafał Meissner. Parcela została wówczas wyodrębniona hipotecznie.
"Czas", kalendarz informacyjno-adresowy, rok 1914.
Informator m. Łodzi, rok 1920.
Informator m. Łodzi, rok 1922.
W 1919 roku Meissner przeniósł tu swoją Farbiarnię Zarobkową Wełny, Bawełny i Przędzy - funkcjonującą od 1907 roku przy ulicy Leszno 50 (dzisiaj ulica Marii Skłodowskiej-Curie).
Informator m. Łodzi, rok 1920.
Kilka lat później obok zakładów Meissner wybudował willę. Dokładana data jej powstania nie jest znana, wiadomo, że istniała już w 1929 roku, a zastosowane formy archeologiczne wskazują na okres bliżej połowy dekady.
Podręczny Rejestr Handlowy, rok 1926.
Willa zamieszkana była przez właściciela i jego rodzinę do 1945 roku.
Księga adresowa m. Łodzi, rok 1937-1939.
Willa reprezentuje swobodnie traktowane motywy historyczne połączone z elementami polskiej sztuki dekoracyjnej. Jest to obiekt piętrowy o urozmaiconej bryle, z wysokim dachem; wyodrębnioną ryzalitami część południowo-wschodnią nakrywa wysoki dach namiotowy.
Wejście główne znajduje się w elewacji południowej poprzedzone podestem i schodkami, przesłonięte daszkiem na żeliwnych wspornikach.
W elewacji wschodniej widzimy wieloboczny ryzalit z dużymi oknami na osi, małymi okienkami na bokach, po prawej dołem duże okno prostokątne, a na piętrze okno zamknięte półkoliście z balkonem, w partii północnej znajduje się balkon z dużym oknem zamkniętym arkadowo.
W holu willi zachowały się drewniane dwubiegowe schody z dekoracyjną balustradą. Wnętrza wskutek powojennych adapatacji i niewłaściwego użytkowania zostały zniszczone, pozbawwione dużej części wystroju.
Na szczycie willi widoczny metalowy wiatrowskaz w kształcie chorągiewki z inicjałami dawnego właściciela: JRM.
Po drugiej wojnie światowej willę wraz z zakładami - przekształconymi na Zakłady Przemysłu Wełnianego im. Niedzielskiego "Textilpol" - upaństwowiono.
"Dziennik Łódzki", rok 1973.
"Dziennik Łódzki", rok 1986.
Budynki fabryczne zostały wyburzone, na ich miejscu powstały budynki mieszkalne.
Willa obecnie jest własnością miejską i znajdują się w niej mieszkania komunalne, a wnętrza wtórnie podzielone.
źródła:
Krzysztof Stefański. Łódzkie wille fabrykanckie.
Krzysztof Stefański. Jacek Kusiński. Łódź. Pałace i wille.
Fot. archiwalne pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Fot. współczesne Monika Czechowicz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz