Historia
9 hektarowej działki przy ulicy Niciarnianej 50/52 w Łodzi sięga
roku 1949, kiedy to Minister Przemysłu i Handlu powołał w Łodzi
przedsiębiorstwo „Textilimport”, a Minister Handlu Zagranicznego
– przedsiębiorstwo „CeTeBe”.
"Dziennik Łódzki", rok 1963.
(źródło fotografii: Garaż ilustracji książkowych: Etykiety Textilimpexu / CeTeBe w Łodzi - I)
Ogromny magazyn przeznaczony dla bawełny wraz całą infrastrukturą, gotowy był już w 1953 roku, a towar zaczęto sprowadzać głównie ze Związku Radzieckiego (z Uzbekistanu).
W 1971 roku w wyniku fuzji przedsiębiorstw "Textilimport" i "CeTeBe", powstało Zjednoczone Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „TEXTILIMPEX”.
Bawełna, która tutaj trafiała, docierała później do wszystkich,
prężnie się wówczas rozwijających, zakładów włókienniczych w
Łodzi. Najpierw do przędzalń bawełny i zakładów wytwarzających
bawełniane tkaniny i dzianiny, a później do fabryk wytwarzających
z niej już gotowe produkty np. koszule i obrusy.
Gmach
przy ul. Niciarnianej składa się z dwóch bliźniaczych budynków o
łącznej powierzchni blisko 40 tysięcy mkw.
Budynki są ze sobą połączone
przez piwnice (za pomocą dwóch tuneli, każdy o długości około
50 m) oraz na wysokości pierwszego piętra.
Bezpieczeństwo
pracowników w razie zagrożenia miały zapewnić wyjścia
ewakuacyjne. Od
strony zachodniej znajdują się dwa takie wyjścia połączone z
piwnicami magazynu.
"Dziennik Popularny", rok 1977.
Ówczesne
władze uznały nieruchomość za strategiczną, mogącą pełnić
funkcję zapasowego dworca kolejowego, dlatego przy Niciarnianej
50/52 wybudowano ośmiotorową bocznicę kolejową.
Między budynkami były dawniej tory i cztery perony. To właśnie na nie wjeżdżały pociągi z bawełną. Dziś już je rozebrano, ale po sąsiedzku, tuż za ogrodzeniem obiektu są nadal tory, po których jeżdżą pociągi relacji Łódź-Warszawa.
"Dziennik Popularny", rok 1980.
Właścicielem terenu i budynków jest nadal spółka Textilimex. Obecnie potężny gmach pełni głównie funkcje magazynowe.
W jego ogromnych salach
przechowuje się m.in. rekwizyty teatralne, sprowadzany z Brazylii
kokosowy sznurek służący do produkcji materacy oraz przesyłki
kurierskie.
Ze
względu na architekturę i zabytkowy charakter, budynek jest wykorzystywany
w produkcjach filmowych i wydarzeniach artystycznych.
Był
planem zdjęciowym,
np. dla potrzeb filmu „Komisarz Alex”. Organizowano tutaj pokazy
mody, czy ostatnio RAVEKJAVIK | Festiwal Muzyki Elektronicznej i
Sztuk Wizualnych.
O
budynku krąży kilka niepotwierdzonych opowieści, z których jedna
jest wyjątkowo ciekawa. Z budynku magazynowego znajdującego się
przy ul. Niciarnianej 50/52, prowadzi podobno tunel do budynków po
przeciwnej stronie ulicy Niciarnianej- do firmy PREXER (dawna
Wifama), zajmującej się w przeszłości produkcją uzbrojenia
(produkowano w nich oprócz krosien także obrotnice do czołgów i
szable dla wojska). Tunel jest podobno na tyle duży, że może się
tam poruszać wózek widłowy...
Źródło:
ul.
Niciarniana - Schrony w Łodzi (schronywlodzi.pl)Dworzec kolejowy na wszelki wypadek | Express Ilustrowany
Fot. archiwalne pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Łodzi oraz strony:
Garaż ilustracji książkowych: Etykiety Textilimpexu / CeTeBe w Łodzi - I (garazilustracji.blogspot.com)
Garaż ilustracji książkowych: Etykiety Textilimpexu / CeTeBe w Łodzi - I (garazilustracji.blogspot.com)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz